بایدن امید دارد که بتواند از کمک امنیتی ۳.۸ میلیارد دلاری سالانه خود به اسرائیل، استفاده کند تا بتواند بر تصمیمات و تاکتیک‌‌‌های رهبر اسرائیل تاثیر بگذارد. اما این اهرم هنوز موثر واقع نشده است. نتانیاهو در تماس تلفنی روز دوشنبه‌‌‌اش جواب رد به تلاش‌‌‌های بایدن برای جلوگیری از تلفات غیرنظامیان داد. نتانیاهو که این حملات را تلافی‌‌‌جویانه به خاطر غافلگیری روز هفتم اکتبر می‌‌‌خواند، از بمب‌‌‌های عظیم برای از بین بردن تونل‌‌‌های حماس استفاده می‌کند که به موجب آن تلفات غیرنظامیان نیز بالاتر رفته است. در اوکراین، ژنرال والری زالوژنی، ارشدترین فرمانده نظامی کشور، هفته گذشته این کلمه را به زبان آورد که مقامات آمریکایی محتاطانه از شروع جنگ روسیه علیه اوکراین از به‌کارگیری آن اجتناب کرده بودند: «بن بست.» بسیاری از دستیاران بایدن موافق هستند که اوکراین و روسیه در حال تلاش بیهوده هستند و هیچ کدام نمی‌توانند خط مقدم نبرد را یک متر جلوتر ببرند.

اما مقامات کاخ سفید می‌‌‌ترسند که صراحت ژنرال زالوژنی رای دادن جمهوری‌خواهان به بودجه تهاجمی برای جنگ را دشوارتر کند و ممکن است ولادیمیر وی.پوتین، رئیس‌‌‌جمهوری روسیه را تشویق کند تا به این موضوع بپردازد، به این امید که دونالد جی. ترامپ، رئیس‌‌‌جمهوری سابق آمریکا یا یک جمهوری‌خواه با دیدگاه‌‌‌های مشابه، سال آینده در انتخابات ریاست جمهوری انتخاب شود و آمریکا را مجبور به عقب‌نشینی در مورد حمایت از اوکراین کند. در هر دو مورد، با توجه به نقش اصلی آمریکا به‌‌‌عنوان تامین‌کننده تسلیحات و اطلاعات، نفوذ بایدن بر نحوه اداره این جنگ‌‌‌ها به همراه متحدانش بسیار محدودتر از آنچه انتظار داشتیم، پیش می‌رود. اما از آنجا که نام ایالات متحده به‌‌‌عنوان قدرتمندترین متحد اسرائیل و بهترین امید اوکراین در جنگ با روسیه، مطرح است، میراث رئیس‌‌‌جمهوری آمریکا به نحوه عمل آن بازیگران و پایان جنگ‌‌‌ها گره خورده است. ست مولتون، نماینده دموکرات ماساچوست و تفنگدار سابق نیروی دریایی که چهار بار در عراق حضور داشته است، گفت: «تاریخی طولانی از روسای‌‌‌جمهور ایالات متحده وجود دارد که متوجه شده‌‌‌اند آنقدر که فکر می‌‌‌کردند اهرم فشار زیادی بر اسرائیل ندارند.» او گفت که همین امر در مورد اوکراین نیز صدق می‌کند؛ جایی که جنگ برای آنها اولین و مهم‌ترین اولویت‌‌‌شان است؛ چرا که سهم بزرگی در نتیجه نهایی دارند. تاریخ، جغرافیا و منافع ملی آمریکا این دو جنگ را کاملا از هم متمایز می‌کند؛ گرچه این خود بایدن بود که پس از سفر به سرزمین‌‌‌های اشغالی و ابراز همدردی با اسرائیل گفت که کشورش متعهد شده است در جنگ با حماس کنار تل‌‌‌آویو بایستد. او در آن شب گفت: «حماس و پوتین نماینده تهدیدهای متفاوتی هستند.» او در ادامه مدعی شد: «اما آنها در این موضوع مشترکند: هر دو می‌‌‌خواهند یک دموکراسی را به‌‌‌طور کامل نابود کنند؛ تمام و کمال.» بایدن شور و اشتیاق خود را آنگونه وارد این دو جنگ کرده است که پیش‌تر از او در دوران ریاست کمیته روابط خارجی سنا یا در دوره معاونت رئیس‌‌‌جمهوری از او دیده بودیم.

