علی حیدری در سومین وبینار «نظام متمرکز تامین‌اجتماعی» برای آحاد مردم افزود: طی چندسال گذشته هرگاه بحث نظام چندلایه تامین‌اجتماعی مطرح شده و حتی آیین‌نامه‌های آن به کمیسیون اجتماعی دولت رفته، این دیدگاه مطرح بوده که اکنون شرایط مناسب نیست و بار مالی آن قرار است چگونه تامین شود؟

وی با اشاره به اینکه اولین فرض ما برای ورود به بحث این است که فرض کنیم قرار نیست پول و اعتبار جدیدی به این حوزه اختصاص یابد، گفت: اکنون ۱۴۰ هزار میلیارد تومان منابع در حوزه رفاه اجتماعی از محل بودجه عمومی هزینه می‌شود. حدود ۱۲۰ هزار میلیارد تومان یارانه‌های آشکاری است که پرداخت می‌شود که البته این دو همپوشانی‌هایی دارند. دولت حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان نیز به یکی دو صندوق بازنشستگی کمک می‌کند.

حیدری ادامه داد: حتی اگر فرض کنیم قرار نیست اعتبار جدیدی برای نظام متمرکز اختصاص یابد، در این صورت باز هم نیاز داریم چنین نظام متمرکزی داشته باشیم، زیرا عدم‌شفافیت و محاسبه‌پذیری در پرداختی‌ها داریم. با همپوشانی‌های مساعد و نامساعد، برخورداری‌های مضاعف، من غیرحق و مکرر، نبود در صرفه در مقیاس و عدم‌امتناع فعلی رفاه و تامین‌اجتماعی بر اطلاعات ثبتی و عملیاتی مواجیهم.   نایب‌رئیس هیات‌مدیره سازمان تامین‌اجتماعی ادامه داد: حال اگر فرض کنیم قرار است پولی اضافه بر پول‌های قبلی بابت نظام متمرکز به حوزه تزریق شود لازم است در شرایط جدید آزمون وسع داشته باشیم و آن را در جهت توانمندسازی و جلوگیری از نسلی شدن چرخه فقر صرف کنیم و با سرچشمه‌های فقر برخورد کنیم. لازم است به جای یارانه‌های نقدی به فقر چندبعدی توجه کنیم. وی با اشاره به اینکه اکنون بحران کرونا، تورم و بیکاری هم وجود دارد، گفت: اگر به تکالیف دولت در قبال بحران‌هایی از این دست اشاره کنیم در صدر قانون نظام جامع و ماده یک آن گفته شده که دولت کفالت اجتماعی مردم در پریشانی‌های اقتصادی اجتماعی را به عهده بگیرد. باید فراگیری سطح پایه، پرونده الکترونیک، شناسنامه یا پنجره واحد خدمت را داشته باشیم، در این صورت می‌توانیم مالیات‌های اجتماعی را بر روی کالاها و فعالیت‌های آسیب‌رسان بر کیفیت زندگی مردم وضع کنیم و آن را به سمت کمک به نظام رفاهی هدایت کنیم مثلا حق‌الثبت طلاق را دوبرابر حق‌الثبت ازدواج کنیم و عواید آن صرف توانمندسازی زنان سرپرست خانوار شود.

حیدری ادامه داد: منابع حاصل از قطع یارانه برخوردارها در سنوات گذشته باید طبق اصول هدفمندسازی یارانه‌ها صرف کمک بیشتر به افرد غیربرخوردار می‌شده درحالی‌که این منابع کسری‌های دولت را پر کرده یا صرف زیرساخت‌ها شده است. درحالی‌که قرار بوده این یارانه‌ها از سمت افراد مستطیع به سمت افراد مستحق بیاید.

وی تاکید کرد: اگر نظام مترکز را داشتیم می‌توانستیم به افرادی که استحقاق دارند بگوییم آن را صرف افراد مستحق کنند یا حتی خودشان افراد نیازمند را معرفی کنند. چون نظام متمرکز را نداریم بسیاری منابع که بر اساس آزمون وسع قطع کردیم، به سمت حوزه رفاه نیامد.   نایب‌رئیس هیات‌مدیره سازمان تامین‌اجتماعی با بیان اینکه اکنون در حوزه بیمه‌های بازنشستگی برآوردها نشان می‌دهد هفت میلیون نفر فاقد پوشش بیمه بازنشستگی هستند، اظهار کرد: اگر با کمکی که دولت در آزمون وسع می‌کند این افراد خودشان در پرداخت حق بیمه‌شان مشارکت کنند، براساس قانون اعداد بزرگ، نسبت بستگی صندوقی که اینها را بیمه می‌کند رشد خوبی خواهد داشت و مثبت خواهد شد و چون ورودی جدید هستند تا ۱۰ سال آینده مصارف جدی نخواهند داشت و منبع بزرگ تامین مالی محسوب می‌شود.