رجعت به عصر مائو

اما نتیجه روز آخر شگفت‌انگیزتر از ارقام نمادین رهبران حزب کمونیست بود و مشخص شد که «رئیس‌جمهوری فعلی چین به اندازه مائو قدرتمند است.» به گزارش سی‌ان‌ان نام و ایدئولوژی شی‌جین‌پینگ، رهبر فعلی چین، به قانون‌اساسی آن کشور افزوده شد. این نخستین‌بار از زمان مائو، بنیانگذار جمهوری خلق چین است که نام و عقاید یک رئیس‌جمهوری در زمان حضور او در دستگاه رهبری، به قانون‌اساسی چین افزوده می‌شود. نوزدهمین کنگره حزب کمونیست چین که هر پنج سال یک‌بار برگزار می‌شود، در واپسین روز نام و ایدئولوژی شی‌جین‌پینگ، موسوم به «آرای شی‌جین‌پینگ در مورد سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی برای روزگار نو» را به قانون‌اساسی جمهوری خلق اضافه کرد.

رئیس‌جمهوری چین در مراسم بازگشایی کنگره امسال گفته بود پکن درهای خود را به روی جهان نخواهد بست و اقتصاد چین بیش از گذشته پذیرای جهان خواهد شد. او در جمع بیش از دو هزار تن از نمایندگان حزب کمونیست از سراسر چین، در سخنانی که سه ساعت و نیم طول کشید، گفت: «گشایش، پیشرفت را برای ما ارمغان خواهد آورد… ما فقط بازتر و بازتر خواهیم شد.»

شی‌جین‌پینگ در بخشی از گفته‌های خود، که نام ایدئولوژی فعلی نیز وام‌دار آن محسوب می‌شود، اظهار کرد: «سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی، وارد زمانه‌ای نو شده‌ است؛ اکنون دوره تاریخی تازه‌ای در توسعه کشور ما آغاز شده است.»  با افزوده‌شدن نام او و عقایدش به قانون‌اساسی، رهبر فعلی چین، در تراز فردی مانند مائو تسه‌تونگ، بنیانگذار سیستم سیاسی حاکم و دنگ شیائوپینگ، کسی که درهای اقتصاد چین را گشود، قرار گرفته ‌است؛ با این تفاوت که حتی نام دنگ نیز تا زمانی که زنده بود به قانون‌اساسی افزوده نشد. رخدادهای هفته گذشته در جریان کنگره حزب کمونیست چین می‌تواند نشان‌دهنده افزایش نفوذ و قدرت شی‌جین‌پینگ در دستگاه رهبری آن کشور باشد. بسیاری از ناظران طی روزهای گذشته در انتظار بودند تا ببینند آیا شی‌جین‌پینگ در این روزها لقب و جایگاهی همانند مائو تسه‌تونگ خواهد یافت.

معرفی رئیس‌جمهوری جدید چین یا ابقای رهبر فعلی، از دیگر رخدادهایی ا‌ست که در کنگره پنج‌ساله حزب حاکم رخ می‌دهد. تازه‌ترین کنگره حزب کمونیست چین درحالی برپا شده که این کشور همچنان با انتقادهای گسترده‌ای در مورد برخورد با آزادی‌های سیاسی، عقیدتی، سانسور، فشار بر روزنامه‌نگاران و فضای مجازی و جامعه مدنی روبه‌رو است. چین یکی از گسترده‌ترین شبکه‌های سانسور فضای مجازی در جهان را دارا است و متهم به سرکوب فعالان مدنی، کنشگران خواستار آزادی‌های سیاسی، حقوقدانان و وکلای مدافع زندانیان عقیدتی و سیاسی، سایر مذاهب مانند اویغورها و عقاید مختلف است.

همچنین چین از سوی برخی کشورهای غربی متهم است که در ساز و کار تایوان دخالت می‌کند، این در حالی است که پکن، بر اساس تئوری کشور واحد، تایوان را بخشی از کشور خود می‌داند و تایوان را «استان سرکش» می‌خواند.  همزمان گسترش حضور نظامی چین در آب‌های پیرامون سرزمین میانه نیز با انتقاد کشورهای هم‌جوار آن روبه‌رو است. از سوی دیگر شماری از ناظران می‌گویند درحالی‌که سیاست ایالات‌متحده تحت رهبری دونالد ترامپ، مبتنی بر «نخست: آمریکا» است، جمهوری خلق چین قصد دارد پرچمدار «جهانی‌سازی» شود.

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که ترامپ با سیاست‌های انزواگرایانه و خروج از معاهدات بین‌المللی راه را برای چین باز کرده تا جایگزین آمریکا در پیشبرد جهانی‌سازی شود. در داخل خانه هم شی‌جین‌پینگ توانسته است به بهانه مبارزه با فساد بسیاری از رهبران ارشد مخالف خود را از کار برکنار و آنها را روانه زندان کند.