یک پل مهم لجستیکی ویران شد
تثبیت موقعیت اوکراین در غرب روسیه
«کنستانت مهوت» در گزارش ۱۷ اوت در نیویورک‌تایمز نوشت، سپهبد میکولا اولشچوک، فرمانده نیروی هوایی اوکراین، اواخر روز جمعه ویدئویی را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که تخریب پل را نشان می‌داد. این ویدئو یک انفجار بزرگ را ضبط کرد که پل را در نزدیکی یک رودخانه به دو نیم کرد. ژنرال اولشچوک گفت: «خلبانان اوکراینی در حال انجام حملات دقیق بر روی استحکامات دشمن، تمرکز تجهیزات، و همچنین مراکز لجستیکی و مسیرهای تدارکاتی دشمن هستند.»
وزارت امور خارجه روسیه تخریب این پل را تایید کرد. به گفته این وزارتخانه، این اقدام باعث اختلال در تخلیه غیرنظامیان شده است. این وزارتخانه همچنین افزود داوطلبانی که به تخلیه‌‌‌کنندگان کمک میکردند در این حمله کشته شدند. این ادعاها به طور مستقل قابل تایید نیستند. تحلیلگران می‌گویند که تخریب پل گلوشکوو به تعهد اوکراین به نبرد پایدار در غرب روسیه اشاره دارد. آنها می‌گویند با تلاش برای ایجاد اختلال در خطوط لجستیکی مسکو، اوکراین ممکن است برای یک کارزار طولانی‌مدت و تقویت و احتمالا گسترش مواضع خود در منطقه آماده شود. تهاجم اوکراین به روسیه در اوایل هفته گذشته با یک حمله فرامرزی غافلگیرکننده آغاز شد که بسیاری معتقد بودند کوتاه‌مدت خواهد بود. اما پس از اینکه نیروهای اوکراینی به سرعت از دفاع روسیه عبور و چند روستا را تصرف کردند، کی‌یف نیروهای بیشتری را وارد این عملیات کرد و آن را به یک حمله تمام‌عیار تبدیل ساخت و در عمل یک جبهه جدید در غرب روسیه گشود.
ارتش اوکراین روز پنج‌شنبه اعلام کرد که اکنون بیش از ۸۰ شهرک روس در منطقه کورسک، از جمله شهر ۶۰۰۰ نفری «سوژدا» را تحت کنترل دارد. این ادعاها را نمی‌توان به طور مستقل تایید کرد، اگرچه تحلیلگران می‌گویند که سوژدا به احتمال زیاد تحت کنترل کامل اوکراین است. با این حال، در حالی که تهاجم اوکراین ادامه دارد، کارشناسان نظامی می‌گویند که چالش‌های بزرگ‌تری در پیش است. با رسیدن نیروهای کمکی روسیه و گسترش خطوط تدارکاتی اوکراین، تصرف زمین‌‌‌های بیشتر سخت‌‌‌تر می‌شود و حفظ قلمرو تصرف‌شده می‌تواند مواضع ثابت اوکراین را در معرض حملات هوایی بالقوه ویرانگر روسیه قرار دهد.
«تیبو فویه»، معاون موسسه مطالعات استراتژیک و دفاعی، یک مرکز تحقیقاتی فرانسوی، میگوید که اوکراین باید تسلیحات دفاع هوایی و توپخانه، سازماندهی خطوط لجستیکی و جایگزینی سربازان در جبهه جدید را وارد کند. او گفت: «باز کردن یک جبهه جدید و حفظ آن آسان نیست.» بر اساس نقشه‌‌‌های «منبع باز» میدان نبرد مبتنی بر فیلم‌‌‌های جنگی و تصاویر ماهواره‌‌‌ای، پیشروی اوکراین در منطقه کورسک در روزهای اخیر کند شده است. «موسسه مطالعات جنگ»، یک اندیشکده مستقر در واشنگتن، روز جمعه گفت که اوکراین به پیشروی‌های حاشیه‌ای ادامه می‌دهد و نیروهایش اکنون در داخل بورکی، روستایی در حدود هشت مایلی جنوب شرقی سودا هستند.
پیشروی‌های اوکراین در حالی است که «اندرو کرامر» هم در گزارش ۱۷ اوت در نیویورک‌تایمز روایت دیگری از تحولات میدانی به دست می‌دهد. او در این گزارش به روایت اسارت سربازان روسی به دست نظامیان اوکراینی پرداخته است. کرامر گزارش خود را این گونه شروع می‌کند: آنها لاغر و خوش‌چهره بودند و نبردی که در آن باختند، اولین جنگ‌شان بود. ده‌‌‌ها سرباز روسی اسیر که در سلول‌‌‌های زندانی در اوکراین جمع شده بودند، روی تخت خواب دراز کشیده بودند یا روی نیمکت‌‌‌های چوبی می‌‌‌نشستند، دمپایی می‌‌‌پوشیدند و در یک نمونه، کارتون‌‌‌هایی را از تلویزیونی که سرپرست زندان مجاز ساخته بود، تماشا میکردند.
