«در هفت ماه گذشته، ارزش بازیکنان استقلال به ۱۷ میلیون دلار افزایش یافته و این موضوع، به علت کار کردن زیاد است.»

این جملات را وینفرد شفر به زبان آورده. فارغ از اینکه معلوم نیست شفر این رقم دقیق را با کدام محاسبه به دست آورده اما حرفش بیراه نیست. تیم‌ها در موقعیت‌های بهتر صاحب سرمایه بزرگ‌تری می‌شوند و این سرمایه بزرگ‌تر باشگاه‌ها را ثروتمند‌تر خواهد کرد. به همین دلیل مربیان تاثیرگذار قیمت گزافی دارند. شفر هم شاید با توجه به همین اثرگذاری خود را حالا مربی گران‌تری می‌داند، چون سرمایه نیروی انسانی بزرگ‌تری را برای استقلال ساخته است.

اما نکته کلیدی چیز دیگری است، اینکه باشگاه‌های ایرانی به درآمدزایی از فروش بازیکن فکر نمی‌کنند و حواس‌شان به افزایش قیمت بازیکنان‌شان نیست. وقتی در باشگاه استقلال قراردادها بدون آینده‌نگری امضا می‌شوند و با بازیکنان ارزشمند قراردادها آنگونه بسته می‌شوند که سرانجام‌شان زیان استقلال است، چگونه می‌توان به حرف‌های شفر فکر کرد؟ آیا در باشگاه استقلال گوش شنوایی برای این حرف‌ها هست؟ همین دو روز پیش تیتر یک ایران ورزشی چه بود؟ استقلال تیم قراردادهای ناکام. این موضوع اما در باشگاه استقلال چه آثاری دارد؟ چه زیان‌های بزرگی را تا امروز پدید آورده؟ استقلال کارهای کلیدی خود را آیا به مدیرانی کارشناس داده است؟ آیا قراردادها در استقلال منافع باشگاه را در نظر دارد؟ در قراردادها گاهی زیرکی‌هایی می‌بینیم که در واقع تخلف است و آخرش هم استقلال را با جریمه مواجه می‌کند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.