بحران ونزوئلا بوی جنگ سرد میدهد
ترامپ: کنارهگیری مادورو هوشمندانه است
به گزارش الجزیره، ترامپ تهدید اخیر خود را در شرایطی مطرح کرد که گارد ساحلی ایالات متحده در تعقیب سومین نفتکش بود؛ کشتیای که واشنگتن آن را بخشی از «ناوگان تاریک» ونزوئلا برای دور زدن تحریمهای آمریکا توصیف میکند. ترامپ در این خصوص گفت: «آن کشتی در حرکت است و ما در نهایت آن را خواهیم گرفت.» رئیسجمهور آمریکا همچنین وعده داد که دو کشتی توقیفشده و نزدیک به ۴میلیون بشکه نفت ونزوئلا را که تاکنون توسط گارد ساحلی ضبط شده است، نگه دارد. او گفت: «شاید آن را بفروشیم، شاید نگه داریم و شاید هم در ذخایر راهبردی از آن استفاده کنیم. ما نفت را نگه میداریم؛ کشتیها را هم همینطور.» نیکلاس مادورو نیز در مقابل به حملات لفظی ترامپ پاسخ داد. او در سخنرانیای که از تلویزیون دولتی پخش شد، گفت رئیسجمهور آمریکا بهتر است به جای تهدید کاراکاس، بر مشکلات داخلی ایالات متحده تمرکز کند. این تنشهای فزاینده در حالی رخ میدهد که حوالی ساعت۲۳ دیشب (سهشنبه) نشست شورای امنیت سازمان ملل برگزار شد. این جلسه به درخواست ونزوئلا و با حمایت روسیه و چین تشکیل شد.
همزمان، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، در گفتوگوی تلفنی با ایوان گیل، همتای ونزوئلایی خود، ضمن ابراز «نگرانی عمیق» نسبت به عملیات آمریکا در کارائیب، درباره پیامدهای احتمالی آن برای ثبات منطقهای و کشتیرانی بینالمللی هشدار داد. طبق بیانیه وزارت خارجه روسیه، مسکو «حمایت کامل و همبستگی خود را با رهبری و مردم ونزوئلا در شرایط کنونی» مورد تاکید قرار داد. چین نیز اقدامات آمریکا را «نقض جدی قوانین بینالمللی» خواند و آن را محکوم کرد. لین جیان، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، گفت پکن «با هرگونه اقدامی که اهداف و اصول منشور سازمان ملل را نقض کرده و به حاکمیت و امنیت سایر کشورها تجاوز کند، مخالف است.» در همین حال، ایوان گیل، وزیر امور خارجه ونزوئلا، در نامهای خطاب به کشورهای عضو سازمان ملل هشدار داد که محاصره آمریکا عرضه جهانی نفت و انرژی را مختل خواهد کرد.
به گزارش «مدرن دیپلماسی»، حمایت علنی روسیه، جایگاه دیپلماتیک ونزوئلا را در شرایطی که با فشارهای فزاینده اقتصادی و نظامی ایالات متحده روبهرو است، به شکل قابلتوجهی تقویت میکند. این حمایت نشاندهنده عزم جدی مسکو برای حفظ جای پای استراتژیک خود در آمریکای لاتین و مقابله با نفوذ واشنگتن در منطقهای است که آمریکا آن را حیاط خلوت سنتی خود میداند. این پشتیبانی تنها به لفاظیهای دیپلماتیک محدود نمیشود. روسیه که پیش از این با ارسال تجهیزات نظامی، اعزام مستشاران و ارائه کمکهای اقتصادی نقش مهمی در سرپا نگه داشتن دولت مادورو ایفا کرده بود، ممکن است سطح همکاریهای نظامی یا اطلاعاتی خود را افزایش دهد. دخالت بیشتر روسیه میتواند بحران ونزوئلا را به یک تقابل تبدیل کند که یادآور رقابتهای دوران جنگ سرد در آمریکای لاتین خواهد بود.