در مصاحبه‌‌‌ها، آنها به یاد می‌‌‌آورند که مواضع خود را رها کرده یا تسلیم شدهاند، زیرا خود را در برابر نیروهای مجهز و سرسخت اوکراینی می‌‌‌بینند که از مرزهایشان عبور می‌کنند. «پ.و.ت واسیلی»، که قلعه کوچک مرزی‌اش در ۶ اوت تسخیر شد، میگوید: «ما به بیشه‌های اطراف دویدیم و پنهان شدیم.» این تهاجم اوکراین به روسیه اولین حمله خارجی مهم به این کشور از زمان جنگ جهانی دوم بود. نیویورک‌تایمز زندانیان را فقط با نام و رتبه آنها معرفی می‌کند تا در صورت مبادله زندانیان، به روسیه بازگردانده شوند.
این نبرد تغییر قابل‌توجهی را در جنگ رقم زد و ستون‌‌‌های زرهی اوکراینی دو سال و نیم پس از آغاز تهاجم همه‌جانبه روسیه به اوکراین به روسیه سرازیر شدند. مشخص شد که از مرزهای روسیه عمدتا توسط سربازان جوانی دفاع می‌شد که چندان حرفه‌ای نبوده و در مصاحبه‌‌‌ها نحوه تسلیم شدن یا رها کردن مواضع خود را توصیف میکردند. سرباز واسیلی گفت که با دراز کشیدن در بیشه‌زار نزدیک مرز روسیه به مدت سه روز (که پوشیده از شاخه‌ها و برگ‌ها بود) زنده ماند قبل از آنکه تصمیم به تسلیم خود بگیرد. او درباره حمله اوکراین گفت: «من هرگز فکر نمی‌‌‌کردم این اتفاق بیفتد.» فرماندهی نظامی روسیه، با همه نشانه‌‌‌ها، همین فرض را مطرح کرده بود، و نیروهای دفاعی مرزی خود را با سربازان سبزپوشی هدایت و کنترل می‌کرد که برخی از آنها فقط چند ماه قبل به خدمت سربازی اعزام شده بودند. شکست آنها و توصیف تسلیم شدن به تعداد زیاد می‌تواند اهرم اوکراین را در مذاکرات احتمالی افزایش دهد و به تبادل زندانیان منجر شود.
همچنین می‌تواند در داخل روسیه طنین‌انداز شود. تلفات سربازان جوانی که طی دوران جنگ در افغانستان و چچن به خدمت اجباری اعزام شده بودند، نارضایتی گسترده‌ای را در داخل رقم زد. اکنون هم سربازان دوره‌ندیده روس در مرز و دستگیری‌شان از سوی اوکراین می‌تواند سبب‌ساز نارضایتی‌ای مشابه دوران جنگهای چچن و افغانستان شود. بسیاری از این سربازان دوره‌ندیده روس در حالی مواضع خود را ترک کردند که مشاهده کردند نسبت به اوکراینی‌ها جمعیت‌شان اندک‌تر و تسلیحاتشان کمتر است. برای نبرد خونین در اوکراین، ارتش روسیه به روش‌های عجیبی روی آورده است: به‌کارگیری و بسیج سربازان مسن‌‌‌تر از مشاغل غیرنظامی‌شان که می‌تواند شامل داوطلبان و زندانیان هم باشد که البته در صورت زنده ماندن و پس از وظیفه خدمتی خود می‌توانند آزاد شوند. سربازان وظیفه طبق قانون از اعزام به خارج از روسیه منع شدهاند. اما ارتش برای گسترش نیروی انسانی خود یا نادیده گرفتن خطرات، از آنها برای محافظت از مرز استفاده می‌کند.
در روسیه، سربازان وظیفه در رده‌های پایین «ارتشی دو سطحی» خدمت می‌کنند که در دوره پس از شوروی شکل گرفت. آنها پس از پایان دبیرستان به خدمت سربازی می‌روند و معمولا یک سال برای انجام کارهای ساده مانند پارو کردن برف‌ها در پایگاه‌های روسیه خدمت می‌کنند. سربازان قراردادی داوطلب هستند، دستمزد بهتری دریافت می‌کنند و بار سنگین جنگهای سوریه و اوکراین را متحمل می‌‌‌شوند. مقامات اوکراینی می‌گویند صدها سرباز وظیفه جوان را در یک هفته و نیم گذشته دستگیر کرده‌اند، چیزی که رئیس‌جمهور ولودیمیر زلنسکی از آن به عنوان اقدامی برای پر کردن «صندوق مبادله» اوکراین برای مبادله زندانیان ستایش کرده است.
به گفته رئیس زندان که به دلایل امنیتی خواست نامش فاش نشود، زندانی در شمال اوکراین، جایی که سربازان وظیفه روز جمعه در آنجا نگهداری می‌‌‌شدند، تاکنون ۳۲۰ اسیر جنگی را مورد ارزیابی قرار داده است که ۸۰درصد آنها سرباز وظیفه هستند. ارتش اوکراین میگوید این سربازان کت و شلوار و تی‌‌‌شرت و لباس‌هایی که اسیرکنندگانشان تهیه کرده بودند، می‌‌‌پوشیدند. برخی از آنها مورد اصابت ترکش یا گلوله قرار گرفته بودند. آنها با چشمانی گشاد، سرگردان به نظر می‌رسیدند، نگهبانان را تماشا میکردند که خبرنگاران را برای مصاحبه به داخل سلول‌ها همراهی میکردند.
