متحدان روسیه در آمریکای لاتین آب میروند؟
چرخش بیصدای اورتگا به واشنگتن
به نوشته روزنامه نیویورکتایمز اکنون به نظر میرسد حکومت خانوادگی در این کشور تصمیم خود را تغییر دهد. به گفته مقامات و دیپلماتهای آشنا، مدت کوتاهی پس از حمله روسیه به اوکراین، لائوریانو اورتگا، برجستهترین پسر رئیسجمهوری نیکاراگوئه، بی سروصدا به واشنگتن نزدیک شد تا گفتوگو را از سر بگیرد؛ زیرا دولت بایدن تحریمهایی را علیه مسکو معدود متحد باقیمانده این کشور آمریکای مرکزی وضع کرده است. لائوریانو اورتگا، فرزند دانیل اورتگا (رئیسجمهوری نیکاراگوئه) در حالی به دنبال تعامل با آمریکا است که دیگر اعضای خانوادهاش و افراد محفل داخلی پدرش با تحریمهای آمریکا مواجه هستند و متحد نیکاراگوئه، یعنی روسیه بهدلیل حمله به اوکراین هدف تحریمهای فزاینده غرب قرار دارد. آمریکا و نیکاراگوئه از سالها قبل روابط پرتنشی داشتند؛ اما این تنشها زمانی تشدید شد که رئیسجمهوری ۷۶ساله نیکاراگوئه با حصر رقبای خود و سرکوب رسانههای منتقد، برای چهارمین دوره متوالی پیروز انتخابات ریاستجمهوری کشورش شد. جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا این انتخابات را ساختگی خواند و مقامات بیشتری از این کشور را تحریم کرد. به گفته دو منبع آگاه در واشنگتن، لائوریانو اورتگا که با ۴۰ سال سن، یکی از بانفوذترین فرزندان پدرش است، از طریق یک رابط نامشخص به آمریکا اعلام کرد که دولت نیکاراگوئه به از سرگیری گفتوگوهای در سطح عالی با آمریکا تمایل دارد. به گفته این منابع، باور بر این است که لائوریانو که مشاور تجاری و سرمایهگذاری پدرش است، به دنبال رفع تحریمها بوده و ممکن است بخواهد در ازای آن، زندانیان سیاسی را آزاد کند.
یکی از منابع آگاه به نیویورکتایمز گفت: موضوع کلیدی در ذهن فرزند اورتگا رفع تحریمها برای خانوادهاش است. ظهور صاعقهوار پسر اورتگا، به خانواده کمک کرد تا قدرت را تثبیت کنند. او اکنون مهمترین روابط نیکاراگوئه را مدیریت میکند و توافقنامههای دیپلماتیک و انرژی با دیپلماتهای سطح بالای چین و روسیه را امضا میکند. یک مقام ارشد وزارت خارجه ایالات متحده در ماه مارس برای دیدار با لائوریانو اورتگا به ماناگوا اعزام شد؛ اما پس از سرد شدن ظاهری اورتگا هرگز این دیدار برگزار نشد. لائوریانو اورتگا، ۴۰ساله، از نظر برخی تحلیلگران بهعنوان گزینه مورد علاقه برای جانشینی پدرش است. این رهبر سابق انقلاب که سنش بالا رفته است، گفته میشود از نظر سلامت هم در وضعین نامناسبی قرار دارد. با وجود نکوهش مکرر واشنگتن توسط دانیل اورتگا، اقتصاد نیکاراگوئه تا حد زیادی به ایالات متحده، متکی است که از سایر شرکای دیگر این کشور که عبارتند از: روسیه، ونزوئلا و کوبا فاصله بسیار زیادی دارد. با این حال این کشورها از متحدان سرسخت اورتگا هستند. تحریمهایی که قصد خنثی کردن تمایلات دیکتاتوری اورتگا را دارند، بهشدت به خانواده و حلقه داخلی آن ضربه زده است. ژنرالهای ارشد و چند تن از فرزندان رئیسجمهوری، از جمله لائوریانو، توسط واشنگتن تحریم شدهاند، کسبوکارشان در لیست سیاه قرار گرفته و متهم به پولشویی برای حکومت شدهاند. ماهیت این اقدام نیکاراگوئه بهعنوان سیگنالی از سوی واشنگتن تلقی شد که حکومتهای آمریکای لاتین ممکن است در حال تجدید نظر در اتحاد خود با ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه باشند؛ زیرا ارتش کشورش در اوکراین گرفتار شده و افزون بر این، به ادعای کشورهای غربی اقتصاد مسکو توسط تحریمها ویران شده است. دولت بایدن امیدوار است با نشان دادن روسیه بهعنوان یک قدرت افول کرده که چیزهای زیادی برای ارائه ندارد، با شرکای پوتین در آمریکای لاتین وارد مسیر گفتوگو شود. در این راستا در ۵ مارس، اندکی پس از جنگ روسیه، مقامات ارشد آمریکایی برای گفتوگو به ونزوئلا رفتند که بالاترین سطح مذاکرات بین این کشورها در سالهای اخیر بود. این گفتوگوها آزادی دو آمریکایی زندانی را تضمین کرد؛ درحالیکه نیکلاس مادورو، رئیسجمهوری ونزوئلا تمایل خود را برای افزایش تولید نفت کشورش در صورت ممنوعیت صادرات نفت روسیه نشان داد.