رحمن قهرمانپور در خصوص اعزام نیروهای آمریکایی به عربستان و همچنین افزایش نیروهای نظامی ترکیه در پایگاه قطر گفت: دکتر مهران کامروا در کتاب سیاست خارجی دولت های خاورمیانه درباره سیاست خارجی قطر  می گوید قطر مجبور است تا با دو غول در منطقه یعنی آمریکا و ایران بسازد. در همین راستا داستان ارتباط ترکیه و قطر با داستان آمریکا و عربستان قدری متفاوت است. قطر در برهه ای به این نتیجه رسید که برای ایجاد موازنه در منطقه مخصوصا با عربستان باید به یک سری از قدرت های منطقه ای نزدیک تر شود.قطر اول ایران را انتخاب کرد و سپس به سراغ ترکیه رفت. آنها چون از آمریکا می ترسیدند زیاد به ایران نزدیک نشدند. در سال 2011 نیز که ماجرای  پیروزی اخوان المسلمین  در مصر پیش آمد با ترکیه ارتباط نزدیک تری پیدا کرد.

وی افزود: از آن زمان به بعد روابط ترکیه و قطر به طور مداوم در حال گسترش بوده است . حتی سال گذشته که بحران لیر در ترکیه به وجود آمد امیر قطر وعده ۳۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری در ترکیه را داد و این یکی از دلایل افزایش مجدد ارزش لیر بود بنابراین روابط ترکیه با قطر مدام در حال تقویت شدن بود؛ چند سال پیش نیز ترکیه در قطر پایگاه نظامی ایجاد کرد که در حال حاضر نیز به دنبال گسترش آن است. اعزام نیرو های جدید در این راستاست.

این کارشناس همچنین درباره نقش ترکیه در تحولات خلیج فارس اظهار داشت: ترکیه در خلیج فارس منافع استراتژیک ندارد ولی تلاش می کند تا نقشی در آن داشته باشد. آنکارا می داند که با وجود ایران و عربستان نمی تواند در این قضیه ورود پیدا کند. ترکیه دارای منافع استراتژیک بیشتری با ایران نسبت به عربستان است.در خلیج فارس نیز آنها سیاست هایشان را با ملاحظه  سیاست های ایران تنظیم می کنند. ترکیه همچنین حس منفی فرهنگی به عربستان دارد که به فروپاشی عثمانی بر می گردد ولی از آن سو با قطر به دلیل تفکرات اخوانی رابطه نزدیک تری دارد.

قهرمانپور درباره روابط نزدیک ترکیه و قطر و همچنین جایگاه تفکر اخوانی در بین این دو کشور گفت: ریشه نفوذ اخوانی ها در قطر به دهه۱۹۷۰ بر می گردد که تعداد زیادی از معلمین مصری که وارد قطر شدند. دهه ۱۹۷۰ زمانی بود که ناصر با اخوانی ها اختلاف پیدا کرد. خیلی از اخوانی ها مجبور شدند تا مصر را ترک کنند و به کویت و قطر سفر کنند. قطر که تازه استقلال پیدا کرده بود و درصدد پایه ریزی نظام آموزشی بود، از این معلمان متمایل به جریان اخوان استفاده کرد. خانواده آل ثانی در قطر  با اخوانی ها رابطه ای خاص داشته و سعی کرده از آنها استفاده کند. از آن سو اردوغان نیز روابط مشابهی را با  مرحوم محمد مرسی داشت که این موضوع نیز در نوع خود موثر بود.

پژوهشگر خاورمیانه درباره نوع روابط واشنگتن ریاض و اعزام نیروهای آمریکایی به عربستان نیز گفت: نوع روابط آمریکا و عربستان نیز مشخص است. واشنگتن به دنبال بهره برداری مالی از ریاض است و می خواهد  سلاح های بیشتری به این کشور بفروشد. به نظر می رسد تصمیم پنتاگون برای ارسال نیرو به عربستان نیز بعد از تحولات و تنش ها در تنگه هرمز صورت می گیرد.

وی تصریح کرد: اما این اقدام بدین معنا نیست که واشنگتن در آینده نزدیک قرار است از این نیروها در جایی استفاده کند. این کشور در بحرین هم پایگاه دارد و بزرگترین پایگاه آن  نیز در قطر است. در کویت هم پایگاه دارد. آمریکا همچنان بر اساس سیاستی که در اواخر دوره اوباما مطرح شد عمل می کند؛ یعنی حرکت به سمت آسیا که مساله چین نیز در همین راستا قابل بررسی است. وقتی نگاه عمده آمریکایی ها به آسیا است معمولا خاورمیانه در اولویت های اول قرار نمی گیرد. خاورمیانه ای که امروز ما شاهد آن هستیم بسیار ضعیف تر از خاورمیانه ۲۰ سال گذشته است. سوریه، لیبی، بحرین، مصر، سودان، الجزایر، یمن و عراق دچار بحران شده اند. نباید فراموش کرد که زمانی عراق یکی از قدرت های بزرگ جهان عرب و اسلام بود و پس از آن سوریه حافظ اسد!

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.