از آن سو، حاکمان با انتشارآماری نشان می‌دهند که مورد وثوق مردم هستند. آنچنان که در لیبریا ۱۹۲۷، تعداد افرادی که به چارلز دی. بی. کینگ رای داده بودند، پانزده برابر تعداد افرادی بود که واجد شرایط رأی دادن بودند.

یا مثلا در آلمان دوره نازی، مردم در انتخابات تنها یک گزینه داشتند، هیتلر!
پویا جبل عاملی در پادکست اکوپدیا توضیح می‌دهد که چگونه وقتی آمار یک همکاری، ۱۰۰ درصد منتشر می‌شود، مردم مجبورند برای اثبات وفاداری خود به دولت و با ترس از دست دادن حداقل حقوق خود، با اکثریت ساختگی همراهی کنند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.