البته یکی از دلایل علاقه ترکیه به منابع مالی روسی، سیاست پولی عجیب این کشور است. به‌‌‌رغم تورم ۸۰ درصدی، بانک مرکزی ترکیه در ۱۸اوت نرخ بهره خود را از ۱۴ به ۱۳درصد کاهش داده است. چنین رویکردی برخلاف آموخته‌های اقتصادی است که در هر نقطه‌‌ای از جهان مورد استفاده است. رجب طیب اردوغان، رئیس‌‌جمهور ترکیه، در برنامه‌های خود در نظر گرفته است تا با کمتر کردن هزینه‌های استقراض بتواند اقتصاد را کنترل کند. اقدامات اردوغان برای اینکه بتواند شانس خود را در انتخابات تابستان آینده افزایش دهد، موجب سیاست پولی ضعیفی شده که منجر به سقوط آزاد ارزش لیر شده است. از سال۲۰۱۸، لیر سه‌چهارم ارزش خود را در برابر دلار از دست داده است.

یک ارز ضعیف‌‌تر در ادامه منجر به افزایش روزافزون هزینه واردات می‌شود و به این شکل همچنان بر مشکلات تورمی ترکیه می‌‌افزاید. اردوغان در زمین تحریم‌‌ها در حال قمار بزرگی است. ترکیه برای خرید لیر در بازارهای مالی به‌شدت به ارزهای خارجی نیاز دارد تا بتواند بدون افزایش نرخ بهره به حفظ ارزش لیر بپردازد. احتمالا در ماه‌های اخیر بانک مرکزی ترکیه ده‌ها میلیارد دلار در این راه هزینه کرده است. صادرکنندگان ترک اکنون مجبورند بخشی از درآمدهای خارجی خود را از دولت لیر بخرند و به این صورت صادرات ترکیه به روسیه به تقویت ذخایر ارزی کمک می‌‌کند. در قماری که اردوغان می‌‌کند، تحریم‌‌ها و سیاست‌‌های پولی دیوانه‌‌کننده دو روی یک سکه هستند. در شرایطی که سیاستمداران آمریکایی ناراحتی خود را از استراتژی ترکیه نشان داده‌‌اند، تحلیلگران هشدار می‌‌دهند که خطر تحریم‌‌های ثانویه ترکیه را تهدید می‌‌کند. آنچه از رفتار کنونی ترکیه برمی‌‌آید این است که اردوغان پول را مهم‌تر از روابط گرم با غرب می‌‌داند.