اقتصاددانان مطرح‌شده در مناظره غنی‌نژاد و درخشان چه‌کسانی بودند؟
جان دلبرگ آکتون (۱۸۳۴ - ۱۹۰۲) ملقب به لرد آکتون، مورخ، سیاستمدار و نویسنده اهل انگلستان بود. او که از پیروان مسیحیت کاتولیک به شمار می‌رفت، در زمره طرفداران پرشور لیبرالسیم مبتنی بر حقوق طبیعی قرار داشت. آکتون را با جملات معروفش درباره تاریخ و سیاست، که از نوشته‌هایش استخراج شده است، می‌شناسند. «قدرت به فساد تمایل دارد و قدرت مطلق به فساد مطلق منتهی می‌شود» معروف‌ترین جمله به‌جا‌مانده از این متفکر انگلیسی است. او یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های دوران خود به شمار می‌رود.
برتراند آرتور راسل (1872 - 1970) فیلسوف، ریاضی‌دان، مورخ و نویسنده اهل بریتانیا بود. او را یکی از بنیان‌گذاران فلسفه تحلیلی می‌دانند. راسل در سال 1950 به پاس آثارش در حمایت از نوع‌دوستی و آزادی اندیشه، برنده نوبل ادبیات شد. او براثر آنفلوآنزا درگذشت و طبق وصیتش، جسد او را سوزاندند و خاکسترش را در کوه‌های ولز ریختند.
جان مینارد کینز (1883 - 1946) یکی از برجسته‌ترین اقتصاددانان قرن بیستم به شمار می‌رود. او را به خاطر نظریاتش درباره بحران اقتصادی سال 1930 و مطرح ساختن اقتصاد کلان می‌شناسند. او در سال 1936 با انتشار کتاب «نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول» و مطرح ساختن مباحثی چون اهمیت سمت عرضه در اقتصاد، چسبندگی دستمزد و قیمت‌ها، سیاست‌های فعال پولی و مالی و بی‌ثباتی در اقتصاد کلان، نام خود را به عنوان بنیان‌گذار یک مکتب اقتصادی جدید مطرح ساخت.
جان استوارت میل (1806 - 1873) فیلسوف، اقتصاددان و سیاستمدار بریتانیایی قرن نوزدهم بود. او را به دلیل آثارش در باب منطق، اخلاق، اقتصاد و سیاست می‌شناسند. آثار سیاسی میل به مسائل مربوط به حقوق و آزادی سیاسی، حکومت پارلمانی و جایگاه و پایگاه زنان در جامعه می‌پردازد. میل یکی از بزرگان مکتب فایده‌گرایی در فلسفه اخلاق به شمار می‌رود.
فریدریش ویلهلم نیچه (1844 - 1900) فیلسوف، ادیب، شاعر، منتقد فرهنگی و جامعه‌شناس آلمانی بود. او در 24سالگی، به کرسی فیلولوژی کلاسیک در دانشگاه بازل دست یافت که جوان‌ترین فرد در نوع خود در تاریخ این دانشگاه به شمار می‌رود. ده سال بعد، به خاطر بیماری‌هایی که در تمام طول زندگی با او همراه بود، از سمت خود در دانشگاه بازل کناره‌گیری کرد. از مشهورترین عقاید وی نقد فرهنگ، دین و فلسفه امروزی بر مبنای سوالات بنیادینی درباره بنیان ارزش‌ها و اخلاق بوده است.
لودویگ فون میزس (1881 - 1973) فیلسوف، اقتصاددان و فیلسوف سیاسی اهل اتریش بود. او برجسته‌ترین چهره مکتب اقتصاد اتریشی در قرن بیستم به شمار می‌رود و مهم‌ترین استاد فون هایک است. رساله او درباره سوسیالیسم بر بسیاری از متفکران سرشناس قرن بیستم، مانند فون هایک تاثیر بسزایی بر جای گذاشت. مهاجرت او به آمریکا در پی وقوع جنگ جهانی دوم باعث شد تا موج جدیدی از متفکران لیبرال و بازار آزادی در آمریکا پرورش یابند.
فردریش آگوست فون هایک (1899 - 1992) اقتصاددان و فیلسوف سیاسی اهل اتریش بود. او در سال 1974 موفق به دریافت جایزه نوبل اقتصاد شد. هایک را به خاطر مواضع سرسختانه‌اش در دفاع از لیبرالیسم کلاسیک، بازار آزاد و مخالفت با سوسیالیسم می‌شناسند. همچنین او را به خاطر مخالفت دنباله‌‌دار با سیاست‌های موردحمایت جان مینارد کینز می‌شناسند. او تا اواسط قرن بیستم در مدرسه اقتصاد و علوم سیاسی لندن باقی ماند و در همین سال‌ها مشهورترین اثر خود یعنی کتاب «راه بردگی» را منتشر کرد. او که یکی از شاگردان فون میزس و از اعضای برجسته مکتب اتریش به شمار می‌رفت، با دریافت جایزه نوبل بار دیگر این مکتب اقتصادی را بر سر زبان‌ها انداخت. «نظم خودجوش» و «نقد عدالت اجتماعی» از مهم‌ترین ایده‌های سیاسی هایک به شمار می‌رود که آن‌ها را در کتاب «قانون، قانون‌گذاری و آزادی» به تفصیل شرح داده است.
