اصلاحطلبان به قدرت بازگشتند
«بولدزر» استرالیا باخت
این رهبر ۵۹ساله حزب کارگر گفت: انتخابات روز شنبه «لحظهای بزرگ» در زندگیاش بوده اما میخواهد «لحظهای بزرگ برای این کشور» باشد. دیروز با شمارش حدود نیمی از آرای انتخابات، اسکات موریسون، نخستوزیر سابق شکست را پذیرفت و به آلبانیز تبریک گفت؛ اما شمارش آرا هنوز به اتمام نرسیده و بر اساس آخرین نتایج، حزب کارگر ۷۲ کرسی و ائتلاف مقابل ۵۲ کرسی را به خود اختصاص داده و تکلیف ۱۳ کرسی پارلمان این کشور هنوز مشخص نشده است. پارلمان استرالیا ۱۵۱کرسی داشته و هر حزب برای کسب اکثریت قاطع باید ۷۶کرسی را به خود اختصاص دهد. به این ترتیب، حزب کارگر برای کسب اکثریت قاطع پارلمان استرالیا هنوز به کسب چهار کرسی دیگر نیاز دارد و اگر این چهار کرسی را کسب نکند، به حمایت نمایندگان مستقل و طرفدار محیط زیست نیاز خواهد داشت. این کشور که یکی از بزرگترین صادرکنندگان گاز و زغالسنگ در جهان است، تحت رهبری محافظهکاران، به یک مانع در گفتوگوهای اقلیمی بینالمللی تبدیل شده بود؛ اما آلبانیز به جهان وعده تغییر داده است و از تغییر در رویکرد دولتش در تعامل با دنیا خصوصا در حوزه تغییرات اقلیمی خبر داده است. تصاویر جنگلهای اکالیپتوس استرالیا در آتش، شهرهای پوشیده از دود و صخرههای مرجانی سفید پوش، نام استرالیا را با «تخریب ناشی از اقلیم» درآمیخته است. انتظار میرود آلبانیز و وزرای کلیدی دولتش روز دوشنبه سوگند یاد کرده و کار خود را آغاز کنند تا به موقع به نشست «کوآد» با حضور ژاپن، آمریکا و هند برسند. آلبانیز گفت: «واضح است که نشست رهبران کوآد برای استرالیا در اولویت است. این برای ما فرصتی است تا به دنیا بگوییم که دولت تغییر کرده است.»
پل استرانجیو، استاد علوم سیاسی در دانشگاه موناش در ملبورن میگوید: «مساله این است که آیا او میتواند یک رهبر تضمینبخش باشد یا خیر؟» بازتابدهنده روحیه نارضایتی گسترده استرالیاییها از حزب حاکم فقط به رای دادن به حزب کارگر خلاصه نمیشود. آنها سهم بیشتری از حمایت خود را به احزاب کوچک و مستقلانی که با وضعیت موجود سیاسی مخالفت می کردند، اختصاص دادند. این نامزدها نیز عمدتا شعارهای خود را معطوف به تغییرات آب و هوایی و دولت پاسخگو کرده بودند. در سیدنی، آلگرا اسپندر که یک نامزد مستقل است، احتمالا دیو شارما، یک میانهرو از حزب محافظهکار لیبرال را شکست دهد. در ملبورن، جاش فریدنبرگ، خزانهدار فعلی که اغلب از او بهعنوان نخستوزیر آینده نام میبردند، در برابر یک فرد مستقل دیگر به نام مونیک رایان، متخصص اطفال، شکست خورد؛ درحالیکه زوئی دانیل، یک روزنامهنگار مستقل و سابق نیز برنده حومه شهر شد.