تحلیل تکنیکال شاخص ۳۰ شرکت بزرگ نشان می‌دهد

دامنه نامتقارن نفس بزرگان را گرفت

شکور علیشاهی / کارشناس بازار سرمایه شاخص ۳۰ شرکت بزرگ در محدوده‌های ۵۸ هزار و ۸۰۰ واحد قرار دارد. این به معنای افت حدود ۱۰ هزار واحدی از ابتدای سال ۱۴۰۰ تاکنون است. افت ۱۵ درصدی این شاخص در حدود ۳۰ روز کاری، با وجود محدودیت‌های دامنه نوسان نامتقارن و تلاش بسیاری از مسوولان رخ داده است. با وجود دامنه نوسان نامتقارن سهم‌های بزرگ بازار قدرت نوسان خود را از دست داده‌اند. به همین دلیل ریسک نقد شوندگی آنها نیز مانند سهم‌های کوچک افزایش پیدا کرده و نتیجه آن صف‌های فروش در چندین روز متوالی است. بسیاری از نمادهای بزرگ مثل «شپنا» و «شبندر» حتی به اندازه حجم مبنای خود نیز معامله نمی‌شوند. بورس اوراق بهادار دیگر مفهوم بازار بودن خود را از دست داده و تنها واژه اوراق بهادار برای آن باقی مانده است.

به این شکل که هر روز عده‌ای که سهام شرکت‌های مختلف را دارند، بدون توجه به ارزش آن، اوراق بهادار خود را در صف فروش می‌گذارند و تقریبا خریداری نیست که آنها را بخرد. با تداوم این روند معیوب، واژه بهادار هم از این ترکیب رخت می‌بندد و فقط یکسری اوراق دست سهامداران است که بهایی هم ندارد. عدم کنترل بازار توسط واحدهای نظارتی که البته ابزار چندانی هم در اختیار ندارند و در پی آن محدود کردن بازار و احترام نگذاشتن به سیستم عرضه و تقاضا باعث شده است که بورس اوراق بهادار به این شکل درآید. آیا به نظر شما دامنه نوسان نامتقارن کارآیی داشت؟ شاخص 30 شرکت بزرگ میانگین متحرک 120 روزه خود را به سمت پایین شکسته و در حال حاضر با میانگین متحرک 150 روزه درگیر است، اگر عدم تقاضا در بازار ادامه پیدا کند، این محدوده نیز به سمت پایین شکسته خواهد شد و تنها امید افرادی که هنوز در بازار باقی ماندند محدوده حمایتی میانگین متحرک 200 روزه است. توجه داشته باشید که میانگین متحرک‌ها 50، 90 و 120 روزه در صورت برگشت شاخص به روند صعودی، هر کدام محدوده‌های مقاومتی قدرتمندی هستند که می‌توانند مانع افزایش شاخص شوند.

میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چرا‌که این اندیکاتور دنباله‌رو‌ اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.

شاخص 30 شرکت در معاملات روز گذشته به پایین ابر ایچیموکو سقوط کرد که نشانه خوبی نیست و احتمال کاهش بیشتر قیمت‌ها را بالا برد. دو نوسان نمای سنکوی A و سنکوی B بدنه اصلی ابر ایچیموکو را می‌سازند که اطلاعات خوبی به تحلیلگران می‌دهند. ابر بعدی هم نزولی است ولی این نزول می‌تواند با شیب کم اتفاق بیفتد و بهترین سناریو فعلا نوسان در محدوده 58 هزار واحد تا 64 هزار واحد است.  ابر ایچیموکو مجموعه‌ای از شاخص‌های تکنیکال است که سطوح حمایت و مقاومت و همچنین حرکت و جهت‌گیری بازار را نشان می‌دهد. ابزار ایچیموکو این کار را با گرفتن چندین میانگین و رسم آنها روی نمودار انجام می‌دهد. همچنین از این ارقام برای محاسبه «ابری» استفاده می‌کنند که سعی در پیش‌بینی محل حمایت یا مقاومت در آینده دارد. اگرچه این ابزار در نگاه اول پیچیده به نظر می‌رسد، اما افرادی که با چگونگی خواندن نمودار آشنا هستند، معمولا می‌توانند با استفاده از آن، تحلیل‌های خوبی از آینده بازار داشته باشند. ابر قسمت اصلی شاخص است. وقتی قیمت زیر ابر است روند نزولی است. وقتی قیمت بالاتر از ابر باشد، روند صعودی است و هنگامی که قیمت درون ابر قرار دارد بازار در حالت بی‌تصمیمی قرار دارد.

تا زمانی که شاخص ابر ایچیموکو را به سمت پایین قطع نکرده بود، احتمال حرکت در سناریوی افزایشی یا حرکت در سناریوی کاهشی برای شاخص 30 شرکت بزرگ با هم برابر بود ولی در حال حاضر کفه ترازو به سمت افت شاخص است. به هر ترتیب شاخص 30 شرکت بزرگ، به هدف اول ریزش خود یعنی سطح 58 هزار واحد بسیار نزدیک است. در این مرحله خط روند نزولی شکسته شده می‌تواند نقش حمایتی مناسبی داشته باشد. در صورت تکمیل مرحله اول و ادامه بی‌توجهی به مکانیزم عرضه و تقاضا، احتمال کاهش تا محدوده‌40هزار واحد در پرده دوم کاهش قیمت‌ها وجود دارد در این مسیر دو محدوده حمایتی بسیار مهم 51 هزار واحد و 45 هزار و 700 واحد قرار دارند. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضاکنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.

شرکت‌های بزرگ از نظر بنیادی در وضعیت چندان بدی نیستند از طرف دیگر مسائل محیطی بازار از جمله مسائل سیاسی رو به بهبود است، بنابراین احتمال افزایش قیمت‌ها نیز وجود دارد ولی احتمال آن از سناریوی کاهشی یا حرکت خنثی کمتر است. در صورت اتفاق افتادن سناریوی افزایشی می‌توان انتظار داشت شاخص 30 شرکت در پرده اول تا منطقه 69 هزار واحد افزایش داشته باشد. برای رسیدن به این محدوده شاخص باید از محدوده مقاومتی 64 هزار واحد، عبور کند. همچنین میانگین‌های متحرک 50 و 90 روزه نیز می‌تواند مشکلاتی را در این مسیر به وجود آورد. با خوش‌بینی بسیار نسبت به بازار و تکمیل پرده اول از سناریوی افزایشی، می‌توانیم امیدوار باشیم شاخص تا چند ماه آینده به محدوده 80 هزار واحد برسد، البته فعلا با این حجم پولی که در بازار وجود دارد این امر در کوتاه‌مدت اتفاق نخواهد افتاد. مهم‌ترین محدوده‌های مقاومتی در فاز دوم افزایش قیمت‌ها، سطوح 72 و 75 هزار واحد هستند. محدوده‌های مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمت‌ها باشند.