نگاه دیگران (بخش پنجاه و سوم)

افسانه «نوسازی اقتدارگرا»

نویسندگان: بوبولو و لیلیا شوتسووا ترجمه: محمدحسین باقی نظم بین‌المللی درحال زوال است و- صرف‌نظر از نیات پکن- به تدریج کم‌اثرتر می‌شود. با این حال، پکن درحال بررسی اصلاح و تغییر رویکرد خود به حکمرانی جهانی به شکلی است که به بهترین شکل نیازهای این کشور را برآورده سازد. به عبارت دیگر، رهبران چین درحال دست و پنجه نرم کردن با چالش افزایش تدریجی نفوذ بین‌المللی این کشور به شکلی هستند که از احیا و تجدید حیات این کشور به‌عنوان قدرتی بزرگ حمایت می‌کند. چین سیاست‌های خود را براساس دوره‌های کوتاه، میان و بلندمدت تقسیم‌بندی می‌کند که در ادامه به تدریج به آنها پرداخته خواهد شد.

کوتاه‌مدت

طی ۵ سال آینده، رهبران چین تلاش‌ها را به سوی اصلاح تدریجی فرآیندها و قواعد در چارچوب نهادهای بین‌المللی موجود هدایت خواهند کرد تا به‌طور صحیح‌تری نمایاننده قدرت روز افزون قدرت‌های درحال توسعه باشند. رئیس‌جمهور «شی» توضیح داد که «تقویت حکمرانی جهانی» و «به پیش بردن اصلاح سیستم حکمرانی جهانی» چین را ملزم به «ترویج اصلاح ترتیبات ناعادلانه و غیرمنطقی در سیستم حکمرانی جهانی» کرده است. او با کار کردن در چارچوب سازمان‌ها و نهادهای موجود خواستار «افزایش نمایندگی و صدای اقتصادهای بازاری نوظهور و کشورهای در حال توسعه» و «به پیش بردن حقوق، فرصت‌ها و قواعد برابر برای همه کشورها» شد. به همین ترتیب، در سال ۲۰۱۱ «جی‌شی» خواستار تمرکز بیشتر بر تعیین دستور کار، ترویج همکاری جهانی و بهبودها در پاسخگویی و عدالت سازمان‌های موجود شد. او به‌طور اخص از (۱) ترویج توسعه بین‌المللی و دستور کار سازمان‌های بین‌المللی  (۲) اصلاح سازوکارها برای مدیریت اقتصاد جهانی و (۳) توسعه تلاش‌های چندجانبه برای همکاری در مورد چالش‌های جهانی حمایت کرد. رسانه‌های رسمی این توصیه‌ها را بازتاب داد. یک اظهارنظر از سوی «People’s Daily» از بسیج NGOها، اعزام نیروهای بیشتر برای خدمت در سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی و نشاندن چینی‌ها در پست‌های مدیریتی ارشد در این سازمان‌ها حمایت می‌کرد.