همین موضوع سبب امیدواری برخی از فعالان بازار سرمایه شد. اگرچه معاملات در بازار بسیار کم‌حجم و کسل‌کننده دنبال می‌شود ولی با توجه به شاخص‌های تکنیکال، این روند صعودی کوتاه‌مدت با شیب کم، می‌تواند ادامه‌دار باشد. اواسط بهمن ماه سال گذشته میانگین متحرک 150 روزه با ایفای نقش حمایتی از ریزش بیشتر شاخص جلوگیری کرد. در این منطقه حرکت نزولی شاخص متوقف شد ولی تبدیل به حرکت صعودی بسیار قدرتمندی نشد. با این حال از آن زمان تا به‌حال فرآیند حرکت شاخص، در کوتاه‌مدت صعودی است. در هفته گذشته میانگین متحرک 120 روزه به کمک خط روند صعودی کوتاه‌مدت آمد و نقش حمایتی بسیار خوبی بازی کرد. حضور شاخص در بالای میانگین‌های متحرک مهم از جمله 120، 150 و 200 روزه بسیاری از معامله‌گران را به بازار امیدوار کرده است. این سطوح در آینده می‌توانند به‌عنوان مناطق حمایتی مانع کاهش شاخص کل شوند. درحال‌حاضر شاخص میانگین متحرک 90 و 50 روزه را در پیش دارد که بسیار به هم نزدیک شده‌اند و سطح مقاومتی تقریبا قدرتمندی تشکیل داده‌اند. میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چون این اندیکاتور دنباله‌رو اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به‌عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.

قیمت داخل ابر ایچیموکو قرار دارد، و این موضوع نشان می‌دهد که درحال‌حاضر معامله‌گران در یک حالت بی‌تصمیمی قرار دارند. از طرف دیگر در داخل ابر کومو محدوده مقاومت بسیار مهم یک میلیون و 257 هزار واحد تا یک میلیون و 300 هزار واحد قرار دارد که نوسان چند روزه در اطراف آن یکی از نشانه‌های سردرگمی بازار است. دو نوسان نمای سنکو A و سنکوی B بدنه اصلی ابر ایچیموکو را می‌سازند که اطلاعات خوبی به تحلیلگران می‌دهند. به‌نظر می‌رسد که در هفته‌های آینده شاهد بازاری صعودی با قدرت کم باشیم. البته شیب نوسان نمای سنکوی A منفی شده است و این موضوع ادامه روند صعودی ضعیف کوتاه‌مدت را مبهم کرده است. نوسان نمای کیجون سن هم در ابر کومو می‌تواند نقش حمایتی خوبی ایفا کند. ابر ایچیموکو مجموعه‌ای از شاخص‌های تکنیکال است که سطوح حمایت و مقاومت و همچنین حرکت و جهت‌گیری بازار را نشان می‌دهد. ابزار ایچیموکو این کار را با گرفتن چند میانگین و رسم آنها روی نمودار انجام می‌دهد. همچنین از این ارقام برای محاسبه «ابری» استفاده می‌کند که سعی در پیش‌بینی محل حمایت یا مقاومت در آینده دارد. اگرچه این ابزار در نگاه اول پیچیده به نظر می‌رسد، اما افرادی که با چگونگی خواندن نمودار آشنا هستند، معمولا می‌توانند با استفاده از آن، تحلیل‌های خوبی از آینده بازار داشته باشند. ابر قسمت اصلی شاخص است. وقتی قیمت زیر ابر است روند نزولی است. وقتی قیمت بالاتر از ابر باشد، روند صعودی است و هنگامی که قیمت درون ابر قرار دارد بازار در حالت بی‌تصمیمی قرار دارد. تقریبا فعالان بازار به هیچ‌کدام از صنایع بازار احساس خوبی ندارند و تقریبا سردرگم از این صنعت به آن صنعت، به‌دنبال کسب سود هستند که البته تعداد بسیار کمی از آنها در این امر موفق می‌شوند. بیشتر شرکت‌های بزرگ در وضعیت بنیادی مناسبی قرار دارند. بنابراین با در