دکتر علیرضا استقامتی متخصص داخلی و فوق تخصص بیماری‌های غدد درون‌ریز و متابولیسم، عضو هیات امنا، رئیس هیات‌مدیره و رئیس کمیته مدافعه‌گری انجمن اطلاع‌رسانی دیابت گابریک اعلام کرد: مدتی است دسترسی افراد مبتلا به دیابت نوع یک به انسولین قلمی و نوار تست قند خون، به‌شدت سخت و برای خیلی از این افراد در شهرهای مختلف کشور تقریبا غیرممکن شده است (حدود ۱۵۰هزار نفر مبتلا به دیابت نوع یک هستند که بیش از ۲۰ هزار نفر آنها عضو انجمن بوده و خدمات دریافت می‌کنند). هر چند مسوولان حوزه سلامت و تامین دارو و تجهیزات پزشکی مدام از رفع تنگنای ارزی و برطرف شدن مشکل واردات انسولین و نوار تست قند خون به کشور سخن می‌گویند اما واقعیتی که در جامعه دیابتی‌ها روز به روز پررنگ‌تر می‌شود و پزشکان به‌عنوان همراهان همیشگی این افراد، از نزدیک آن را مشاهده می‌کنند «نارسایی شدید در روند عرضه انسولین و نوارهای دستگاه تست قند خون خانگی» است که باعث شده دیابتی‌های نوع یک با استرس و سردرگمی برای تامین این دو نیاز روزانه خود روبه‌رو شوند.

دکتر استقامتی با تاکید بر اینکه «انسولین و نوار تست قند خون» حکم خوراک روزانه و لوازم حیاتی برای دیابتی‌های نوع یک را دارد، تصریح کرد: افراد مبتلا به دیابت نوع یک باید روزانه حداقل سه مرتبه (هر بار قبل از وعده‌های غذایی)، انسولین تزریق کنند و در عین حال باید قبل و بعد از تزریق انسولین، به شکل مرتب و منظم با دستگاه خانگی تست قند خون، این متغیر را درون بدن خود سنجش کنند تا از تعادل نسبی میزان قند خون خود آگاه شوند. بدیهی است این افراد با آگاهی از بالا بودن میزان قند خون خود، با تزریق واحد مناسب انسولین آن را پایین می‌آورند و در صورت پایین بودن قند خون، نسبت به خوردن موادغذایی بالابرنده قند خون، خطر از حال رفتن و آسیب جسمی را برای خود کاهش می‌دهند.

پزشک سرشناس دیابت افزود: در شرایط فعلی که کمبود ارز و سختی فروش نفت، درآمد ارزی دولت و بانک‌مرکزی را به‌شدت کاهش داده است، باید اولویت واردات با دلار ارزان، دارو و تجهیزات پزشکی باشد و با توجه به «وابستگی روزانه دیابتی‌های نوع یک به انسولین قلمی و نوار تست قند خون»، این دو گروه دارو و تجهیزات پزشکی باید در صدر واردات باشند چرا که در صورت خالی گذاشتن دست افراد دیابتی از انسولین و نوار تست قند خون، تبعات سنگین اقتصادی هم برای این افراد و هم برای دولت و نظام بهداشتی درمانی کشور در آینده نزدیک رقم خواهد خورد. عدم دسترسی مناسب و راحت دیابتی‌های نوع یک به انسولین و نوار تست، خطر مرگ برای ۱۵۰ هزار نفر از شهروندانمان را به همراه دارد.

دکتر استقامتی درباره تاوان محرومیت دیابتی‌ها از انسولین و نوار تست قند خون گفت: طبیعت بیماری دیابت، مزمن بودن آن و رابطه مستقیمی است که با آسیب سایر اندام‌های بدن در صورت عدم کنترل قند خون می‌گذارد. آن دسته از افراد دیابتی که به هر دلیل نمی‌توانند قند خون خود را در محدوده طبیعی، از طریق تزریق به موقع انسولین و تست مرتب خانگی کنترل کنند، به تدریج به بیماری‌های دیگری همچون آسیب قلب، عروق، کلیه، چشم و... مبتلا می‌شوند. بروز این عوارض در فرد مبتلا به دیابت نوع یک، هزینه درمان را هم برای فرد و هم برای دولت و اقتصاد سلامت کشور به شکل تصاعدی افزایش می‌دهد.

از آنجا که این دو –نوار تست و انسولین- از طریق واردات تامین می‌شود، هر نوع اختلال در روند واردات و عرضه آن در داروخانه‌ها بر وضعیت سلامت دیابتی‌ها اثر سوء می‌گذارد.

دکتر استقامتی تصریح کرد: عقل سلیم حکم می‌کند باید از روش‌های پیشگیرانه برای کاهش هزینه‌ها در حوزه سلامت بهره ببریم. در حوزه دیابت نوع یک، هر چقدر توان، مهارت و سطح دسترسی افراد دیابتی به انسولین و نوار تست قند خون را افزایش دهیم به‌عنوان اقدام پیشگیرانه باعث جلوگیری از بروز بیماری ها و عوارض ثانویه پر هزینه در افراد دیابتی خواهیم شد.

وی افزود: در دنیای امروز، «اقتصاد سلامت» به‌عنوان یک علم پرکاربرد مطرح است و در مدیریت‌ کشور از سوی دولت‌ها به‌شدت مورد استفاده و توجه قرار می‌گیرد. در چارچوب اصول و فنون «اقتصاد سلامت»، اگر برای موارد بدیهی و اجتناب‌ناپذیر هزینه نشود، در آینده نزدیک، هزینه‌های سنگین‌تر دامن بودجه دولت را خواهد گرفت و باعث می‌شود دولت‌ها جریمه بی‌توجهی به هزینه‌کرد به موقع را پرداخت کنند. در حوزه دیابت نوع یک، هزینه‌کرد به موقع همان «تامین ارز برای واردات انسولین قلمی و نوار تست قند خون» است.