محبیان: خطرناک است که انقلاب با کسانی‌که آن را ایجاد کردند پیر شود

ایسنا نوشت: محبیان گفت: وقتی ما رویکرد حل مسئله را نداریم به جای اینکه مسئله را حل کنیم موضوع را پنهان می‌کنیم و فکر می‌کنیم اگر مسئله را نبینیم حل می‌شود این خیلی کودکانه است. ما که سن‌مان بالا رفته نباید در حد بچه چندماهه فکر کنیم که اگر روی مسئله‌ای پارچه بیندازیم آن مسئله دیگر وجود ندارد. مسئله وجود دارد، مردم داد می‌زنند و حرف از اقتصاد به میان می‌آورند. ما حوزه سیاست را به همه جا پخش کردیم سیاست حوزه حل مسئله نیست سیاست حوزه نان خوردن از مسئله است.

امیرمحبیان مدرس فلسفه غرب که در برنامه‌ای با محوریت «جوان‌گرایی یا جوان‌نمایی؟» در پاسخ به این سؤال که چرا سیاسیون از جوانان در مناصب مختلف استفاده نمی‌کنند، اظهار داشت: سیاسیون همه وقتی وارد عرصه سیاست شدند جوان بودند ولی به مرور که سن‌شان بالا رفت شاخص‌های آنها تغییر کرد و اکنون متأسفانه به جوانان بی‌اعتماد هستند. سیاسیون معتقدند که کارآمدی با خودشان است، لذا بسیاری از آنها احساس می‌کنند اگر کار به دست جوان سپرده شود، شاید نتوانند آنها را به سرانجام برسانند در حالیکه اگر این کار می‌خواست درست باشد به خود آنها نمی‌رسید.

محبیان ادامه داد: در زمان انقلاب نیز مسئولینی که مسئولیت گرفتند همه سنین پایینی داشتند اما توانستند کارهای مثبتی انجام دهند هرچند ایراداتی وجود داشت اما در نقص کار بین جوان و پیر تفاوتی وجود ندارد. جوان با توجه به روحیه خود جسورتر، نوآورتر بوده و با نگاه روشن‌تری به موضوعات نگاه می‌کند. طبیعتاً هرچه سن بالاتر برود انسان نیز محافظه‌کارتر خواهد شد و سیاستمداران ما نیز در حال حاضر بیشتر محافظه‌کار شده‌اند و این بسیار باعث تأسف است که آنها از میدان بیرون نمی‌روند مگر اینکه آنها را از میدان بیرون کنند و این خوب نیست. یک جوان حتماً سواد و بینشش نسبت به فردی که تفاوت پاراف نامه با پاراگراف را نمی‌داند و رئیس جمهور هم شده است، بیشتر است.

مدرس فلسفه غرب در دانشگاه گفت: دنیای ما با دنیای جوانان خیلی فرق کرده است و دسترسی به اطلاعات بسیار بالاتر است شناخت جوانان از داده‌های سیاسی، اجتماعی و علمی دنیا بسیار بیشتر از ما است.گاهی با دیدن مواردی همچون استارت‌تاپ‌ها تعجب می‌کنم که چه استعدادهایی بین جوانان وجود دارد اما همه اینها زمانی که وارد حوزه کار می‌شوند در گیر و گور تارهیا بروکراسی که وجود دارد می‌مانند و عملاً متأسفانه یک راه بیشتر برای آنها ایجاد نکرده‌اند، آن هم این است که خیلی از آنها از کشور خارج شوند و این خیلی زشت است.ما سرمایه‌های بزرگ و زیادی داریم و دانشمندان بسیار خوبی داریم که جوان هستند که می‌توانند بسیار مفید باشند البته اعتقاد من این نیست که هر جوانی مفید است و هر پیری ناکارآمد. در عین حال معتقدم ما نباید دچار آفت پیرشدگی شویم.

وی یکی از معضلاتی که ممکن است نظام دچار آن شود و مقام معظم رهبری روی آن تأکید دارند را این نکته عنوان کرد که انقلاب با کسانیکه آن را ایجاد کردند پیر شود و کم‌کم از بین برود که این خطرناک است چرا که خوی جوان می‌طلبد. برهمین اساس است که باید نسل جدید از تجربیات کسانیکه تجربه دارند استفاده کنند برای اینکه اشتباهات را تکرار نکنند نه اینکه همان حرف‌ها را تکرار کنند و این باعث می‌شود که انقلاب راه خود را با قدرت بیشتری دنبال کند ولی در عین حال باید بگوییم که متأسفانه محافظه‌کاری چنان در بین مدیران ما شدت گرفته که به هیچ‌وجه به جوانان اعتمادی نمی‌کنند.

محبیان افزود: در برخی موارد ما کم کم وضعیتی را داریم پیدا می‌کنیم که وقتی کسی سمتی را در سن کم پایین‌تر می‌گیرد می‌گوییم جوان‌گرایی شده خیر اینگونه نیست ما باید این سقف را پایین بیاوریم تا حدی که جوانانی که استعداد و توانایی دارند و مفید هستند حتماً بتوانند برای جامعه خود مفید باشند. باید توجه جامعه مسئولین و مردم را به واقعیت جلب کرد. ما اگر مردم را به یک حالت رخوت و براساس یکسری از تصویرهای خیالی ببریم که اوضاع خیلی خوب است و هیچ مشکلی نیست پس مسئله چیست، بنابراین ما باید به مردم بفهمانیم (البته مردم می‌فهمند ما نمی‌فهمیم) که مشکل وجود دارد.

این تحلیلگر در ادامه افزود: مسئله ما این است که باید رویکرد را به سمت حل مسئله تغییر بدهیم یعنی حل مسئله باید کار کرده باشیم. کسی مفید و ارزشمند است که مسئله‌ای را حل کند.همه برای خود مفید هستند و در جیب خود می‌گذارند و می‌روند. مسئله من این نیست اینها باید مسئله جامعه را حل کنند. در اینجا تخصص به کار می‌آیند وگرنه یک فرد مسن را برداریم و یک جوان را بگذاریم فایده‌ای ندارد و مشکل جامعه را حل نمی‌کند.