نظر گرفتن شاخص‌های مختلف تکنیکال می‌توان در فاز اول سناریوی افزایشی، انتظار داشت شاخص کل تا منطقه یک میلیون و 450 هزار واحد افزایش داشته باشد که البته مقاومت‌های، یک میلیون و 257 هزار واحد، یک میلیون و 300 هزار واحد و یک میلیون 365 هزار واحد می‌توانند از تکمیل این مرحله جلوگیری کند. با کمی خوش‌بینی می‌توانیم امیدوار باشیم شاخص تا چند ماه آینده به محدوده‌های یک میلیون و 600 هزار واحد برسد، مهم‌ترین محدوده مقاومتی در فاز دوم افزایش قیمت‌ها منطقه یک میلیون و 500 هزار واحد است. اگر شرایط بازار به‌گونه‌ای باشد که بتواند جریان پول‌های سرگردان را به خود جذب کند، مرحله سوم از افزایش قیمت‌ها آغاز خواهد شد، این پرده تا محدوده‌های یک میلیون و 750 هزار واحد ادامه خواهد داشت که فعلا احتمال وقوع این رخداد کم است. در این مرحله محدوده مقاومتی یک میلیون و 680 هزار واحد می‌تواند مانع رسیدن شاخص به هدف خود شود. محدوده‌های مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمت‌ها باشند.

هنوز جریان پول خاصی وارد بازار سرمایه نشده و از طرفی بی‌اعتمادی عمومی به بورس اوراق بهادار، مانع بزرگی برای ورود افراد حقیقی شده است. از طرفی مقاومت‌های بسیار قدرتمندی پیش روی شاخص قرار دارند. بنابراین هنوز ممکن است شاخص کل به روند کاهشی خود برگردد، اگرچه احتمال رخ دادن این واقعه کمتر از افزایش شاخص است ولی فعالان بازار در هنگام سرمایه‌گذاری باید به جنبه کاهش قیمت‌ها نیز نیم‌نگاهی داشته باشند. به هر ترتیب هدف پرده اول از سناریوی کاهش قیمت‌ها محدوده یک میلیون و 170 هزار واحد است که در هفته گذشته شاخص در جهت آن چند گام برداشت و حمایت یک میلیون و 257 هزار واحد را به سمت پایین شکست. هنوز محدوده حمایتی یک میلیون و 210 هزار واحد می‌تواند از کاهش بیشتر قیمت‌ها جلوگیری کنند. اگر این حمایت نیز قدرت کافی برای نگه داشتن شاخص را نداشته باشد و بازار نتواند در محدوده هدف پرده اول از سناریوی کاهشی خود را جمع و جور کند، محدوده یک میلیون و 100 هزار واحد، هدف دوم سناریوی کاهش قیمت‌هاست که البته منطقه یک میلیون و 130 هزار واحد به‌عنوان سطوح حمایتی می‌تواند مانع کامل شدن این پرده از کاهش قیمت‌ها شود. در این مرحله میانگین متحرک 150 روزه نیز می‌تواند نقش حمایتی خوبی بازی کند. اگر عرضه‌ها در منطقه یک میلیون و 100 هزار واحد افزایش داشته باشد حرکت به سمت یک میلیون واحد دور از ذهن نخواهد بود. در این مرحله از ریزش قیمت‌ها سطح یک میلیون و 50 هزار واحد، به‌عنوان منطقه حمایتی بسیار مهم، می‌تواند مانع ریزش قیمت‌ها شود. مهم‌ترین سطح حمایتی در این پرده از سناریوی کاهش قیمت‌ها، محدوده میانگین متحرک 200 روزه است، که در صورت شکسته شدن به سمت پایین بسیاری از افراد ریسک‌پذیر نیز به دنبال محلی مناسب برای سرمایه‌گذاری از بورس اوراق بهادار کوچ خواهند کرد. در صورت شکسته شدن محدوده یک میلیون واحد به سمت پایین، منطقه 920 هزار واحد می‌تواند مانع ریزش بیشتر قیمت‌ها شود. احتمال کاهش قیمت تا محدوده یک میلیون واحد و کمتر از آن فعلا بعید به نظر می‌رسد. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.