«آنه انگر»، رئیس کمیته انتخاب جایزه صلح نوبل معتقد است که «برندگان به‌خاطر تلاش در حمایت از حقوق شهروندی» فعالیت کرده‌‌اند. به گفته وی برندگان اهمیت «حق انتقاد از قدرت و حمایت از حقوق اساسی شهروندان» را نشان داده‌‌اند. انگر گفت که دریافت‌کنندگان همچنین به‌دلیل تلاش‌‌هایشان برای مستندسازی «جنایات جنگی، نقض حقوق بشر و سوءاستفاده از قدرت» مورد ستایش قرار گرفته‌‌اند. بیالیاتسکی ۶۰سال سن دارد و بنیان‌گذار مرکز حقوق بشر ویاسنا در بلاروس است که در سال۱۹۹۶ در پاسخ به سرکوب اعتراضات خیابانی در بلاروس تاسیس شد. «مرکز آزادی‌‌های مدنی اوکراین» در سال۲۰۰۷ و زمانی که رهبران سازمان‌های حقوق بشر ۹ کشور عضو شوروی سابق پس از فروپاشی، تصمیم به ایجاد یک مرکز پشتیبانی فرامرزی در کی‌‌یف گرفتند، تاسیس شد.

این مرکز از زمان تاسیس خود، آزار و شکنجه‌های سیاسی در کریمه اشغال‌شده توسط روسیه را زیر نظر داشته است. همچنین «جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت» را در طول جنگ در دونباس مستند کرده و کمپین‌‌های بین‌‌المللی را برای آزادی زندانیان سیاسی کرملین سازماندهی کرده است. مموریال، (یادبود) یکی از گروه‌های فعال در زمینه جمع‌آوری مدرک درباره نقض حقوق بشر در روسیه در دوره شوروی و دوره پس از فروپاشی آن بوده است. برای بیش از ۳۰سال، مموریال برای بازیابی خاطرات میلیون‌‌ها انسان بی‌‌گناهی که در دوران شوروی اعدام، زندانی یا تحت تعقیب قرار گرفتند، تلاش کرد. فعالیت این سازمان چالشی برای دولت روسیه بود و در دسامبر۲۰۲۱ فرمان تعطیلی آن صادر شد.