رئیس‌جمهوری کره جنوبی در مصاحبه‌‌ای با نیویورک‌‌تایمز روز چهارشنبه گفت که با تشدید تهدید هسته‌‌ای کره‌‌شمالی، گسترش همکاری امنیتی سئول با واشنگتن و توکیو ضروری است و تاکید کرد که حتی این همکاری اجتناب‌ناپذیر است. اجرای چنین سیاستی برای یول یک اقدام متعادل‌‌کننده‌‌ پر زحمت خواهد بود. همه اسلاف اخیر او تلاش کردند و نتوانستند برنامه هسته‌‌ای همسایه شمالی‌‌اش را به عقب برگردانند و هیچ‌‌کدام با مخالفت‌های ژئوپلیتیک ناشی از تشدید رقابت بین ایالات متحده، متحد اصلی امنیتی کره‌‌جنوبی و چین، بزرگ‌ترین شریک تجاری و دوست کره‌‌شمالی مواجه نشده‌‌اند. یول در مصاحبه با نیویورک‌‌تایمز با تمرکز بر این نکته اشاره کرد که مشارکت امنیتی کشورش چین را هدف قرار نمی‌‌دهد. وی گفت: «سیستم دفاعی ما برای مقابله با تهدید کره‌‌شمالی است نه چین یا سایر کشورها.»

یول قرار است روز سه‌‌شنبه در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کند که در آن انتظار می‌‌رود بر تعهد کشورش به «نظم بین‌‌المللی مبتنی بر قوانین» تاکید کند، شعاری که اغلب توسط دیپلمات‌‌های ارشد آمریکایی مانند آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه تکرار می‌‌شود. یول ۶۱ساله نامزدی بعید برای دستیابی به موفقیت دیپلماتیک به نظر می‌‌رسد. او در دفترش عکس‌‌هایی از سگ‌‌های ولگرد قاب کرده و به دیوار زده است که او و همسرش کیم کیون‌‌هی آنها را به سرپرستی قبول کردند. به گفته دستیاران او، برای زوجی که فرزندی ندارند، حیوانات خانگی «بیش از یک خانواده» هستند. روی میز او پلاکی بود که روی آن نوشته شده بود «جفتک انداختن اینجا متوقف می‌‌شود» که این هدیه‌‌ای از بایدن هنگام دیدار رئیس‌‌جمهوری آمریکا از سئول بوده که به او داده شده است.

قبل از پیروزی در انتخابات ریاست‌‌جمهوری در ماه مارس، یول به مدت ۲۶سال دادستان بود و هرگز سِمت منتخب را برعهده نداشت. منتقدان از عدم تجربه او در نهادهای انتخابی به‌عنوان یک نقطه‌ضعف یاد می‌‌کنند. اما رئیس‌‌جمهوری کره‌‌جنوبی مصمم به تغییر خط‌‌مشی‌‌های سیاست خارجی سلف چپ و پیشروی خود، مون جائه این است که دیدارهای تاریخی با کیم جونگ اون، رهبر کره‌‌شمالی داشت و کمک شایانی برای دیدار رهبر کره‌‌شمالی با دونالد ترامپ کرد. اون و ترامپ در این دیدارها نتوانستند به توافق خلع سلاح هسته‌‌ای دست یابند. از زمانی که دیپلماسی آنها شکست خورد، کره‌‌شمالی به توسعه برنامه تسلیحاتی خود ادامه داد؛ درحالی‌که تحریم‌‌های بین‌المللی اقتصاد این کشور را فلج کرده است. یول هم جلساتی که «این» با «اون» برگزار کرد یک «نمایش سیاسی» نامیده است. او در طول مصاحبه «این» را با دانش‌‌آموزی مقایسه کرد که فقط یک دوست در کلاس داشت و آن هم کره‌‌شمالی بوده است.

