کیم می‌خواهد معامله هسته‌ای را به ابزاری برای تحول اقتصادی تبدیل کند
اشتیاق اون برای مذاکره با ترامپ
این مستبد جوان سال گذشته رویکردی ۱۸۰ درجه‌ای داشت. وی از اینکه نتوانسته وعده بهبود اقتصادی را به ارمغان آورد عذرخواهی کرد و گفت این مساله او را «عصبانی و ناراحت» کرده است. «چو سانگ هون» در گزارش ۲۶ مه۲۰۱۸ در نیویورک‌تایمز، می‌نویسد، این رهبر سی و اندی ساله و جوان که سابقه چندانی در حکمرانی ندارد وعده تغییری جدید در وضعیت ۲۵ میلیون کره‌ای را داد: اکنون که کشور به زرادخانه هسته‌ای دست یافته است، می‌تواند تغییر مسیر داده و پس از سال‌ها تحریم بین‌المللی، شروع به ساخت اقتصادی موفق و پویا کند.
وقتی ترامپ روز پنج‌شنبه (۳ خردادماه ۹۷) ناگهان دیدار برنامه‌ریزی شده‌اش با «اون» که برای ۱۲ ژوئن یا ۲۲ خردادماه هماهنگ شده بود را لغو کرد، رهبر کره از کوره در نرفت و اتفاقا پاسخی دیپلماتیک داد و درهای امید برای تحقق این دیدار را باز گذاشت. «اون» برای اینکه نشان دهد این دیدار چقدر برایش مهم است با همتای جنوبی خود دیدار کرد و «اراده محکم» خود برای حل و فصل مشکلات را بیان کرد. «هون» به نقل از تحلیلگران می‌نویسد پاسخ هماهنگ مقام‌های کره‌شمالی به خبر لغو دیدار و تلاش‌های گسترده دیپلماتیک که در پی آن شروع شد نشان داد که کره‌شمالی خواهان «معامله‌ای دیپلماتیک» با آمریکاست.«شین بوم چول»، همکار ارشد در موسسه مطالعات سیاسی Asan در سئول، می‌گوید: «کره‌شمالی زیر تیغ تحریم‌ها می‌تواند همچنان به حیات خود ادامه دهد، به‌ویژه اگر چین به این کشور کمک کند. اما تا زمانی که تحریم‌ها برقرار است، رهبر کره‌شمالی نمی‌تواند آن رشد اقتصادی که در نظر دارد و وعده آن را داده عملی سازد.»
اشتیاق کیم برای مذاکره با ترامپ لزوما به این معنی نیست که رهبر کره‌شمالی مایل به‌کنار گذاشتن زرادخانه هسته‌ای خود باشد. تحلیلگران بر این باورند که مهم نیست که این تحریم‌ها چقدر دردناک باشد اما کیم مایل نیست زرادخانه خود را کنار بگذارد مگر پس از توافقی که به او اطمینان دهد بدون این تسلیحات هم خطری متوجه او نخواهد شد. بدیهی است امنیت رژیمی که همچون ملک خانوادگی‌اش تلقی می‌شود اولویتی اساسی و غیرقابل مذاکره خواهد بود. به‌دلیل وجود فضای «بازاری» محدود در کره‌شمالی، اقتصاد این کشور در دوران رهبری «اون» رشدی از ۱ تا ۵ درصد را تجربه کرده است. اشتیاق او برای مذاکره شاید ناشی از فشار برای برآورده کردن انتظارات رو به افزایش داخلی و کاستن از فشارهای اقتصادی باشد. اگرچه تصویر «اون» در خارج به‌عنوان کشوری «تحریک‌آمیز و هسته‌ای» شناخته می‌شود اما در داخل به‌عنوان «چهره‌ای مدرن و باز» از او یاد می‌شود. او در همین مدت، در پیونگ‌یانگ ساختمان‌های جدیدی ساخته و برخی را هم نوسازی کرده است.
وقتی وی رهبر کره‌جنوبی را به کشورش دعوت کرد از او خواست «پرواز» کند زیرا جاده‌ها، مسیرزمینی و قطارهای کره‌شمالی را در وضعیت «شرم‌آوری» می‌دانست. کره‌شمالی براساس برخی آمارها کمتر از ۵ درصد برقی که در کره‌جنوبی تولید می‌شود را تولید می‌کند و گاهی باعث می‌شود شهروندان به‌دلیل کمبود برق ساعت‌ها در ایستگاه‌ها معطل بمانند. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد بخش جنوبی شب‌ها غرق در نور است اما بخش شمالی در تاریکی فرو رفته است و تنها چند چراغ کورسو زنان در این سو و آن سو دیده می‌شوند. کره‌شمالی تا اینجا راه درازی پیموده است. در دهه ۹۰ این کشور یک قحطی عظیم را پشت‌سر گذاشت اما در دوران رهبری «اون» چند پارک آبی، تفرجگاه اسکی، فرودگاه، آسمان‌خراش و حتی آکواریوم برای دلفین‌ها احداث کرده است. اگرچه این کشور از اینترنت و فضای اقتصادی جهان جدا افتاده اما هم اکنون تلفن‌های هوشمند در این کشور در دست مردم دیده می‌شود. بنابراین، «اون» می‌خواهد معامله هسته‌ای را به ابزاری برای تحول اقتصادی در کشورش تبدیل کند.
ارسال نظر