به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل روزنامه «دنیای اقتصاد»، نشریه اکونومیست سرمقاله این هفته خود را به موضوع « قرار گرفتن آفریقا در مسیر توسعه و جهانی شدن» اختصاص داده و نوشته است: نخستین خروش «منافع خارجی» در آفریقا، زمانی بود که در قرن نوزدهم استعمارگرایان اروپایی زمین‌های این قاره سیاه را به تسخیر خود درآوردند. دومین مرحله اما در خلال جنگ سرد روی داد که بلوک غرب و شرق به‌دنبال وفاداری دولت‌های تازه استقلال‌یافته آفریقایی بودند. اتحاد جماهیر شوروی، از حکومت‌های مستبد مارکسیست حمایت می‌کرد و آمریکا نیز درواقع از دیگر حاکمان مطلقه‌ای پشتیبانی کرد که بنابر ادعای خود وفادار به سرمایه‌داری بودند. اما سومین موج که اکنون در راه است، ملایم‌تر از گذشته خواهد بود. خارجی‌ها به این مساله پی برده‌اند که این قاره دارای نقش مهمی است و به‌طور روزافزونی در این مسیر گام برمی‌دارد؛ یکی از مهم‌ترین این دلایل افزایش فزاینده جمعیت این قاره است. سازمان‌ملل متحد پیش‌بینی کرده است که تا سال ۲۰۲۵، جمعیت آفریقا از چین نیز سبقت خواهد گرفت. دولت‌ها و کسب‌و‌کارهای گوناگونی از سراسر جهان برای تقویت روابط دیپلماتیک، استراتژیک و تجاری با آفریقایی‌ها درحال رقابت با یکدیگر هستند. این موضوع فرصت‌های وسیعی را فراهم می‌آورد. اگر آفریقا این موج جدید را به‌طرز عاقلانه‌ای مدیریت کند، می‌تواند به برنده اصلی بدل شود. گستره همکاری‌های خارجی آفریقایی‌ها با جهان بیرون تاحدی بی‌سابقه بوده است که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶، ۳۲۰ سفارت جدید در کشورهای این قاره افتتاح شد. با این وجود دولتمردان آفریقایی باید توصیه‌هایی که برخی از شرکای جدید به آنها ارائه می‌کنند را ابتدا مورد بررسی قرار دهند. چینی‌ها به آنها می‌گویند که توسعه نیازمند قاطعیت است و دموکراسی منفعتی ندارد و اگرچه ممکن است این روش مورد علاقه برخی مستبدان کنونی آفریقا قرار بگیرد اما باید درنظر داشت که این یک رویا است. تحقیقات انجام شده از سوی بانک‌جهانی این موضوع را تایید می‌کند که کشورهای آفریقایی در صورت دموکراتیک بودن، رشد سریع‌تری خواهند داشت. اما خبر خوب آن است که این روز‌ها با افزایش سطح دانش مردم این قاره، اعتراضات نسبت به حاکمان افزایش یافته است. از این رو رقابت برای کسب رای میان دولتمردان افزایش می‌یابد و مردم نیز قادر خواهند بود تا درخواست‌ خود را برای جهانی‌شدن به تدریج محقق سازند.