هواداران این تیم این همه انتظار کشیدند که آن محرومیت نفرین شده تمام شود و تیم محبوب‌شان بیشتر از این عذاب نکشد و نگران مصدوم و محروم‌شدن بازیکنانش نشوند، اما حالا که پرسپولیس دیگر مشکل یارگیری ندارد بازی‌هایش جذاب به نظرشان نمی‌رسد!

 

ماجرا از این قرار است که پرسپولیس در نیم فصل اول از باقی مانده تیمی بهره می‌برد که قهرمان لیگ برتر شده بود. چهار بازیکنش رفته بودند و یک بازیکن مصدوم هم داشت و بقیه همان‌هایی بودند که در قهرمان شدن پرسپولیس نقش پررنگی داشتند. شرایط تیم به‌گونه‌ای بود که برانکو حق انتخاب چندانی نداشت و نفراتش را با کمترین انعطاف در ترکیب و سیستم می‌چید و به زمین می‌فرستاد. همین اتفاق باعث شد تا تیم زودتر از آنچه انتظار می‌رفت به هماهنگی لازم برسد. برانکو برای خالی نبودن نیمکتش به چند بازیکن جوان اعتماد کرده بود و در مواقع لزوم از وجود آنها در ترکیب تیمش استفاده می‌کرد و بیشتر از اینکه به عملکرد آنها اعتقاد کامل داشته باشد از وجودشان برای حفظ انرژی تیم یا غیبت اجباری نفرات اصلی‌اش بهره می‌گرفت. دیدیم که وقتی نیم‌فصل به پایان رسید او مجوز خروج این نفرات جوان را داد تا شانس بیشتری برای بازی‌کردن در تیم‌های دیگر پیدا کرده یا تجربه بیشتری در تیم‌های دیگر کسب کنند و بعدا به کار تیمش بیایند!

 

همان تیم توانست در لیگ داخلی و آسیا عملکردی داشته باشد که تفاوت چندانی با زمان قهرمانی‌اش نداشت و همین مساله باعث شد تا هواداران تیم، رفتن آن چهار بازیکن را خیلی راحت به دست فراموشی بسپارند. مصدومیت حسین ماهینی و محمد انصاری در طول نیم‌فصل دوم هم باعث نشد تا خللی در روند حرکتی تیم به‌وجود بیاید حتی با اینکه فشار سختی به پرسپولیس و برانکو وارد می‌شد. حالا اما شرایط فرق کرده و پرسپولیس با کلی بازیکن تازه‌نفس برای نیم‌فصل دوم بسته شده است. نام سروش رفیعی و مهدی ترابی رسما وزنه رقابت در یارگیری را به سود سرخ‌پوشان پایتخت تغییر داد و حتی می‌توان گفت جذب همین دو بازیکن در نیم‌فصل اول زهر آبی‌پوش شدن منشا در نیم‌فصل دوم را از کام هواداران پرسپولیس گرفت!

 

درکنار نام این دو بازیکن سرشناس اسامی مهدی شریفی، مهدی شیری، سعید کریمی، محمد نادری و بودیمیر کروات هم دیده می‌شود و حالا برانکو امکان بیشتری را برای تغییر تاکتیکی تیمش و تغییرات در ترکیب پرسپولیس دارد. اما هواداران پرسپولیس باید با این موضوع کنار بیایند که تیم‌شان هنوز به هماهنگی لازم نرسیده و برانکو برای ایجاد هماهنگی میان این نفرات نیاز به زمان بیشتری دارد.

 

سروش رفیعی هنوز آن بازیکنی نیست که وقتی رفت، هواداران پرسپولیس افسوس نبودنش را خوردند. ترابی که به‌خاطر حضور در اردوی تیم‌ملی دیرتر به جمع سرخ‌پوشان اضافه شده هنوز برای هماهنگ‌شدن با سایر نفرات تیم و در قالب تاکتیکی به زمان نیاز دارد. حضور محمد نادری جوان که با سر و صدای زیادی هم همراه بود هنوز نتوانسته جوابگوی نیاز بصری هواداران این تیم باشد. بودیمیر در اولین حضورش در پرسپولیس امیدوار‌کننده ظاهر شد اما در بازی‌های بعدی نتوانست همان گلزنی باشد که می‌گفتند در تیم دیناموزاگرب بوده است. سعید کریمی هم که در اولین حضورش در پرسپولیس برای تیمش گل زد هنوز نتوانسته اعتماد برانکو را برای حضور کامل در ترکیب تیمش پیدا کند.

 

برانکو باید تکلیف خودش و تیمش را با نقش بشار رسن و سروش رفیعی روشن کند. باید برای جانشینی احتمالی سید‌جلال حسینی که مصدومیتش همه را نگران کرده، انتخابی داشته باشد تا کسی نگوید چرا در یارگیری، به فکر جذب یک مدافع میانی قدرتمند نبوده است. باید برای هماهنگی بودیمیر با علیپور و سایر هافبک‌های تیمش نقشه‌ای تازه داشته باشد. باید به ترابی کمک کند سریع‌تر به روزهای خوبش در تیم‌ملی و سایپا باز گردد. برانکو باید برنامه‌ای برای افزایش ضریب تهاجمی تیمش داشته باشد. تیمی که خوب به حریفش فشار می‌آورد اما به خاطر همان تاخیر ایجاد شده در هماهنگی تیم قادر به استفاده سریع و قاطع از برتری‌اش نیست. او باید آنقدر تیمش را از لحاظ روحی تقویت کند که بازیکنانش موقع پنالتی‌زدن به مانند بازیکنان مبتدی اقدام به بیرون فرستادن توپ نکنند!

 

این تیم برای رسیدن به هماهنگی خودش به هم‌آهنگی و حمایت هوادارانش و مسئولیت‌پذیری بیشتر نفراتش نیازی مبرم دارد. آن‌وقت دیگر نور این ستاره‌ها چشم هوادارانش را نخواهد زد!

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.