در بیانیه پایانی به کاهش سوخت فسیلی اشاره می‌شود
پیش‌نویس بی‌سابقه گلاسکو
با این حال، به گفته دو منبع آشنا، اشاره به حذف برخی از سوخت‌های فسیلی، فشار بیشتری بر تولیدکنندگان بزرگ زغال‌سنگ، نفت و گاز مانند عربستان سعودی، چین، روسیه و استرالیا وارد می‌کند. در این راستا بیشتر کشورها در تلاش بودند بند سوخت‌های فسیلی را اصلاح یا حذف کنند. در این‌باره سی‌ان‌ان از مقامات ۴ کشور خواست که اظهارنظر کنند؛ اما آنها حضر به پاسخگویی نشدند. اکنون اما فشار بر تولیدکنندگان سوخت فسیلی برای حفظ این زبان (سخت‌گیرانه) افزایش یافته است. در این شرایط متن جدید خواستار تسریع «کاهش تدریجی انرژی زغال سنگ و یارانه‌های ناکارآمد برای سوخت‌های فسیلی» است. در این متن کلمه افزوده شده «کاهش» اساسا به این معنی است که کشورها درصورتی‌که بتوانند مقادیر زیادی از دی‌اکسید کربن منتشرشده خود را جذب کنند، می‌توانند به استفاده از زغال سنگ ادامه دهند. این مفهوم بحث برانگیز است؛ زیرا فناوری برای جذب کامل گازهای گلخانه‌ای هنوز در حال توسعه است. درباره کلمه «ناکارآمد» هم این مشکل وجود دارد که به شدت قابل تفسیر است و دست کشورها را برای دور زدن باز می‌گذارد. با وجود این، اگر در این متن خطی درباره سوخت‌های فسیلی حفظ شود، این اولین کنفرانس بین‌المللی خواهد بود که به نقش زغال‌سنگ، نفت و گاز اشاره می‌کند که بزرگ‌ترین کمک‌کنندگان به بحران آب‌وهوایی است. هلن مونتفورد، معاون اقلیم و اقتصاد موسسه منابع جهانی در یک نشست خبری گفت: « همیشه کمی مبادله هم در نظر گرفته می‌شود. این واقعیت که ما حذف تدریجی یارانه سوخت‌های فسیلی و کاهش زغال سنگ را در متن داریم، واقعا رخدادی نو و مهم است. او افزود: «این واقعیت که آنها در مقابل زغال سنگ «کاهش» و در مقابل یارانه سوخت‌های فسیلی «ناکارآمد» اضافه کرده‌اند، در مقایسه با متن چند روز پیش، پیشرفت قابل توجهی به‌حساب می‌آید. با این حال من انتظار دارم که برخی از کشورها مانند عربستان سعودی برای اضافه کردن موارد ناکارآمد در مقابل یارانه سوخت‌های فسیلی تحت فشار باشند. پس از ۱۱ روز گفت‌وگوهای اقلیمی که شامل پیشرفت در حفاظت از جنگل‌ها، حذف تدریجی زغال سنگ و حرکت به سمت خودروهای برقی بود، آینده سیاره ما به یک چیز کلیدی گره خورده است: چه کسی هزینه این آشفتگی را که در آن هستیم پرداخت خواهد کرد؟ بعدازظهر پنج‌شنبه، در آستانه روز پایانی COP۲۶، شکاف‌های زیادی بین خواسته‌های کشورهای مختلف درباره موضوعات کلیدی باقی ماند: از جمله اینکه جهان چقدر باید در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای جاه‌طلبی داشته باشد. درحالی‌که همگی روی «کاهش» آن اتفاق نظر داریم.
دیگو پاچکو، مذاکره کننده ارشد بولیوی درخصوص آنچه شدیدترین مخالفت با پیش‌نویس توافق‌نامه نشست سران بود، گفت که کشورش و ۲۱ کشور متحد دیگر آنها، از جمله تولیدکنندگان عمده گازهای گلخانه‌ای مانند چین، هند و عربستان سعودی، با کاهش شدید یا حذف کل سوخت‌های فسیلی مانند زغال سنگ که اثر مستقیم در تغییرات آب و هوایی دارند، مخالفت خواهند کرد. پاچکو، نماینده گروهای از کشورهای همفکر مانند چین، عربستان و هندوستان است که با پیش‌نویس منتشر شده است، مخالف هستند.
این بخش شامل زبان توافق درباره کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است؛ از جمله اینکه هدف جهان باید محدود کردن گرمایش زمین به۵/ ۱درجه سانتی‌گراد باشد؛ چیزی که دانشمندان می‌گویند برای جلوگیری از بدترین تاثیرات آب و هوایی ضروری است. پاچکو می‌گوید که بزرگ‌ترین نقطه اختلاف کشورها این است که از همه خواسته‌اند خیلی سریع به این بلندپروازی‌ها تا پایان سال ۲۰۲۲، بپیوندند و نتیجه عملکرد خود را درباره اقداماتشان در اجلاس cop۲۷ اعلام کنند. او استدلال می‌کند که کشورهای در حال توسعه نباید اهدافی مشابه کشورهای ثروتمند داشته باشند که نقش تاریخی بیشتری در بحران آب و هوا داشته‌اند. او کشورهای ثروتمند را متهم کرد که با فرافکنی قصد دارند نیمه جنوبی کره زمین را مقصر شرایط فعلی جلوه دهند.
