آیا جنوب سرمایه‌دار و شمال کمونیست آشتی می‌کنند؟
مذاکره در روستای آتش‌بس
با این حال، گمانه‌زنی‌ها حاکی از این است که برخی با حالت تعجب «سر خود را می‌خارانند» و از خود می‌پرسند چگونه است رهبری که تا چندی پیش اعلام کرده بود هرگونه حمله آمریکا را با حمله هسته‌ای پاسخ می‌دهیم اکنون دم از صلح می‌زند و به‌دنبال توافق صلح با جهان برآمده است؟ «چو‌سانگ‌هون»، در گزارش ۲۴ آوریل ۲۰۱۸ برای نیویورک‌تایمز، با طرح این سوال می‌افزاید: «بسیاری از جنوبی‌های قدیمی احساس می‌کنند که این روش را قبلا دیده‌اند: یک عضو از سلسله کیم برای آمدن پای میز مذاکره تحسین می‌شود اما مذاکرات به جایی نمی‌رسد و کره‌شمالی باز به روش‌های قدیمی خود بازمی‌گردد.» او می‌نویسد اکنون وضع فرق دارد. رهبر ۳۴ ساله کره‌شمالی با زرادخانه‌ای دهشتناک پا به مذاکره با همتای کره‌جنوبی خود می‌گذارد.
«کیم‌چانگ‌گوک»، شهروند ۷۳ ساله کره‌جنوبی که مخالف این مذاکرات است و در تظاهرات اعتراضی هم حضور داشته است، می‌گوید: «شمالی‌ها باز هم تقلب می‌کنند و این نمایش را به راه می‌اندازند تا زمان بخرند و تحریم‌ها را کمتر کنند و هرگز قصدی برای کنار گذاشتن تسلیحات هسته‌ای‌شان نداشته‌اند.» گزارشگر نیویورک‌تایمز می‌نویسد: «مردی که قبلا می‌گفت «دکمه هسته‌ای» روی میزش قرار دارد اکنون به دیپلماسی دلبرانه روی آورده تا از شدت ستیزندگی‌ای که تا همین چندی پیش به خرج می‌داد بکاهد.» شهروند ۵۵ساله دیگری به نام «چوی‌های جونگ» که در یک ایستگاه گاز در شهر «اولسان» کار می‌کند، می‌گوید: «اگر تضمین‌های امنیتی و کمک‌های مناسبی به رهبر کره‌شمالی داده شود تا بتواند اقتصاد خود را بازسازی کند، تسلیحات هسته‌ای خود را به مذاکره و چانه‌زنی می‌گذارد زیرا می‌داند که نمی‌تواند تانک و سلاح را به جای غذا به خورد مردمش بدهد.»
مذاکره فردا به این معنا است که این اولین بار است که رهبر کره‌شمالی از خط مرزی دو طرف گذشته و با رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی دیدار می‌کند. این دیدار در هاله‌ای از بیم و امید میان دو کشوری برگزار می‌شود که یکی مسیر کمونیسم را پیمود و به بمب دست یافت و حجم اقتصادش ۴ میلیارد دلار است و یکی هم مسیر اقتصاد آزاد را پیمود و در زمره پنج اقتصاد برتر آسیا و ۱۵ اقتصاد برتر دنیا قرار دارد. این مذاکرات در روستای «پانمونجوم» در کره‌جنوبی برگزار می‌شود که «روستای آتش‌بس» نام دارد. پس از این مذاکرات هم قرار است ترامپ با همتای کره‌جنوبی خود دیدار کند. «چون سانگ هون»، گزارشگر نیویورک‌تایمز می‌نویسد: «۷ دهه است که دو کشور به‌دنبال اتحاد هستند. اما جنوب سرمایه‌دار و شمال اقتدارگرا آن‌قدر از هم دور شده‌اند که تلاش برای وحدت‌شان چیزی نیست که به این زودی‌ها عملی شود.»
یک مطالعه که از سوی «موسسه Asan برای مطالعات سیاسی» در سئول منتشر شد، می‌گوید کسانی که ۶۰ ساله یا بالاتر هستند هنوز حس هویت ملی مشترک و رویای اتحاد را در سر دارند اما جوان‌ترهای ۲۰ ساله در کره‌جنوبی همسایه شمالی را «دشمن» و «غریبه» می‌پندارند. این مطالعه بر این باور است که «کسانی که در دهه ۲۰ عمر خود هستند نسبت به اتحاد بی‌تفاوت هستند و این را مساله‌ای فوری نمی‌نگرند.» رفتارهای اخیر رهبر کره‌شمالی هم موجب سردرگمی و ابهام در نظرسنجی‌های افکار عمومی شده است. یک نظرسنجی در ماه گذشته نشان داد که ۸۱درصد از کره‌جنوبی‌ها مدافع مذاکرات روز جمعه هستند اما نظرسنجی دیگری که در همین ماه منتشر شد نشان می‌دهد ۷۰ درصد تردید دارند که «کیم جونگ اون» تسلیحات هسته‌ای خطرناک خود را کنار بگذارد. جنوبی‌ها البته دلایلی برای بدبینی دارند: فردا روز سرنوشت است. فردا مشخص خواهد شد که رهبر کره‌شمالی «چند مرده حلاج است؟» آیا به راستی به‌دنبال مذاکره است یا به‌دنبال خرید زمان؟ مشروح این نشست در دیدار روسای جمهوری کره‌جنوبی و آمریکا برای ترامپ بیان خواهد شد و تصمیم‌های مقتضی در مورد ادامه مذاکرات یا توقف آن گرفته خواهد شد.
ارسال نظر