این کشور درگیر مسائل و مشکلات فراوانی در حوزه کار است؛ قزاق‌‌‌ها بارها نسبت به نابرابری‌‌‌های شدید اجتماعی، شکاف اجتماعی، ناتوانی دولت در تضمین توسعه عدالت اجتماعی و نبود دموکراسی، به برخورد با اتحادیه‌‌‌های کارگری انتقاداتی وارد کرده‌‌‌اند. کارگران این کشور باور دارند که تعجبی ندارد راهپیمایی‌‌‌های مسالمت‌‌‌آمیز در این کشور همواره به خشونت کشیده می‌شود. «شارون بارو» دبیرکل کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌‌‌های کارگری در ارتباط با وضعیت قزاقستان توضیح داد: این کشور به جهت سیستم الیگارشی خود برخی از هزینه‌‌‌ها را به مردم تحمیل می‌کند و این موضوع موجب گسترش فقر، ناامنی و نارضایتی مردم قزاقستان شده است. مردم این کشور خواهان اصلاحات در زمینه بهبود شرایط اقتصادی، مستمری مناسب دوران بازنشستگی، خدمات عمومی و خدمات اجتماعی مناسب هستند. وی ادامه داد: هر دولتی که تنها به صورت صرف از بازار آزاد و ثروتمندان حمایت کند به هیچ وجه پایدار نخواهد بود زیرا تنها بخشی از جامعه را هدف قرار داده است. دولت این کشور باید به استانداردهای سازمان بین‌المللی کار متعهد باشد. آزادی عمل تشکل‌های کارگری، افزایش قدرت چانه‌‌‌زنی و برخورداری از حمایت‌‌‌های اجتماعی حق تمامی گروه‌‌‌های کارگری است.