تحلیل تکنیکال شاخص کل نشان می‌دهد
زنگ خطر بورس
مهم‌ترین اتفاق در این هفته شکسته شدن محدوده میانگین متحرک 150 روزه به سمت پایین بود که نشانه خوبی نیست، در صورتی که شاخص در محدوده‌های پایین‌تر از میانگین متحرک 150 روزه تثبیت شود، احتمال افت تا سطوح کمتر از یک میلیون و 100 هزار واحد بسیار زیاد می‌شود. میانگین متحرک 50 روزه نیز میانگین متحرک 90 روزه را به سمت پایین به صورت کامل قطع کرده که برای سرمایه‌گذاران زنگ خطر محسوب می‌شود.
میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چون این اندیکاتور دنباله‌رو اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.
شاخص در پایین ابر ایچیموکو در حال حرکت است و این موضوع نشان می‌دهد روند فعلی شاخص نزولی است. دو نوسان نمای سنکوی A و سنکوی B بدنه اصلی ابر ایچیموکو را می‌سازند که اطلاعات خوبی به تحلیلگران می‌دهند. ابر کوموی نزولی آینده و همچنین شیب منفی سنکوی A، احتمال حرکت نزولی را در روزهای آتی افزایش می‌دهد. در صورت افزایش قیمت‌ها، بدنه اصلی ابر کومو به عنوان سطح مقاومتی بسیار قدرتمندی نقش بازی کند.
ابر ایچیموکو مجموعه‌ای از شاخص‌های تکنیکال است که سطوح حمایت و مقاومت و همچنین حرکت و جهت‌گیری بازار را نشان می‌دهد. ابزار ایچیموکو این کار را با گرفتن چندین میانگین و رسم آنها روی نمودار انجام می‌دهد. ابر قسمت اصلی این شاخص است. وقتی قیمت زیر ابر است روند نزولی است. وقتی قیمت بالاتر از ابر باشد، روند صعودی است و هنگامی که قیمت درون ابر قرار دارد بازار در حالت بی‌تصمیمی است.
از ابتدای سال تاکنون شاخص کل بورس اوراق بهادار حدود 8/ 11 درصد کاهش داشت، شاخص در پایین ابر ایچیموکو و میانگین‌های متحرک مهم در حال حرکت است. این موضوع احتمال کاهش قیمت‌ها را زیاد کرده است. در صورت حرکت در مسیر سناریوی کاهشی، در پرده اول شاخص کل ممکن است تا منطقه یک میلیون و 100 هزار واحد افت داشته باشد. که البته منطقه یک میلیون و 130 هزار واحد به عنوان سطوح حمایتی می‌تواند مانع کامل شدن این پرده از کاهش قیمت‌ها شود. اگر بازار نتواند در محدوده هدف پرده اول از سناریوی کاهشی خود را جمع و جور کند، انتظار می‌رود در فاز دوم سناریوی کاهشی، سرمایه‌گذاران با فروش‌های هیجانی باعث افت شاخص تا محدوده یک میلیون و 50 هزار واحد یا حتی یک میلیون واحد شوند. فعلا شکسته شدن محدوده یک میلیون واحد به سمت پایین دور از ذهن است ولی اگر این اتفاق بیفتد، سطح 915 هزار واحد می‌تواند نقش حمایتی خوبی داشته باشد. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.
بررسی اسیلاتور RSI نشان می‌دهد که شاخص کل در نزدیکی منطقه اشباع فروش هستیم که بعد از چند روز تقریبا متوالی کاهش قیمت در آن قرار می‌گیریم. بنابراین اگر به هر دلیلی شاخص بورس اوراق بهادار حرکتی صعودی به خود گرفت، می‌توان در فاز اول سناریوی افزایشی، انتظار داشت تا منطقه یک میلیون و 300 هزار واحد افزایش داشته باشد. در این فاز علاوه بر سه محدوده یک میلیون و 170 هزار واحد، یک میلیون و 210 هزار واحد و یک میلیون و 257 هزار واحد، سه میانگین متحرک 50، 90 و 120 روزه نیز نقش مقاومتی بازی می‌کنند و کار را برای ادامه حرکت صعودی دشوار خواهند کرد. در پرده دوم از سناریوی افزایشی شاخص هدف یک میلیون و 450 هزار واحد را دنبال می‌کند که البته مقاومت یک میلیون و 365 هزار واحد می‌تواند از تکمیل این مرحله جلوگیری کند. با کمی خوش‌بینی می‌توان امیدوار بود شاخص تا چند ماه آینده به محدوده یک میلیون و 500 هزار واحد برسد. مراحل بعدی سناریوی افزایشی را در صورت لزوم بعدا بررسی خواهیم کرد. محدوده‌های مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمت‌ها باشند.
