روزنامه گاردین در ادامه نوشت: هر گونه توافق تجاری با آمریکا لحظه‌ای تعیین کننده برای انگلیس خواهد بود. مبالغه نخواهد بود اگر بگوییم این توافق تجاری بیش از هر تصمیم دیگری پس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا (برگزیت) مسیر حرکت این کشور را آشکار خواهد ساخت.

 

در میان وعده‌های گیج کننده دولت (انگلیس) - ماموران پلیس بیشتر و هزینه کردن بیشتر در مناطق (خارج از لندن) همراه با کاهش مالیات برای ثروتمندان (عمدتاً در لندن و بخش‌های اطراف آن) - این پایه‌های هر گونه توافق تجاری است که مسیر انگلیس را برای دهه‌های آینده تعیین خواهد کرد.

 

سیاستگذاران آمریکایی از مدت‌ها پیش دریافته اند که مواد غذایی ارزان قیمت و انرژی ارزان قیمت، اساس یک اقتصاد پررونق را تشکیل می‌دهند. در دوره نوین، این مواد غذایی و انرژی ارزان قیمت در حالی که دستمزدها ثابت هستند، کلید درآمدهای بالاتر پس از پرداخت مالیات هستند. این مواد غذایی و انرژی ارزان قیمت به کارگران اجازه می‌دهند ظاهر سطح زندگی خود را سال به سال حفظ کنند، در حالی که تولید کنندگان و سرمایه داران، عمده درآمدهای خود را به دست می‌آورند.

 

از لحاظ مقررات و مالیات، انگلیس در ۴۰ سال گذشته بر روی خطی بین آمریکا و قاره اروپا راه رفته و مالیات بر ارزش افزوده را برای انرژی تولید داخل به میزان ۵ درصد نگه داشته است در حالی که این مالیات در آلمان تقریباً ۲۰ درصد است. انگلیس همچنین از سال ۲۰۱۰، مالیات بر سوخت را به حال تعلیق درآورده است تا قیمت‌ها را در پمپ بنزین‌ها پایین نگه دارد.

 

(پیمان) «شراکت تجاری و سرمایه گذاری دو سوی اقیانوس اطلس» (TTIP) پیشتر وقتی که دونالد ترامپ گفتگوها را در سال ۲۰۱۷ متوقف کرد، بر روی صخره‌های کشاورزی گیر کرده است.

 

طرفداران بازار آزاد حتی اگر بتوانند با نابودی بخش اعظم کشاورزی در انگلیس کنار بیایند، پذیرفتن این صادر کردن حمایتگری آمریکا را دشوار خواهند یافت. (مرغ‌های صادراتی آمریکا با وجود شستشو با کلر، ۱۰ برابر مرغ‌های انگلیس آلوده به کامپیلوباکتر campylobacter هستند.)، اما آن‌ها برای دستیابی به هدف مواد غذایی ارزان قیمت و فناوری ارزان قیمت، باید این مسئله را بپذیرند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.