بخشهایی از اظهارات او را می خوانید:

*در سال ۱۳۷۶ به طور مشخص رزمندگان جبهه‌های مقاومت سپاهی و بسیجی کنار یکدیگر آمدند و تصمیم گرفتند برای این هیأت ستاد مرکزی در تهران بنا کنند تا این هیئت‌ها منسجم‌تر و هماهنگ‌تر یک برنامه و یک هدف مقدسی را پیش ببرند. بنا به ضرورت و کسب رهنمود‌های مقام معظم رهبری وقت دیداری را از ایشان گرفتیم تا برنامه‌ای هدفمند برای هیئت رزمندگان اسلام داشته باشیم. ایشان در آن زمان به ما فرمودند: «خیلی خوب است که هیئت رزمندگان خودجوش و به صورت مردمی اداره شود، و وابسته به نهاد و یا سازمانی نباشد. حتی سپاه.» البته در آن زمان بیشترین تشکیل دهندگان هیئت رزمندگان اسلام سرداران سپاه و بسیجیان بودند، ولیکن تاکید حضرت آقا در اداره مردمی هیئت رزمندگان اسلام بود.

 

*امروز هم باید بگویم که هیئت رزمندگان اسلام، هیچ وابستگی به سازمان و یا ارگانی بخصوص سپاه ندارد، البته ما همیشه از سمت ارگان‌ها در برپایی مراسم‌ها حمایت می‌شویم که در این بین بیشترین تعامل و حمایت‌ها از جانب سپاه اسلامی بوده است.

 

 

*هیئت رزمندگان اسلام، از یک هیئت امنأی ۱۵ نفره و هیئت مدیره ۷ نفره تشکیل شده است که هر ۱۵ روز یکبار به منظور اداره برنامه‌ها و مراسمات جلسه‌ای شکل می‌گیرد. بنده حقیر هم هر دو سال یکبار با رای گیری بین اعضای هیئت مدیره و امنأ به مدیرعاملی این نهاد منصوب شده‌ام و این نیست که من از سمت نهادی یا سپاه منصوب شوم.

 

 

 

*بزرگترین آسیب این است که ما آسیب‌های جامعه مداحی را زیاد بدانیم. البته جامعه مداحان به دلیل حساسیت و ضریب نفوذش در جامعه است که ما فکر می‌کنیم آسیب در آن زیاد است، اما اگر شما دیگر اقشار و صنوف جامعه را هم مشاهده کنید، آن‌ها نیز آسیب زیاد دارند، منتها آن حساسیتی که مردم نسبت مداحان و روحانیت دارد ویژه‌تر است. این دو قشر خیلی باید بیشتر مراقب اعمال و رفتارشان باشند، لذا زیر ذرهبین هستند و کوچکترین آسیب از سمت آن‌ها در جامعه نمود پیدا می‌کند .

 

 

 

* ما مداحان بسیار خوب، صاحب نفس کم نداریم، اما، چون بازار شلوغ شده دیگردیده نمی‌شوند. ما امثال حاج ماشاالله عابدی، مهدی سماواتی هنوز زیاد داریم، ولی الان حجم و تعداد مداحان بالا رفته و در مقابلش هجمه دشمن هم زیاد شده است. ما الان سرمایه گذاری و آموزشی که برای تربیت مداحان و شعرا و جوانتر‌ها داریم بسیار ضعیف و غیرقابل مقایسه است.

 

 

 

 

*صله گرفتن در حد معمول و معقول اشکالی ندارد و آن بانی هیئت و مراسم باید برای مداح خود صله‌ای در خور شأن و معقول در نظر بگیرد. ولی اینکه مداح یا سخنران خودش مبلغ و نوع صله را مشخص کند و شماره کارت بانکی بدهد این کار بسیار ناپسندی است و ما محکوم می‌کنیم و خودمان هم سعی می‌کنیم از این مداحان و سخنرانان استفاده نکنیم. البته برخلاف آنچه که در جامعه شایعه کردند ما صله‌ای که نسبت به سایر هیئت‌ها می‌دهیم، بسیار صله محدود است. مثلا مداح و سخنرانی که در تهران به طور معمول دو تا سه میلیون تومان به آن می‌دهند ما حداکثر ۵۰۰ تومان برای آن‌ها درنظر می‌گیریم.

 

*در جایی بانی هیئت با رغبت و علاقه آن صله را اهدا می‌کند، که اشکالی ندارد و نوش جان آن سخنران و مداح، اما یک وقتی برای حضور در مراسم آن مداح و سخنران مبلغی را طی می‌کند که کاری بسیار زشت و ناپسند است، این را فقط من نمی‌گویم، بلکه همه علما، بزرگان و به طور مشخص دفتر مقام معظم رهبری هم نظرشان این است.

 

*همچنین خیلی از اعداد و ارقامی هم که در جامعه بیان می‌شود، دروغ است و بعضی از مداحان عزیز مثل حاج منصور ارضی، محمد رضا طاهری، حاج حسین سازور هیچ پول یا صله‌ای را برای خواندنشان دریافت نمی‌کنند.

 

 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.