او همچنین از موضع «این» در خصوص ایالات متحده و چین انتقاد کرد و آن را بسیار مبهم خواند. او گفت: «من خط‌‌مشی‌‌های پیش‌‌بینی‌‌پذیرانه را دنبال می‌‌کنم و کره‌‌جنوبی موضع شفاف‌‌تری در رابطه با روابط آمریکا و چین اتخاذ خواهد کرد.» به‌عنوان بخشی از این تلاش‌‌ها، او اعتبار خود را در میان محافظه‌‌کاران کره‌‌جنوبی با بازگرداندن مانورهای نظامی مشترک آمریکا و کره‌‌جنوبی که در زمان «این» و ترامپ لغو یا کاهش یافته بود، بنا کرده است. در زمان یول، کره‌‌جنوبی به چارچوب اقتصادی هند و اقیانوسیه پیوست که اغلب به‌عنوان تلاشی تحت رهبری آمریکا برای مقابله با چین در رقابت برای تامین امنیت زنجیره تامین جهانی تلقی می‌‌شود. او همچنین موافقت کرد که در مذاکرات مقدماتی برای اتحاد فناوری موسوم به «Chip ۴» با ایالات متحده، ژاپن و تایوان شرکت کند. با وجود نگرانی‌‌ها مبنی بر اینکه انجام این کار می‌‌تواند چین را خشمگین کند، یول گفت: «ضروری است که چهار کشور بیشتر با یکدیگر همکاری کنند.»

نیت او برای همسویی محکم‌‌تر کشورش با غرب به‌‌ویژه در ژوئن زمانی که او تبدیل به اولین رئیس‌جمهور کره جنوبی شود که در نشست ناتو شرکت کرد، آشکار شد. یول در خصوص حمله روسیه به اوکراین به نیویورک‌‌تایمز گفت: «اگر یک کشور تلاش کند وضعیت ارضی کنونی را با زور تغییر دهد، همه کشورها باید برای جلوگیری از چنین امری با همبستگی کنار یکدیگر بایستند.» او همچنین به‌سختی در تلاش برای ترمیم روابط دوجانبه با ژاپن بوده است که یک معضل طولانی مدت برای واشنگتن به‌‌حساب می‌‌آید. او گفت که امیدوار است با توکیو دست به یک «معامله بزرگ» بر سر مسائل تاریخی بزند که کره جنوبی و ژاپن را در دو سوی دیوار قرار داده است.

پارک وون گون، استاد علوم سیاسی در دانشگاه «اوها وومنز» در سئول گفت: «برخلاف مون جائه اینکه تمرکزش تقریبا بر روابط بین کره‌‌ای و در شبه جزیره کره بود، یول بین‌‌المللی‌‌گرایی مبتنی بر ارزش‌ها را دنبال می‌‌کند و به دنبال مقابله با موضوع کره‌شمالی در این چارچوب است.» یول گفت که سئول و واشنگتن آماده هستند تا «بسته‌‌ای از تمام ابزارها و روش‌های ممکن» از جمله چتر هسته‌‌ای آمریکا را برای مقابله با کره‌‌شمالی برای جلوگیری از جنگ به میدان بیاورند. اما او همچنین می‌‌خواهد، «اون» بداند که اگر گزینه خلع سلاح هسته‌‌ای را انتخاب کند، آینده اقتصادی روشنی در انتظار مردمش است.

چئونگ سونگ چانگ، تحلیلگر ارشد موسسه سجونگ، یک اندیشکده در کره‌‌جنوبی می‌گوید که همکاری تنگاتنگ دیپلماسی یول با بایدن با واقعیت روابط تجاری درهم تنیده کره‌‌جنوبی با چین در تضاد است. او گفت: «رئیس‌‌جمهور یول فاقد یک جهت روشن و دقیق است؛ زیرا کره‌‌جنوبی نمی‌تواند چین را نادیده بگیرد.» تا کنون، یول پکن را در چند جبهه به چالش کشیده است. او اعلام کرد که به سیاست «سه نخیرِ» مون جائه این نمی‌‌پیوندد. «این» بیان می‌‌کرد که به هیچ‌یک از سه اهداف آمریکا مبنی بر استقرار اضافی سامانه دفاع موشکی موسوم به تاد در کره‌‌جنوبی و مشارکت در دفاع موشکی ایالات متحده و اتحاد نظامی سه جانبه با واشنگتن و توکیو نمی‌‌پیوندد.