این اعتبار هند به‌عنوان بزرگ‌ترین دموکراسی جهان است که مودی در صحنه جهانی بر آن سوار می‌شود. اما دیپلمات‌ها، تحلیلگران و فعالان می‌گویند که در داخل، دولت مودی در حال اجرای پروژه‌ای برای بازسازی دموکراسی هند است؛ به‌گونه‌ای‌که در ۷۵سال دموکراسی این کشور پس از استقلال دیده نشده است: یعنی سرکوب مخالفان، به حاشیه راندن نهادهای غیرنظامی و تبدیل اقلیت‌ها به شهروندان درجه دوم. درحالی‌که رهبران گذشته هند از تقسیمات و شکاف‌های مذهبی و استفاده از نهادها برای ماندن در قدرت استفاده می‌کردند، تمرکز مودی اما اساسی‌تر بوده است: تحکیم نظام‌مند قدرت -که نه از طریق تصاحب چشمگیر قدرت بلکه از طریق ابزارهای ظریف‌تر و پایدارتر به‌دست می‌آید- با هدف نقش‌آفرینی ایدئولوژی اکثریتی هندو آن هم در دموکراسی سکولار مبتنی بر قانون اساسی هند.

مودی دادگاه‌ها، رسانه‌های خبری، قوه مقننه و جامعه مدنی - نهادهای «داور» که از دموکراسی هند در منطقه‌‌ای مملو از کودتاهای نظامی و دیکتاتوری‌‌های ریشه‌‌دار محافظت می‌‌کردند- را تسلیم اراده خود کرده است. او با انجام این کار و نیز ضرورت وجود این کشور درباره مسائل مهم جهانی، همراه با چالش‌‌ها در برابر دموکراسی هم در ایالات متحده و هم در اروپا، باعث شده است که متحدان غربی تا حدی عقب‌نشینی کنند. اکنون سوالی که هم برای هند و هم برای جهان مطرح می شود این است که آیا این کشور می‌تواند موتوری برای رشد و شریکی پایدار باقی بماند، حتی در شرایطی که به حاشیه راندن شدید اقلیت‌ها، به‌ویژه ۲۰۰میلیون مسلمان این کشور، چرخه‌های افراط‌گرایی و نوسانات دائمی را در داخل کشور دامن می‌زند.

تضادها و تناقضات مربوط به «ظهور» هند در اواخر ژوئن متبلور شد، زمانی که مودی در کنار رهبران گروه ۷ در آلمان ایستاد؛ درحالی‌که تیم روابط عمومی او برای مستندسازی صمیمیت ظاهری او با همتایانش تلاش می‌کرد: خنده مشترک با رئیس‌جمهور بایدن و درهم‌تنیدگی انگشتان دستش با جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا. اما درست زمانی که مودی در حال پیوستن به میزبانانش در امضای بیانیه‌ای بود که در آن از دفاع از دموکراسی‌ها و تایید آرمان‌هایی مانند «آزادی بیان» و «استقلال جامعه مدنی» حمایت می‌کرد، دولت او به سرکوب مخالفان در کشورش ادامه می‌داد. مقامات هندی یک کنشگری را که منتقد سوابق گذشته نخست‌‌وزیر در زمینه حقوق بشر بود و حقیقت‌‌سنجی را که اظهارات توهین‌‌آمیز سخنگوی حزب حاکم درباره اسلام را برجسته کرده بود، دستگیر کردند. چند روز قبل‌تر، مقامات بار دیگر با بولدوزر برای تخریب خانه‌های مسلمانان اقدام کردند و این را به‌عنوان بخشی از کمپین «عدالت فوری» جا می‌زدند که هدفش کنشگرانی بود که متهم به رهبری تظاهرات بعضا خشونت‌آمیز علیه اظهارات تحریک‌آمیز بودند.

در حال حاضر، تمرکز مودی بر استفاده از نقاط قوت هند است.از آنجا که نظم جهانی به واسطه کووید، حمله روسیه به اوکراین و توسعه‌طلبی پکن مختل شده است، نظامیان تحت فرمان مودی به وضوح اعلام کرده‌‌اند که این لحظه را لحظه تثبیت [جایگاه] هند، بر اساس شرایط خود، در میان قدرت‌های برتر می‌‌دانند. هند یک نیروی اقتصادی رو به رشد است که به تازگی از بریتانیا، حاکم سابق استعماری خود، به‌عنوان پنجمین اقتصاد بزرگ جهان عبور کرده است. این کشور با بهبود روابط تجاری، جمعیت زیاد جوانان و توسعه زیرساخت‌‌های فناوری - از نظر برخی از دموکراسی‌‌ها – موقعیت خوبی دارد که جایگزین بالقوه‌ای برای آینده به جای چین شود.