او با شکایت از پوسیدگی عمیق و ناتوانی در راس نیروهای روسی، به سمت مسکو حرکت کرد و از نظر او پوتین موظف به پاسخ‌گویی بود. اما در هر نوبت، رئیس‌جمهور روسیه از هرگونه حرکت عمومی عمده‌ای که می‌توانست به‌عنوان تایید انتقادات تلقی شود، اجتناب می‌کرد. او وزیر دفاع و ژنرال ارشد خود را در طول آتش‌بار انتقادات در جای خود نگه داشت؛ درحالی‌که فرماندهان میدان نبرد را جابه‌جا و تغییرات را در زنجیره‌های پایینی ارتش پیاده می‌کرد. اکنون، درحالی‌که به نظر می‌رسد بحران‌های میدان جنگ را پشت سر گذاشته و پریگوژین هم کشته شده، رهبر روسیه تصمیم گرفته است که وارد عمل شود و برای اولین‌بار در بیش از یک دهه گذشته وزیران دفاع را تغییر و اجازه داد تعدادی از مقامات ارشد وزارتخانه به‌دلیل فساد دستگیر شوند. این اقدامات بزرگ‌ترین تغییر اساسی را در وزارت دفاع روسیه از زمان آغاز حمله به ارمغان آورده است. درحالی‌که پیشتر رئیس‌جمهوری روسیه ترجیح می‌داد که اقدامات کوچک انجام دهد، این تغییرات نشان می‌دهد که وی ناگزیر به تغییرات بزرگ در گرماگرم یک بحران شده است.

عباس گالیاموف، سخنرانی‌نویس سابق پوتین که اکنون در خارج از روسیه زندگی می‌کند، گفت: «ما باید درک کنیم که پوتین فردی سرسخت و نه چندان انعطاف‌پذیر است. او معتقد است که واکنش خیلی سریع و تند به یک وضعیت در حال تغییر، نشانه ضعف است.» کارشناسان می‌گویند که زمان حرکت‌های اخیر پوتین به احتمال زیاد نشانه‌ای از این است که او اعتماد بیشتری نسبت به چشم‌انداز میدان نبرد خود در اوکراین و حفظ قدرت سیاسی خود با آغاز پنجمین دوره ریاست جمهوری خود دارد. نیروهای روسیه در حال دستیابی به دستاوردهایی در اوکراین هستند و قلمروهای اطراف خارکیف و منطقه دونباس را تصرف می‌کنند؛ زیرا اوکراین با تاخیر کمک‌های ایالات متحده و ذخایر رو به اتمام مهمات و پرسنل دست و پنجه نرم می‌کند.

در این شرایط مقامات ارشد در کرملین احساس خوش‌بینی می‌کنند. مایکل کوفمن، کارشناس ارتش روسیه و یکی از اعضای ارشد بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی گفت: «آنها احتمالا وضعیت درونی نیروهایشان را به‌اندازه کافی باثبات می‌دانند، برای همین شرایط را برای مجازات برخی از فرماندهان ارتش مناسب می‌بینند.» تقاضا برای تغییر در رأس ارتش روسیه از همان روزهای اولیه حمله، زمانی که داستان‌هایی درباره سربازان روسی که بدون غذا و تجهیزات مناسب به جنگ می‌رفتند یا جان خود را از دست می‌دادند، مطرح شد.خشم علیه ارتش روسیه در عین حال که قیام پریگوژین عقیم شده بود، افزایش یافته بود؛ قیامی که رهبر آن چندی بعد در یک سانحه هوایی کشته شد و آمریکا مدعی است وی ترور شده است. پریگوژین که سرآشپزی شغل پیشین او بود، با قراردادهای دولتی ثروتمند شد؛ اما مرگ او یک پیام بود. او ذهن مردم را علیه فساد در سطوح بالای ارتش روشن کرد و اولین کسی بود که آشکارا علیه شویگو، وزیر دفاع سابق روسیه موضع منفی گرفت؛ به‌گونه‌ای‌که قصد داشت با لشکرکشی به مسکو، وی را از کار برکنار کند که البته قیام وی ناتمام ماند.

او پیش از لشکرکشی علیه شویگو، فیلمی منتشر کرد که در آن تلی از سربازان کشته‌شده روسی نشان داده می‌شود و در فیلم، فرماندهان ارتش را متهم می‌کند که از فرط فساد فربه شده‌اند. یکی از نزدیکان به وزارتخانه که خواست نامش فاش نشود، گفت که شورش نافرجام بعدی او نشان داد که مشکلات بیش از یک دهه در وزارت دفاع تحت رهبری شویگو به نقطه جوش رسیده و مردم خواهان تجدید نظر در ساختار ارتش هستند.