ترامپ الگوی ویتنام را به اون نشان می‌دهد
سطح بالای تمهیدات امنیتی در هفته‌های اخیر، ورود کیم‌چانگ‌سون، دستیار نزدیک رهبر کره‌شمالی و دنیل والش، معاون رئیس ستاد کاخ سفید، تا حد زیادی از نگرانی‌ها درباره احتمال لغو دوباره نشست مشترک بین ترامپ و کیم کاسته است. مقام‌های ویتنامی متعهد شدند تا بالاترین سطح تدابیر امنیتی را برای این نشست در نظر بگیرند. به گفته مقام‌های هانوی، آنها حدود ۱۰ روز برای برگزاری این نشست زمان داشتند که بسیار کمتر از حدود دو ماهی است که برای نشست سنگاپور در نظر گرفته شده بود. با این حال مقام‌های ویتنامی متعهد شدند تا امنیت کامل را برای این رهبران مهیا کنند. به گفته وزیر اطلاع‌رسانی ویتنام، حدود ۳ هزار خبرنگار از ۴۰ کشور برای پوشش اخبار این نشست در ویتنام حضور خواهند داشت. در هر حال، دونالد ترامپ صبح فردا چهارشنبه (۸ اسفندماه) با نگوین فو ترونگ، رئیس‌جمهوری ویتنام که دبیرکل حزب حاکم کمونیست کشورش هم است، دیدار خواهد داشت. هنوز جزئیات مذاکرات آنها اعلام نشده است.
دفتر ریاست جمهوری کره‌جنوبی دیروز دوشنبه (۶ اسفندماه) اعلام کرد که آمریکا و کره‌شمالی احتمالا درباره اعلام پایان جنگ دو کره در نشست میان رئیس‌جمهوری آمریکا و رهبری کره‌شمالی در هانوی ویتنام به توافق می‌رسند. کیم ایویی کیوم، سخنگوی دفتر ریاست جمهوری کره‌جنوبی در جریان نشست خبری در سئول در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا اعلامیه پایان جنگ دو کره در دستور کار نشست دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا و کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی قرار دارد، گفت: «احتمال اینکه در نشست هانوی این مساله صورت گیرد، وجود دارد.» در هر حال، ترامپ در آستانه سفر به ویتنام در واشنگتن گفت، معتقد است دیدگاهش با کیم «یکسان» است و آنها «یک رابطه بسیار بسیار خوب» ایجاد کرده‌اند. ترامپ افزود: «من عجله‌ای ندارم. نمی‌خواهم کسی هم عجله کند. من نمی‌خواهم آزمایشی صورت بگیرد. تا زمانی که آزمایشی در کار نباشد، ما خوشحالیم.»
«جاشوا برلینگر»، گزارشگر سی‌ان‌ان در ۲۵ فوریه، در مورد مذاکرات ترامپ- اون در ویتنام نوشت: شب قبل از اولین دیدار تاریخی میان روسای آمریکا و کره‌شمالی، کیم جونگ اون دیداری شگفت‌انگیز از مرکز شهر سنگاپور داشت تا جاذبه‌های این شهر کاپیتالیستی ثروتمند را ببیند. نتیجه‌گیری روشن است. اگر «اون»مشارکت و ادغام با جهان را برگزیند و از تسلیحات هسته‌ای دوری کند، می‌تواند آینده خود را تغییر دهد. شاید شهر هانوی هم بی‌دلیل انتخاب نشده باشد. ویتنام کشوری است که دارای سابقه‌ای از یک دشمنی تلخ با آمریکاست اما توانست با عبور از این دشمنی به شریکی اقتصادی برای آمریکا تبدیل شود. متخصصان بر این باورند که دولت ترامپ می‌خواهد الگوی کمونیستی ویتنام را به رخ رهبر کره‌شمالی بکشد. بر این اساس، واشنگتن در نظر دارد تا ضمن برجسته کردن روابط این کشور با آمریکا، به «اون» نشان دهد که رونق اقتصادی در این کشور که یکی از «۵ ببر آسیا» نام گرفته محصول انطباق و پذیرش اصلاحات بازار است.
