محافظه‌کاران و سوسیالیست‌های آلمان به توافق رسیدند
مرکل بدون مرکلیسم
گفته می‌شود که پس از ۲۴ ساعت گفت‌وگوی متواتر، رهبران حاضر در جلسه به یک طرح ۲۸صفحه‌ای رسیده‌اند. یک منبع حاضر در این جسله به رویترز گفته است که هر دو طرف توافق کرده‌اند که اگر یک دولت ائتلافی تشکیل دادند، مالیات را افزایش ندهند. این منبع با ذکر جزئیات بیشتر افزود: ما روی یک بودجه متعادل توافق و تایید کردیم که نیازی به یک بدهی جدید نیست.
این در حالی است که برخی می‌گویند این توافقات به دست آمده صد درصد قطعی نشده و احتمال تغییراتی در محتوای آنها وجود دارد. در این طرح اما آمده است که قانون مالیات فعلی که پس از اتحاد دو آلمان نوشته شده، آرام آرام لغو می‌شود. در حوزه سیاست خارجی نیز توافق شده است که آلمان صدور تسلیحات را محدود کند. این قانون به‌ویژه در مورد عربستان صدق می‌کند که در جنگ یمن حضور دارد. همچنین آنها قرار است درباره پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا زمام مذاکرات را در دست بگیرند. پس از انتخابات پارلمانی ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۷ در آلمان رای‌دهندگان امیدوار بودند ائتلاف جدیدی در این کشور شکل بگیرد و بلافاصله مذاکره بر سر ائتلاف جدیدی از احزاب آغاز شد. در ائتلافی که به جامائیکا مشهور شده بود حزب سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی، حزب سبزها و حزب دموکرات آزاد مذاکراه کردند اما دیری نگذشت که این مذاکرات به نتیجه نرسید. حالا مجددا ائتلاف بزرگ که سالیان سال است اداره آلمان را به عهده دارند به یک توافق مهم دست یافته‌اند.
پایان مرکلیسم
به‌رغم تمام عدم قطعیت‌هایی که در باب مذاکرات ائتلافی وجود دارد در این میان یک چیز قطعی بوده و آن نیز صدراعظمی آنگلا مرکل است. به گزارش سی‌ان‌ان، در این شرایط اما یک نکته وجود دارد و آن این است که حتی اگر مرکل صدراعظم آلمان باشد دیگر اثری از مرکلیسم وجود ندارد. واژه مرکلیسم طنزی است که آلمانی‌ها در باب شیوه و اصول آنگلا مرکل ساخته‌اند و احتمالا آلمان آینده یعنی «مرکلِ بدون مرکلیسم».
صدراعظم آلمان در این دوره از انتخابات به‌طرز غریبی تضعیف شده است. در این دوره از انتخابات، فضای سیاسی آلمان دربرگیرنده حملات شدید علیه شخص مرکل و قدرت گرفتن نسبی مخالفان او بوده است. در این راستا گفته می‌شود که انتقادها از صدراعظم آلمان در داخل حزب او نیز افزایش یافته است. مخالفان وی نیز در خارج از حزب توانسته‌اند قدرت بیشتری پیدا کنند. حتی برای نخستین‌بار پس از جنگ جهانی دوم، راست‌های افراطی وارد پارلمان آلمان (بوندس‌تاگ) شدند.
هر چند صدراعظم آلمان عادت نداشته که تا این حد مخالفت را ببیند اما واقعیت این است که برخی از آلمانی‌ها مخالف «مرکلیزه» شدن این کشور هستند. مرکلیسم آن‌گونه که صدراعظم آلمان می‌بیند، ایدئولوژی نیست. برای او نمی‌توان مانند سابق یک آینده بزرگ در نظر گرفت. در این شرایط او مجبور است بین بال‌های مختلف دولت خود به عنوان یک داور نهایی عمل کند. حضور او در چنین شرایطی مانند حرکت فردی برلبه پرتگاه است. البته از ویژگی‌های مرکل این است که او اهل شتاب نیست و تا جایی که امکان دارد منتظر می‌ماند و سپس تصمیم می‌گیرد، اما وقتی تصمیم گرفت، از موضع خود برنمی‌گردد و غیر قابل پرسش است.
یکی دیگر از ویژگی‌های مرکلیسم این است که برای او جایگزینی وجود ندارد. در داخل حزب او هم کسی وجود ندارد که بتواند با مرکل رقابت کند یا جانشین او شود. در چند سال گذشته مرکل توانسته بی‌رحمانه تمام رقبای خود (به‌ویژه مردان) را یکی پس از دیگری مغلوب کند. به همین علت است که اصلا مهم نیست در داخل جامعه آلمان چه می‌گذرد. در فضای سیاسی آلمان کسی در قد و قواره مرکل نتوانسته رشد کند و به همین علت مرکل صدراعظم آتی ژرمن‌ها است.
ارسال نظر