در هفته گذشته علاوه بر شکسته‌شدن خط روند صعودی کوتاه‌مدتی که از اواسط بهمن ماه شروع شده بود، میانگین متحرک 120 روزه هم به سمت پایین شکسته شده تا شاخص حرکت خود را در پایین سه میانگین متحرک مهم 50، 90 و 120 روزه ادامه دهد. این سطوح در آینده می‌توانند به‌‌عنوان مقاومت عمل کنند. سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز که خیلی وقت است از بازار خارج شده‌اند و همچنین افراد با ریسک معمولی هم اگر در بازار هستند فقط به این علت است که نتوانسته‌اند سهام خود را در صف‌های فروش بفروشند. سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر هم با شکسته‌شدن این دو محدوده به سمت پایین احتمالا به این فکر خواهند افتاد که تغییرات زیادی در سبد سهام خود بدهند. البته حضور شاخص در بالای دو میانگین متحرک 150 و 200 روزه این دسته از سهامداران را در بازار نگه داشته است ولی آنها هم در خرید بسیار محتاط عمل خواهند کرد و همین موضوع از قدرت سمت تقاضا می‌کاهد. این سطوح در صورت ادامه ریزش شاخص‌کل می‌توانند به‌عنوان حمایت نقش بازی کنند.

میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند‌ چون این اندیکاتور دنباله‌روی اطلاعات است، بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ‌عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به‌عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.

قیمت هنوز در داخل ابر ایچیموکو قرار دارد و این موضوع نشان می‌دهد که در حال‌حاضر معامله‌گران در یک حالت بی‌تصمیمی قرار دارند. از طرف دیگر حمایت یک‌میلیون و 257 هزار واحد داخل ابر کومو به سمت پایین شکسته شد. شکسته‌شدن این محدوده ترس‌ها را نسبت به ادامه داشتن روند کاهشی افزایش داد. دو نوسان نمای سنکو A و سنکوی B بدنه اصلی ابر ایچیموکو را می‌سازند که اطلاعات خوبی به تحلیلگران می‌دهند. ضمنا سنکو A می‌تواند به عنوان حمایت مطرح شود و احتمال دارد شاخص با برخورد به کف ابر واکنش مثبت از خود نشان دهد. هنوز ابر بعدی حرکت صعودی با شیب بسیار کم را نشان می‌دهد و با توجه به شرایط بازار و دیگر نشانه‌های تکنیکال احتمال حرکت در یک روند خنثی بیش از حرکت یا افزایش قیمت خواهد بود.

ابر ایچیموکو مجموعه‌ای از شاخص‌های تکنیکال است که سطوح حمایت و مقاومت و همچنین حرکت و جهت‌گیری بازار را نشان می‌دهد. ابزار ایچیموکو این کار را با گرفتن چندین میانگین و رسم آنها روی نمودار انجام می‌دهد. همچنین از این ارقام برای محاسبه «ابری» استفاده می‌کند که سعی در پیش‌بینی محل حمایت یا مقاومت در آینده دارد. اگرچه این ابزار در نگاه اول پیچیده به‌نظر می‌رسد‌ اما افرادی که با چگونگی خواندن نمودار آشنا هستند، معمولا می‌توانند با استفاده از آن، تحلیل‌های خوبی از آینده بازار داشته باشند.‌ ابر قسمت اصلی شاخص است. وقتی قیمت زیر ابر است روند نزولی است. وقتی قیمت بالاتر از ابر باشد، روند صعودی است و هنگامی که قیمت درون‌ابر قرار دارد، بازار در حالت بی‌تصمیمی قرار دارد.