گزارشگر سی‌ان‌ان به نقل از تحلیلگران می‌نویسد که کره‌شمالی می‌داند این کار چه نتایجی به‌دنبال خواهد داشت. کره‌شمالی می‌داند کاپیتالیسم و اصلاحات بازاری چگونه عمل می‌کند: این کشور انتخاب کرده که آن راه را نرود. «وان جکسون»، یکی از مقام‌های وزارت دفاع در دولت اوباما، می‌گوید:چین سال‌ها تلاش داشت تا رهبر قبلی کره‌شمالی را به اصلاحات اقتصادی ترغیب کند. در همین راستا، او سفرهایی به چین داشت. این مقام دولت اوباما می‌افزاید: همین تاکتیک را دولت آمریکا هم به‌کار گرفته است. جکسون می‌گوید: «به لحاظ تاریخی موارد زیادی بوده و من شخصا شاهد بسیاری از این موارد بودم که رهبران ارشد کره‌شمالی به سفرهایی برده می‌شدند تا صنعتی‌سازی سرمایه‌دارانه را به چشم ببینند. به آنها نشان داده شد که بازارهای سهام در نیویورک چگونه‌اند یا به آزمایشگاه‌هایی در سیلیکون ولی برده شدند اما هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد. آخر هم ماجرا این‌طور شد: ترامپ، کیم و تهدید جنگ هسته‌ای.»
از دشمن خونی تا شریک خوب
وقتی پای ویتنام به میان می‌آید، آمریکا و کره‌شمالی دوست دارند بر حسب میل خود به قضیه بنگرند. برای کره‌شمالی، ویتنام نمونه‌ای است از یک کشور کمونیستی تک حزبی که بدون دموکراسی‌سازی دست به اصلاح اقتصادی زد. برای آمریکا، ویتنام نمونه‌ای است از چگونگی بازتعریف روابط و پشت پا زدن به گذشته. در سال ۱۹۹۵- سالی که واشنگتن و هانوی روابط خود را عادی کردند- صادرات آمریکا به ویتنام ۲۵۲ میلیون دلار و وارداتش از این کشور ۱۹۹ میلیون دلار بود. اما در ۱۱ ماه اول سال ۲۰۱۸ آمریکا بیش از ۸ میلیارد دلار کالا به ویتنام صادر کرد و ۴۵ میلیارد دلار هم از این کشور کوچک واردات داشت. «تونگ ژائو»، محقق در مرکز کارنگی تسینگوا برای سیاست جهانی در پکن، می‌گوید: «مسیر ویتنام از یک دشمن خونی به یک شریک خوب برای آمریکا برای کره‌شمالی واقعا جذاب است. این کشور باور دارد که روابط خوب با آمریکا می‌تواند به ایجاد محیط مناسب برای رشد و شرایط لازم برای دستیابی به حرکت استراتژیک کره‌شمالی به سوی توسعه اقتصادی کمک کند.»
این البته بحث جدیدی نیست. پیش از این هم مذاکره‌کنندگانی که با رهبران کره‌شمالی دیدار و گفت‌وگو می‌کردند بارها به الگوی ویتنام اشاره کرده بودند که از مواهب اصلاحات بازاری بهره می‌برد و به یک عضو سازگار در جامعه بین‌المللی تبدیل شده است. اگرچه این بحث در درون کره‌شمالی هم مطرح شده و الگوی ویتنام برای آنها جذابیت یافته اما آنها هنوز حاضر نیستند تسلیحات هسته‌ای خود را کنار بگذارند. به هر روی، کیم‌جونگ‌اون در این سفر به‌عنوان میهمان حکومتی به همراه رئیس‌جمهور ویتنام، نگوین فو ترنگ از زیرساخت‌های اقتصاد احیا شده ویتنام از زمان جنگ دیدن کرد. اگرچه اینگونه بازدیدهای رسمی با شخص اول کشور میزبان نشست بر اساس پروتکل و از روی ادب است، اما کیم پیام دیگری هم دارد: کره‌شمالی درباره رونق اقتصادش جدی است و این توسعه محدود به کلاهک‌های هسته‌ای و موشک نیست، بلکه احتمالا می‌خواهد از مدل موفق رفیقش ویتنام به‌عنوان یک کشور کمونیست با رشد اقتصادی بالا، الگوبرداری کند تا به این ترتیب دو هدف را با یک تیر زده باشد.
ارسال نظر