مکرون در واکنش به خشم جلیقه‌زردها:
صدای اعتراض شما را شنیدم
«آلیسا. جی. روبین»، گزارشگر نیویورک‌تایمز در ۱۰ دسامبر (دوشنبه ۱۹ آذر) نوشت که مکرون در نطق تلویزیونی خود گام بزرگی به عقب برداشت. به نوشته روبین، او در حقیقت «عقب‌نشینی چشمگیری» از اهداف و بلندپروازی‌های خود کرد و گویی «شکل بخشیدن دوباره به اقتصاد» فرانسه را تا مدتی دیگر به تعویق انداخت. هم اکنون هدف اصلی مکرون تضمین حمایت سیاسی از خود در فرانسه است.
در هر حال، رئیس‌جمهوری فرانسه در سخنرانی تلویزیونی خود در چارچوب طرح وضعیت اضطراری اقتصادی از افزایش ۱۰۰ یورویی حداقل دستمزد از سال آینده میلادی خبر داد. مکرون همچنین متعهد شد که مالیات بازنشستگان را کاهش داده و مالیات اضافه ساعات کار را حذف کند. او در عین حال گفت که از اعمال دوباره مالیات بر ثروتمندان خودداری می‌کند و به‌جای آن با تخلفات مالیاتی برخورد خواهد کرد. مکرون اعتراضات اخیر «جلیقه‌زردها» را نتیجه یک «ناخرسندی ۴۰ ساله» توصیف کرد. اما همزمان تصریح کرد که هیچ چیزی حمله به پلیس یا غارت مغازه‌ها را توجیه نمی‌کند. مکرون در سخنرانی تلویزیونی خطاب به مردم فرانسه گفت: خشم معترضان، عمیق و در بسیاری موارد مشروع است. رئیس‌جمهوری فرانسه وعده داد، برنامه افزایش مالیات بازنشستگان کم‌درآمد لغو و کارفرماها موظف می‌شوند در پایان سال پاداشی معاف از مالیات به کارمندان خود بپردازند. مکرون متعهد شد تا برنامه‌ای را برای حمایت از بازنشستگانی که حقوقی کمتر از ۲ هزار یورو در ماه دریافت می‌کنند ارائه کند و از کمپانی‌ها و شرکت‌ها خواست تا پاداش سالانه‌ای به کارمندان‌شان بپردازند.
مکرون که تا زمان سخنرانی تلویزیونی خود نسبت به این اعتراضات واکنش چندانی نشان نداده بود، گفت: «بسیاری از مردم از شرایط زندگی خود ناراضی هستند و حس می‌کنند کسی صدایشان را نمی‌شنود.» او در این سخنرانی خطاب به مردم کشورش گفت: «من سهم خود را در مسوولیت این مشکل می‌پذیرم. شاید من این حس را به شما داده‌ام که نگرانی‌ها و اولویت‌های دیگری دارم و می‌دانم که عده‌ای از شما از حرف‌های من ناراحت شده‌اید.» مکرون افزود: یک ناخرسندی ۴۰ ساله در کشورش جریان دارد که باعث شده خدمات دولتی در روستاها و برخی محلات کاهش یابد و شرایط زندگی بدتر شود. او اظهار کرد: «مردم زیادی هستند که جایگاهشان در جامعه به درستی شناخته نشده است. ما به شکل بزدلانه‌ای به این وضع خو کرده‌ایم و همه چیز حاکی از آن است که این عده را از یاد برده‌ایم.» به نوشته گزارشگر نیویورک‌تایمز، سخنان و اقدامات برنامه‌ریزی شده مکرون به منزله تلاشی از سوی سیاستمداری «منزوی» و «مغرور» است که تلاش چندانی برای ارتباط با شهروندان معمولی در سومین اقتصاد بزرگ اروپا به خرج نمی‌دهد. برخی سخنرانی مکرون یک ماه پس از افزایش اعتراضات «جلیقه‌زردها» را «نوشداروی پس از مرگ سهراب» می‌دانند. منتقدان معتقدند که این طغیان نتیجه عملکرد دولت فرانسه در «فراموشی طبقه متوسط» است. مارین لوپن، رهبر حزب راست افراطی فرانسه، هم از اقدام امانوئل مکرون در اذعان به اشتباهاتش در سیاست‌گذاری‌های مالیاتی استقبال کرده اما خاطرنشان کرد که او تمایلی به پذیرفتن «نواقص مسیر سیاسی خود» ندارد و این امتیازات را به‌عنوان یک «عقب‌نشینی تاکتیکی» داده است.
«آلیسا روبین» می‌افزاید: مکرون برای اینکه نشان دهد مشکلات مردم را فهمیده است بر خشم «زوج‌هایی» صحه نهاد که «حقوقی که می‌گیرند کفاف یک ماه‌شان را نمی‌دهد، که صبح زود بر می‌خیزند و آخر وقت به خانه باز می‌گردند.» مکرون برای همراهی با اقشاری از جامعه فرانسه «با مادران، بیوه‌ها و مطلقه‌ها»یی همدردی کرد که دیگر تمایلی به زنده ماندن و زندگی کردن ندارند و «دیگر امیدی ندارند». مکرون در سخنرانی خود تصریح کرد که پاسخ سریعی به دشواری‌ها نداده و بخشی از تقصیر بر گردن اوست. گزارشگر نیویورک‌تایمز می‌افزاید معلوم نیست اقدامات مکرون چقدر بتواند نفرت ریشه دار از او را بزداید. همچنین معلوم نیست آیا جلیقه‌زردها وعده‌های او را می‌پذیرند و به خانه‌های خود می‌روند یا اینکه به اعتراض ادامه می‌دهند.
