به گزارش خبرگزاری رویترز، نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، پس از توافق اتمی میان ایران، دولت باراک اوباما و پنج قدرت جهانی دیگر، به ایران رفت و ده‌ها قرارداد از جمله در مورد پروژه بندر چابهار امضا کرده بود. دهلی نو تلاش دارد با استفاده از بندر چابهار، به بازار آسیای مرکزی و افغانستان دست پیدا کند؛ با این حال حتی در دو سال گذشته نیز عملیات احداث این مسیر ترانزیت به‌دلیل نگرانی‌ها از تصمیم دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا درباره برجام، به کندی پیش می‌رفت. ترامپ خواستار اصلاحاتی در برجام شده بود، موضوعی که با مخالفت جمهوری اسلامی روبه‌رو شد و در نهایت به خروج دولت ترامپ از توافق هسته‌ای انجامید. رویترز در همین باره می‌نویسد، پروژه چابهار، بالقوه می‌تواند راهگشای میلیون‌ها دلار تجارت با افغانستان و کاهش وابستگی فعلی کابل به پاکستان باشد. دولت آمریکا صریحا از اقدامات پاکستان، از جمله به‌دلیل «دخالت» در اوضاع افغانستان و «دادن پایگاه امن» به گروه‌های تروریستی، انتقاد کرده‌است. اما اسلام‌آباد این اتهام‌ها را رد می‌کند.

رویترز در ادامه گزارش خود در مورد اهمیت پروژه چابهار افزوده است که بازسازی اقتصاد افغانستان می‌تواند از وابستگی کابل به کمک‌های خارجی بکاهد و به‌طور جدی به تجارت پردرآمد تریاک توسط گروه طالبان، ضربه بزند. اواخر سال پیش شبکه طلوع افغانستان خبر داده بود که دولت ایران برای ۱۶۵ شرکت افغان به منظور سرمایه‌گذاری و فعالیت در منطقه تجاری آزاد بندر چابهار، مجوز فعالیت صادر کرده است.

 یک دیپلمات ارشد دولت هند در همین زمینه به رویترز گفت که «تصمیم ترامپ [برای خروج از توافق اتمی] ما را به اول خط بازگردانده و ما باید در مورد شرایط استفاده از چابهار دوباره مذاکره کنیم.» به گفته این دیپلمات هندی پروژه چابهار «مسیری بود که می‌تواند تجارت میان هند، ایران و افغانستان را دگرگون کند، اما درحال‌حاضر همه‌چیز در وضعیت نامعلومی قرار گرفته است.» کاخ سفید آمریکا هنوز به درخواست رویترز برای واکنش به این گزارش، پاسخی نداده ‌است. گفته می‌شود پروژه چابهار در جریان رقابت‌های راهبردی هند با چین نیز اهمیت دارد. تحلیلگران می‌گویند «هند در مقابل استراتژی چین در اقیانوس هند موسوم به «رشته مروارید»، رشته ویژه خود را تدارک دیده است که بندر چابهار، بندر دُقُم (در عمان)، جزیره اَسامپشن (کشور جزیره‌ای سیشل)، جزیره آگا لِگا (کشور جزیره‌ای موریس) و جزایر اندامان و نیکوبار (بخشی از هند در خلیج بنگال، غرب سواحل میانمار) را شامل می‌شود.»

اخبار مرتبط