پکن گوی رقابت را از واشنگتن میرباید؟
بحران کشتی جنگی در آمریکا
«اورن لیبرمان»، «امیلی کوفمان» و «براد لندون» در گزارش ۱۲می در سیانان نوشتند، دریاسالار «مایکل گیلدی» رئیس عملیات دریایی روز چهارشنبه به کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان گفت که کشتیهای ضد زیردریایی نمیتوانند ماموریت اصلی خود را انجام دهند. گیلدی به کمیته گفت: «من از پرداخت یک دلار اضافی در برابر سیستمی که قادر به ردیابی یک زیردریایی پیشرفته در محیط امروزی نیست، امتناع میکنم.» او گفت که دلیل اصلی بازنشستگی پیش از موعد این کشتیها این بود که سیستم جنگ ضد زیردریایی روی کشتیها «از نظر فنی عملکرد خوبی نداشت.» بر اساس بودجه پیشنهادی این سرویس در سال مالی۲۰۲۳، از کار انداختن کشتیها تقریبا ۳۹۱میلیون دلار برای نیروی دریایی صرفهجویی میکند.
اما این تنها کسری از هزینه ۹کشتی جنگی ساحلی را جبران می کند که مجموعا حدود ۲/ ۳میلیارد دلار ارزش داشتند. «یواساس ایندیانا پولیس»، «یواساس بیلینگز» و «یواساس ویچیتا» همگی در سال۲۰۱۹ به بهرهبرداری رسیدند و این به آن معناست که نیروی دریایی قصد دارد کشتیهایی را که تنها کسری از عمر مفید مورد انتظارشان سپری شده است، از رده خارج کند. نیروی دریایی همچنین قصد دارد شش کشتی جنگی ساحلی دیگر را که همگی از نوع Freedom-variantهستند (بر خلافIndependence-Variant تریماران) را بازنشسته کند. هر دو نوع میتوانند به سرعت بالای ۴۰ گره دست یابند. طبق یک طرح نیروی دریایی در سال۲۰۱۶، انواع کلاس Freedom همگی به مایپورت، فلوریدا منتقل شدند، عمدتا برای استفاده در عملیاتهای اقیانوس اطلس کارآیی دارند. انواع کلاس Independence در سن دیگو به عملیات در اقیانوس آرام گماشته شدند. این تصمیم به منزله اعتراف شرمآور است که برخی از جدیدترین کشتیهای نیروی دریایی برای جنگ مدرن مناسب نیستند. باوجود برنامههای نیروی دریایی برای اوراق کردن کشتیهای جنگی، اما کنگره درباره بودجه نظامی حرف آخر را میزند و از درخواستهای قبلی برای اوراق کردن و از رده خارج کردن کشتیها خودداری کرده است. کاهش تعداد کشتیهای جنگی ممکن است دشوارتر باشد؛ زیرا قانونگذاران بر اندازه رو به رشد نیروی دریایی چین و شکاف بین ناوگان ایالات متحده و چین تمرکز دارند. آگوست گذشته، معاون رئیسجمهور کامالا هریس از کشتی «یواساس تولسا» یکی از کشتی های کلاس Independence بازدید کرد؛ درحالیکه در خارج از کشور یعنی در سنگاپور فعالیت میکرد.
او از ماموریت نیروی دریایی و «کمک به تضمین صلح و امنیت، آزادی تجارت و بازرگانی، آزادی دریانوردی» و نقشی که این کشتی در مقابله با چین بهطور فزاینده در غرب اقیانوس آرام ایفا میکند، یاد کرد. اما کشتیهای رزمی ساحلی با مشکلات همیشگی از جمله خرابیهای مکرر و پرسشهایی درباره تسلیحات محدود خود مواجه شدهاند. این کشتیها بهعنوان بخشی از بازدارندگی ایالات متحده علیه چین مورد استقبال است؛ زیرا آنها برای عملیات در آبهای کمعمق مانند دریای چین جنوبی طراحی شده بودند. اما به نظر میرسد که از رده خارج شدن تعداد زیادی در طی یک سال تصدیقی بر این است که نیروهای سطحی گرانقیمت نتوانستهاند انتظارات را برآورده کنند. «آدام اسمیت»، رئیس کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان، گفت: «ما نمی توانیم از آنها استفاده کنیم، اول به این دلیل که آنها آماده انجام کاری نیستند. دلیل دوم به این دلیل که آنها همچنان خراب می شوند.» نماینده دموکرات واشنگتن ادامه داد: «آنها فوقالعاده گران هستند و قابلیتهایی را که ما انتظار داشتیم، ندارند. بنابراین صرف نظر از اینکه چند سال دارند، این پول زیادی است که باید خرج چیزی شود که تقریبا دستاوردی برایمان ندارد.» «جیم اینهوف»، سناتور جمهوریخواه از اوکلاهاما، عضو ارشد کمیته نیروهای مسلح سنا، به انتقاد از نیروی دریایی پیوست. اینهوف روز چهارشنبه در توییتی نوشت: «با افزایش پیوستن کشتیهای نیروی دریایی چین به ۴۶۰ کشتی تا سال ۲۰۳۰، اشتباهات ساده در کشتیسازی نیروی دریایی، مانند کشتی رزمی ساحلی، باید متوقف شود. برنامه هایی که میتوانند ناوگان ما را افزایش و رشد دهند، باید در اولویت باشند.» «اما سالزبری» محقق دانشگاه لندن با تمرکز بر تولیدکنندگان تسلیحات نظامی ایالات متحده گفت که بسیاری از مشکلات بیشماری که برنامههای کشتیهای رزمی ساحلی با آن مواجه است، ناشی از عدم تمرکز بر ماموریت در طول فرآیند طراحی است.