با این حال، نظرسنجی صورت گرفته توسط پایگاه OpinionWay نشان داد: اکثر شهروندان فرانسوی معتقدند پس از سخنرانی مکرون و اعلام وعده‌ها از سوی او که پاسخی به خواسته‌های معترضان جلیقه‌زرد بود، اعتراضات باید متوقف شود. براساس این نظرسنجی ۵۴ درصد از شرکت‌کنندگان معتقدند که اعتراضات جلیقه‌زردها باید پس از سخنرانی مکرون متوقف شوند، اما ۴۵ درصد معتقدند که این اعتراضات باید ادامه یابد. از سوی دیگر ۶۶درصد از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی از جلیقه‌زردها حمایت می‌کنند و تنها ۳۴ درصد اعلام کرده‌اند از این معترضان حمایت نمی‌کنند. اکثر شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی اقدامات مقابله با بحران پیشنهاد شده از سوی مکرون را «واکنشی خوب» به آرام کردن معترضان توصیف کردند به‌طوری که ۶۰درصد از آنها موافق لغو مالیات بر پاداش سالانه و ۶۸درصد موافق افزایش حداقل دستمزد بودند. ۷۲درصد از شرکت‌کنندگان نیز از لغو حق بیمه‌ای حقوق بازنشستگی که مبلغ آن کم باشد استقبال کرده و ۷۸درصد معتقدند که لغو مالیات بر کار تمام وقت پیشنهاد خوبی است. به‌طور همزمان نیمی از شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی معتقدند سخنرانی مکرون قانع‌کننده نبوده است. در‌حالی‌که ۴۹درصد از حضور و سخنرانی مکرون و برنامه‌هایی که پیشنهاد داد قدردانی و تشکر کردند. این نظرسنجی پس از سخنرانی امانوئل مکرون صورت گرفت که در آن ۹۹۱ شهروند فرانسوی از ۱۸ سال به بالا حضور داشتند. به نوشته نیویورک‌تایمز، اگرچه برخی معترضان سخنرانی رئیس‌جمهور را «اولین گام» ارزیابی کردند و برخی هم او را تحسین کردند اما بسیاری دیگر معتقدند که سخنان او «اقداماتی نصفه و نیمه و نیم بند» است. یکی از اعضای جلیقه‌زرد به نیویورک‌تایمز می‌گوید اقدامات مکرون «خیلی کم و خیلی دیرهنگام» است. این معترضان دغدغه‌شان «فراموش‌شد‌گی» است؛ آنانی که زیر دست و پای دیگران «له شده‌اند.» معترضی دیگر می‌گوید: «او ما را به سخره گرفته است.» تحلیلگران سیاسی معتقدند که فروکش کردن خشم مردم نیازمند اقداماتی بیش از آن چیزی است که مکرون وعده داده است. برخی دیگر هم می‌گویند نمی‌دانند آیا استعفای او موجب بهبود وضعیت‌شان خواهد شد یا خیر.
این تردید را «دیوید. آ. آندلمان»، محقق مرکز امنیت ملی در دانشکده حقوق فوردهام، در تحلیلی که در ۱۰ دسامبر در سی‌ان‌ان نوشت نیز اعلام کرده است. او در تحلیل خود می‌نویسد ۱۸ ماه پیش مکرون با سوار شدن بر موج پوپولیسمی که اکنون به بزرگ‌ترین چالش برای ریاست‌جمهوری‌اش تبدیل شده وارد الیزه شد. او دوشنبه شب اگرچه در تلویزیون با مردم کشورش سخن گفت اما دیگر سخنی از آن «اصلاحات عمیق در دولت» نبود. در عوض به اصلاحات مالی کوچک بسنده کرد (که در بالا به آن اشاره شد). آندلمان می‌نویسد طنز سخن اینجا است که ریشه‌های واقعی اعتراضات و سرخوردگی‌های جلیقه‌زردها با بسیاری از حامیان دونالد ترامپ مشترک است: حس روز افزونی از محرومیت و کشمکش و تقلای طبقه کارگر برای بقا. مردم فرانسه پس از ۵ سال زمامداری اولاند او را یک دوره‌ای کرده و از الیزه راندند به این امید بودند که جانشین او تغییرات را از حرف به‌عمل در آورد تا زندگی مردم بهبود یابد اما گویی مکرون نیز باید به سرنوشت اولاند دچار و یک دوره‌ای شود.
این تحلیلگر می‌نویسد: «ریشه این اعتراضات به تاریخ طغیان‌های مردمی» باز می‌گردد که هم شارل دوگل را از قدرت به زیر کشید و هم اولاند را. به هر روی، آندلمان معتقد است که «مکرون باید کاری بیش از آنچه گفت انجام دهد تا بتواند اعتراضات را مهار سازد.» چنین است که «اولیویه دوسو»، معاون وزیر امور اقدام دولتی و حسابرسی فرانسه گفت: «هزینه‌های برنامه‌های ارائه شده از سوی امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه بالغ بر ۱/ ۹ تا ۴/ ۱۱میلیارد دلار خواهد بود. ما درحال‌حاضر به‌دنبال تعیین دقیق این هزینه هستیم تا منابع مالی لازم را تامین کنیم.»
ارسال نظر