این چرخش که چند سال است به جریان افتاده، در حال حاضر در خاورمیانه، شکل آشکارتری دارد؛ منطقه‌‌‌ای که ایالات متحده در قرن ۲۱ منابع زیادی را به آن اختصاص داد. در ماه مارس، چین میانجی آشتی ایران و عربستان سعودی شد، نقشی که دیرزمانی بود توسط ایالات متحده ایفا می‌‌‌شد. واشنگتن در حال حاضر روابط دیپلماتیک با تهران ندارد و روابطش با ریاض نیز با دشواری همراه است. به گزارش دیپلماسی ایرانی در ادامه این مطلب آمده است: چارلز فریمن دیپلمات کهنه‌کار آمریکایی می‌گوید: «آنچه رخ داده، کاهش قابل‌توجه توانایی آمریکا در تحمیل بر دیگران است. به نظر می‌رسد که ما هنوز هم خود را همان نیروی مسلط بدون ‌‌‌چالشی می‌بینیم که در پایان جنگ سرد تصورش را داشتیم.»

کشورهای زیادی به راه خودشان می‌روند، مسیری که گاه به نام  «استقلال راهبردی» از آن یاد می‌شود. برای چین، جذب خاورمیانه به‌ویژه از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که چین بزرگ‌ترین وارد‌کننده نفت جهان است. ایران و عربستان سعودی هر دو در تلاش برای ورود به بلوک‌‌‌های تجاری و امنیتی موسوم به بریکس پلاس و سازمان همکاری شانگهای هستند. عضویت آنها به چین این قابلیت را می‌دهد که در برابر یک کمپین تحریمی احتمالی ایالات متحده مقاومت کند. برخی دیپلمات‌‌‌ها می‌گویند که رویدادهای اخیر در خاورمیانه و دیگر مناطق، نشان می‌دهد که ۳۰ سال پس از فروپاشی شوروی، آمریکا با همه توانایی‌‌‌های نظامی، مالی و داشته‌های فرهنگی‌اش، جذابیت خود را برای بیشتر جهان از دست داده است.