سرمایه‌گذاران بسیار ریسک‌پذیر و همچنین فعالانی که نظاره‌گر بازار هستند، به هیچ‌کدام از صنایع بازار احساس خوبی ندارند و تقریبا سر‌در‌گم از این صنعت به آن صنعت، به دنبال کسب سود هستند که البته تعداد بسیار کمی از آنها در این امر موفق می‌شوند. بیشتر شرکت‌های بزرگ در وضعیت بنیادی مناسبی قرار دارند. از طرفی بعضی از شاخص‌های تکنیکل احتمال افزایش قیمت را هم نشان می‌دهند. در این شرایط و با توجه به دامنه نوسان نامتقارن و افزایش ریسک نقد‌شوندگی در بازار همان‌طور که قبلا هم گفته شد، احتمال حرکت در روندی خنثی بیش از افزایش یا کاهش شاخص‌کل است. اما اگر به هر دلیلی شاخص بورس اوراق بهادار حرکتی صعودی به خود گرفت، می‌توان در فاز اول سناریوی افزایشی، انتظار داشت‌ تا منطقه یک میلیون و 300 هزار واحد افزایش داشته باشد. در این فاز علاوه بر محدوده یک‌میلیون‌ و 257 هزار واحد، سه میانگین متحرک 50، 90 و 120 روزه نیز نقش مقاومتی بازی می‌کنند و کار را برای ادامه حرکت صعودی دشوار خواهند کرد. در پرده دوم از سناریوی افزایشی شاخص هدف یک‌میلیون و 450 هزار واحد را دنبال می‌کند که البته مقاومت یک‌میلیون و 365 هزار واحد می‌تواند از تکمیل این مرحله جلوگیری کند. با کمی خوش‌بینی می‌توانیم امیدوار باشیم شاخص تا چند ماه آینده به محدوده‌های یک میلیون و 500هزار واحد برسد. مراحل بعدی سناریوی افزایشی در صورت لزوم در گزارش‌های آتی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. محدوده‌های مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمت‌ها باشند.

هنوز جریان پول خاصی وارد بازار سرمایه نشده و از طرفی بی‌اعتمادی عمومی به بورس اوراق بهادار، مانع بزرگی برای ورود افراد حقیقی شده است. از طرفی مقاومت‌های بسیار قدرتمندی پیش‌روی شاخص قرار دارند. با شکسته شدن خط روند صعودی کوتاه‌مدت و همچنین میانگین متحرک 120 روزه به سمت پایین احتمال کاهش قیمت‌ها نیز افزایش یافت. به هر ترتیب هدف پرده اول از سناریوی کاهش قیمت‌ها محدوده یک‌میلیون و 170 هزار واحد است که در هفته گذشته شاخص در جهت آن چند گام برداشت. هنوز شکسته شدن محدوده حمایتی یک میلیون و 210 هزار واحد به‌طور کامل تایید نشده است و بسیاری امیدوارند که این محدوده حداقل در نزدیکی یک میلیون و 200 هزار واحد از خود واکنش نشان دهد. اگر بازار نتواند در محدوده هدف پرده اول از سناریوی کاهشی خود را جمع و جور کند، محدوده یک میلیون و 100 هزار واحد، هدف دوم سناریوی کاهش قیمت‌ها است‌ که البته منطقه یک میلیون و 130 هزار واحد به عنوان سطوح حمایتی می‌تواند مانع کامل شدن این پرده از کاهش قیمت‌ها شود. در این مرحله میانگین متحرک 150 روزه نیز می‌تواند نقش حمایتی خوبی بازی کند. اگر عرضه‌ها در منطقه یک میلیون و 100 هزار واحد افزایش داشته باشد حرکت به سمت یک میلیون واحد دور از ذهن نخواهد بود. در این مرحله از ریزش قیمت‌ها سطح یک میلیون و 50 هزار واحد، به عنوان منطقه حمایتی بسیار مهم، می‌تواند مانع ریزش قیمت‌ها شود. مهم‌ترین سطح حمایتی در این پرده از سناریوی کاهش قیمت‌ها، محدوده میانگین متحرک 200 روزه است‌ که در صورت شکسته‌شدن به سمت پایین بسیاری از افراد ریسک‌پذیر نیز به دنبال محلی مناسب برای سرمایه‌گذاری از بورس اوراق بهادار کوچ خواهند کرد. در صورت شکسته شدن محدوده یک‌میلیون واحد به سمت پایین، منطقه 920 هزار واحد می‌تواند مانع ریزش بیشتر قیمت‌ها شود. احتمال کاهش قیمت تا محدوده یک میلیون واحد و کمتر از آن فعلا بعید به‌نظر می‌رسد. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.