به گزارش سایپانیوز، وقتی به دوست خود اجازه می‌دهید که خودروی شما را قرض بگیرد، اگر تصادفی پیش بیاید، در وهله اول آنچه آسیب می‌بیند، دوستی شما است. اما علاوه بر آن هزینه‌ها‌ی آشکار و پنهانی وجود دارد که بستگی به عوامل متعددی دارد. به جز هزینه‌های تعمیر و صافکاری، از دست رفتن تخفیف‌ها و تسهیلات بیمه هم شامل مواردی است که باید به زیان‌های حاصل از تصادف اضافه شود. اما حالا دقیق‌تر به موضوع نگاه کنیم اولین سوالی که پیش می‌آید این است که وقتی دوست شما با خودروی شما تصادف می‌کند، چه کسی و چقدر باید خسارت بپردازد. اگر دوست شما در این تصادف مقصر باشد، تمام خسارت‌ها متوجه صاحب خودرو است نه راننده، قوانین و بیمه هم صاحب خودرو را می‌شناسند و خود خودرو را تحت تعقیب یا مورد شکایت می‌بینند نه راننده را. شرکت بیمه هم از پوشش بیمه صاحب خودرو کم می‌کند و صاحب خودرو را از تخفیف‌های بیمه‌ای محروم می‌کند نه بیمه راننده.

بگذارید با یک مثال پیش برویم. وقتی دوست شما مقصر شناخته می‌شود، اگر خسارت حدود ۷۵۰۰ دلار باشد حق بیمه‌ای که تا به حال پرداخت کرده‌اید این مقدار [به غیر از بخش‌های مربوط به مالیات و کسرپذیر] را به انضمام خسارت‌های وارده به خودروی دیگر و هزینه‌های درمانی را پوشش می‌دهد. اما از پوشش بیمه شما استفاده می‌شود نه راننده‌ای که مقصر این تصادف بوده است. در صورتی که پوشش بیمه‌ای شما کفاف این خسارت را نداشته باشد، از آن به بعد پوشش بیمه‌ای راننده هم می‌تواند در پرداخت خسارت لحاظ شود. برای مثال اگر در تصادف میزان کل خسارت ۱۵هزار دلار برآورد شود و پوشش بیمه‌ای شما فقط تا سقف ۱۰ هزار دلار باشد، امکان استفاده از پوشش بیمه‌ای دوست شما تا ۵ هزار دلار وجود دارد. برای همین هم هست که باید هنگام خرید بیمه خودرو از شرکت‌های بیمه‌ای سیاست‌ها و نحوه خدمات آنها را مطالعه کرد. برخی از شرکت‌های بیمه در قوانین خود طوری سیاست‌گذاری کرده‌اند که حتی افراد درجه یک خانواده شما هم با خیال راحت نمی‌توانند از خودروی شما استفاده کنند، چون در پوشش بیمه‌ای آنها لحاظ نشده‌اند. بنابراین باید حواس‌تان باشد که به دنبال بیمه‌های ارزان و زیراستاندارد نروید. زمان پر کردن فرم‌های بیمه اگر از شما پرسیده شود چند نفر از این خودرو استفاده می‌کنند و مشخصات آنان هم در حق پرداخت بیمه لحاظ شود در آن صورت حقوق شما ضایع نمی‌شود. اگر شانس بیاورید و در تصادف دوست شما مقصر شناخته نشود، تمام مسوولیت‌ها و خسارت‌ها برعهده صاحب خودرویی است که با آن تصادف صورت گرفته است. مواردی هم وجود دارد که هر دو سوی تصادف مقصر شناخته می‌شوند که در آن صورت نیمی از مسوولیت‌ها برعهده صاحب خودرو است. نکته دیگری هم در شرکت‌های بیمه‌ای دنیا وجود دارد که باید به آن توجه کرد. شرکت‌های بیمه‌ای فقط زمانی حاضر به پرداخت خسارت می‌شوند که دوست شما اجازه استفاده از خودروی شما را داشته باشد، اگر نداشته باشد، شرکت‌های بیمه‌ای حتی از ارائه خدمات به صاحب خودرو هم طفره می‌روند یا خسارت متوجه دوست شما است که بدون اجازه، خودروی شما را مورد استفاده قرار داده است. اگر دوست شما اصلا خودرو نداشته باشد یا پوشش بیمه‌ای نداشته باشد، باز هم همه مسوولیت‌ها برعهده صاحب خودرو خواهد بود. نکته دیگر هم این است که سابقه جریمه‌های دوست شما هم در پوشش بیمه‌ای تاثیر دارد. سرآخر شما که صاحب خودرو هستید، جور سهل‌انگاری‌های دوست‌تان را هم باید بکشید. تا اینجا فقط به پوشش بیمه و خسارت‌ها پرداختیم. اما یک مورد از خسارت پنهان دیگر ماجرا این است که شما به عنوان صاحب خودرو، از تخفیف‌های بیمه‌ای بعدی خود هم محروم می‌شوید و آش نخورده، دهان سوخته، هنگام تجدید سالانه بیمه، تازه دود غلیظ را در چشمان خود حس می‌کند که از زمان تصادف باقی مانده است. بله این یک حقیقت است که وقتی از شرکت‌های بیمه تقاضای پوشش خسارت می‌کنید، نقره‌داغ می‌شوید. برای همین هم هست که خیلی از اوقات مردم برای خسارت‌های ناچیز از دریافت خسارت بیمه‌ای چشم‌پوشی می‌کنند و در تصادف‌های جزئی، سعی در حل و فصل ماجرا بدون پیش کشیدن پای شرکت‌های بیمه دارند.