این رای‌‌گیری یک نشانه مهم برای دموکرات‌‌ها در عرصه تنظیم سیاست در سراسر کشور است؛ زیرا این حزب در پی تنظیم اهداف خود درباره جرم و جنایت در پیش از دوره انتخابات است و می‌‌تواند تهدیدی برای کنترل دموکرات‌‌ها بر کنگره تلقی شود. نتایج اولیه نشان داد که ۶۰درصد از رای‌‌دهندگان در شهر با فراخوان (برکناری بودین) موافقت کردند. در نهایت، این انتخابات رقابتی بین دموکرات‌‌های مترقی شد که «بودین» را رهبر کلیدی یک جنبش ملی برای رسیدگی به حبس‌‌های توده‌‌ای می‌‌دانستند و دسته دوم سانفرانسیسکو‌‌هایی میانه‌‌روتر از نظر سیاسی-ائتلافی از دموکرات‌‌ها، مستقل‌‌ها و جمهوری‌‌خواهان بودند که با تداوم دیدگاه‌های بودین مشکل داشتند و واکنش شدیدی نسبت به سهل‌‌گیری بودین نسبت به مجرمان و دوران پاندمی داشتند. در نهایت هم دسته دوم پیروز شد. در سطح محلی، این یادآوری پررنگ نشان داد که بسیاری در سلسله مراتب حزب دموکرات در سانفرانسیسکو با رای‌دهندگان شهری که یکی از لیبرال‌‌ترین رای‌‌دهندگان در کشور هستند و بیشتر از آنها در سمت چپ قرار دارند، در تضاد قرار دارند. در ماه فوریه، کمیته مرکزی این شهر دموکرات با ۲۰رای موافق و با دو رای مخالف به بودین رای داد و سایر نامزهای مستقل در این انتخابات درون‌‌گروهی از دور کنار گذاشته شدند. علاوه بر این، تنها دو عضو هیات ۱۱ نفره نظارت، بالاترین نهاد قانون‌گذاری شهر، علنا از برکناری بودین حمایت کردند. یکی از آنها سخنگوی سابق اداره پلیس بود و دیگری شایعه شده است که خواهان شغل بودین است.

داستان فراخوان چه بود؟

دادستان منطقه پیشروی سانفرانسیسکو که بر اساس پلتفرمی برای کاهش زندانیان انتخاب شده بود، با یک انتخابات فراخوانی مواجه شد که ناشی از بیماری پاندمی بود که در آن حملات وحشیانه علیه سالمندان آسیایی و دزدی‌‌های خشونت‌‌بار افزایش یافته بود. طرفداران فراخوان می‌‌گویند بودین بی‌‌تجربه و از نظر ایدئولوژیک انعطاف‌‌ناپذیر بوده و اغلب به دنبال اجتناب از متهم کردن مجرمان و جانبداری از مجرمان بر قربانیان بود. دادستان‌های او مجاز به درخواست وثیقه نقدی، محاکمه نوجوانان در بزرگسالی یا درخواست مجازات طولانی‌‌تر برای مجرمان با وابستگی‌‌های باندی نبودند. فراخوان ۷ ژوئن دموکرات‌‌ها را در مقابل دموکرات‌‌ها در این شهر ۹۰۰ هزار نفری قرار داد؛ جایی که گزارش‌های دزدی و سرقت موتور نسبت به سال۲۰۱۷ افزایش یافته بود؛ اما به‌طور کلی جرم گزارش‌شده کاهش یافته بود. حامیان فراخوان بیش از ۷میلیون دلار -  دو برابر آنچه حامیان بودین جمع‌‌آوری کرده بودند - با بودجه صنعت املاک و یک میلیاردر محافظه‌‌کار به جنگش رفتند. این در حالی است که حامیان بودین می‌‌گفتند که پلتفرم او با رای‌‌دهندگانی که اقداماتی را برای کاهش مجازات‌‌ها تصویب کرده‌‌اند، مطابقت دارد. آنها بر این باور بودند که محافظه‌‌کاران از تراژدی‌‌های پرمخاطب سوءاستفاده کرده‌‌اند تا همه چیز را تقصیر بودین بیندازند؛ درحالی‌که نرخ جرم و جنایت در مناطقی با دادستان‌‌های سنتی نظم و قانون بسیار بالاتر است. ساکنان سانفرانسیسکو مدت‌هاست که سیستم مدارس دولتی متوسط، اردوگاه‌های بی‌‌خانمان‌‌ها و خرید و فروش آشکار مواد مخدر را به‌عنوان بخشی از زندگی شهری پذیرفته‌‌اند. اما این بیماری پاندمی نارضایتی را افزایش داد؛ زیرا مدارس برای آموزش حضوری بسته بودند؛ درحالی‌که مقامات شهر و پلیس نسبت به دیوارهای گرافیتی و خرابکاری بی‌‌تفاوت به نظر می‌‌رسیدند. بودین به آسوشیتدپرس گفته بود: «بخشی از آن حجم عظیم ناامیدی و اضطراب مردم در زمینه کووید، عدم اطمینان درباره مسیری که کشور در پیش گرفت، ناشی از عصبانیت از دولت ترامپ و اطلاعات غلطی است که دولت سابق بر همه چیز از امنیت عمومی گرفته تا واکسن تحمیل کرده است.»