اینکه کشور برای ما مهم است و کاری به قدرت نداریم معنا نداشت. همین شد که بعد از انتخابات آقای هاشمی به آقای روحانی اصرار کرد که آقای عارف را معاون اول خود بگذارد و آقای جهانگیری برود در وزارت کشور، اما ایشان نپذیرفت! آقای هاشمی، آقای خاتمی، آقای سیدحسن خمینی و آقای ناطق از آقای روحانی خواستند آقای رحمانی‌فضلی را به عنوان وزیر کشور معرفی نکند اما ایشان قبول نکرد. کار به جایی رسیده بود که مع‌الاسف اگر آقای هاشمی با آقای روحانی تماس می‌گرفت، پشت خط نمی‌‌آمد و آقای نهاوندیان را می‌‌فرستاد که پیام آقای هاشمی را بشنود و به ایشان برساند. چرا نباید پس از انتخابات هم آقای روحانی با آقای هاشمی و آقای خاتمی همکاری نزدیک داشته باشد؟ چرا همان ابتدا اصلاح‌طلبان با او تعیین تکلیف نکردند؟ عرصه سیاست که محل تعارف نیست! منافع کشور و ملت را که نباید قربانی تعارفات فردی کرد! مرعشی افزود: در سال ۹۶، نظر آقای خاتمی، نامزدی یکی دو نفر دیگر در کنار آقای روحانی بود اما ایشان مخالف بود. من و آقای موسوی‌لاری و آقای کمالی خدمت آقای روحانی رسیدیم و پیشنهاد کاندیداتوری آقای جهانگیری را به ایشان دادیم. آقای روحانی گفت: پس آقای نوبخت هم نامزد شود که او خودش قبول نکرد. نتیجه، حذف آقای جهانگیری در بسیاری از تصمیمات اصلی از جمله انتخاب وزرا بود. ما همان‌جا باید می‌خواستیم آقای جهانگیری در اعتراض به این برخورد از دولت کناره‌‌گیری کند. وی افزود: بر سر انتخاب شهردار تهران، من، آقای کرباسچی، آقای قوچانی، آقای عطریانفر و خانم فائزه هاشمی پیش آقای خاتمی رفتیم و دلایل چهارگانه خود را درباره اینکه چرا باید آقای محسن هاشمی شهردار شود، ارائه کردیم. در پاسخ، ایشان نظرمان را درباره آقای حناچی پرسیدند!

 

 

اخبار مرتبط