دستیاران او گزارش می‌دهند که او معتقد است تاریخ او را به خاطر دفاع از دموکراسی در برابر نیروهای هرج و مرج‌‌‌طلب، ترور و دیکتاتوری به یاد خواهد آورد. در عین حال، رئیس‌جمهوری یک بازیگر محتاط است و در هر دو درگیری او بارها گفته است که نیروهای آمریکایی به طور مستقیم وارد نبرد نمی‌‌‌شوند، تا زمانی که آمریکایی‌‌‌ها در خاورمیانه یا کشورهای ناتو مورد حمله مداوم قرار نگیرند. او زمانی وارد سیاست شد که آمریکا عمیقا در جنگ ویتنام بود که تجربه‌‌‌ای تلخ برای او رقم زد. او بیشتر دوران ریاست جمهوری اوباما را صرف بحث و جدل برای عقب‌‌‌نشینی سریع‌‌‌تر آمریکا در افغانستان کرد. او مصمم است که اجازه ندهد ایالات متحده وارد نبرد مستقیم با روسیه مجهز به سلاح هسته‌‌‌ای شود و دو سال اول ریاست جمهوری خود را صرف تلاش برای عقب‌‌‌نشینی از خاورمیانه و تمرکز بیشتر بر هند و اقیانوس آرام کرد.

بنابراین در حالی که تسلیحات و اطلاعات آمریکا در هر دو جنگ نقش اساسی دارند، جو بایدن با این واقعیت زندگی می‌کند که تصمیمات نظامی باید در اسرائیل و اوکراین گرفته شود، نه ایالات متحده. این امر اغلب واشنگتن را در موقعیت عجیبی قرار می‌دهد و می‌تواند تکنیک‌‌‌هایی را برای فروپاشی شبکه‌‌‌های تونل عظیم غزه یا عبور از خطوط دفاعی روسیه پیشنهاد کند، اما از تصمیم‌‌‌ها و پیامدهای آن فاصله بگیرد. جان اف.کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی روز دوشنبه به خبرنگاران گفت: «ما در کنار آنها نمی‌‌‌نشینیم تا لیست‌‌‌های هدف را تهیه کنند. مسوولیت تلفات غیرنظامیان کاملا بر عهده تسلیحات اسرائیلی‌‌‌هاست. این جنگ آنهاست.» برخی از دستیاران بایدن می‌‌‌گویند که رئیس‌‌‌جمهوری از عدم‌تمایل نتانیاهو به انعطاف در مورد حمله به مناطق متراکم شهری متعجب شده است.

هنگامی که آنتونی جی. بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در اواخر هفته گذشته وارد سرزمین‌‌‌های اشغالی شد و مجددا در مورد وقفه‌های بشردوستانه صحبت کرد، نتانیاهو این درخواست را رد کرد. آنها می‌‌‌گویند که در لحظاتی، نتانیاهو و کابینه جنگی‌‌‌اش به توصیه‌های نظامی آمریکا در مورد چگونگی انجام نبردهای شهری و در عین حال به حداقل رساندن تلفات غیرنظامی پاسخ رد داده‌‌‌اند و می‌‌‌گویند که با سلاح‌‌‌هایی که در دست دارند می‌جنگند؛ بمب‌‌‌های تقریبا نیم تنی و یک تنی که برخی از آنها بزرگ‌ترین بمب‌‌‌ها برای هر زرادخانه نظامی به‌‌‌حساب می‌‌‌آیند. این سلاح‌‌‌ها هرگز برای استفاده در یک منطقه شهری متراکم تصور نمی‌‌‌شدند و ایالات متحده تلاش می‌کند تا بمب‌‌‌های بسیار کوچک‌تری را به سمت اسرائیل هل دهد که برای نفوذ به تونل‌‌‌ها بدون ایجاد خسارت جانبی، بسیار مناسب‌‌‌تر هستند. اما اسرائیل با بمب‌‌‌های سنگین کار خود را ادامه می‌دهد. این در حالی است که با انتشار تصاویر بیشتر از کودکان و زنانی که در غزه قربانیان این بمب‌‌‌ها بوده‌‌‌اند، بایدن بیش از پیش تحت فشار قرار گرفته است. دموکرات‌‌‌ها او را برای آتش‌‌‌بس که طولانی‌‌‌تر از وقفه‌‌‌های بشردوستانه است، تحت فشار گذاشته‌‌‌اند، امیدی که بایدن فعلا نمی‌تواند به آن دل ببندد.