45درصد ناوگان جاده‌ای با ظرفیت خالی تردد می‌کنند

به گفته علی اکبر کرمی، در کشورهای پیشرفته از ۲۰۰ هزار کیلومتر پیمایش ناوگان جاده‌ای تنها ۱۵ درصد آن ظرفیت خالی دارد که طبق تحقیقات میدانی این عدد در کشور ما بین ۴۰ تا ۴۵ درصد است.

این کارشناس حمل و نقل هوشمند در ادامه گفت: سالانه حدود ۱ تا ۲/ ۱میلیارد دلار هدر‌رفت گازوئیل از محل تردد ناوگان خالی جاده‌ای در اقتصاد ملی داریم. در کنار این هزینه که به این حوزه تحمیل می‌شود فرسایش جاده‌ها و پل‌ها، آلودگی زیست محیطی و تصادفات جاده‌ای نیز باید اضافه کرد.

به گفته وی علاوه بر مباحث ذکر شده بر اثر تردد خالی ناوگان حدود ۵/ ۱۱ روز از ساعت کاری یک راننده در ماه هدر می‌رود که با احتساب ۵۱۰ هزار راننده این عدد به ۱۰ هزار نفر سال می‌رسد؛ که این زمان هزینه‌های اجتماعی و فرهنگی بر جامعه تحمیل می‌کند.

تمامی ‌موارد بالا ورشکستگی پنهان صنعت حمل و نقل جاده‌ای را به دنبال داشته که مسوولان برای رفع موقت عوارض آن در هر سال، دو یا سه بار کرایه‌های حمل به صورت رسمی‌ یا غیر رسمی ‌می‌دهند.

کرمی ‌با اشاره به ضرورت هوشمندی‌سازی حمل‌ونقل جاده‌ای گفت: برای حل این معضلات و افزایش بهره‌وری حمل‌ونقل جاده‌ای یک سامانه احتیاج است تا بتواند مدیریت نقل‌و‌انتقال هوشمند انجام داده و به عبارت دیگر مبدا بار و محل ناوگان را تشخیص و بتواند اطلاعات باری را توزیع و مدیریت هوشمند انجام دهد. البته ما با با راه‌اندازی سامانه «بارپین» سعی کردیم این معضل را حل کنیم.

وی در بخش دیگر سخنان خود اشاره‌ای به فعالیت شرکت داشت و در این خصوص گفت: شرکت «دانش‌بنیان شبکه جامع رانندگان شجران» در حوزه طراحی و ارئه زیرساخت‌های نرم‌افزاری صنعت حمل و نقل جاده‌ای فعالیت دارد. طی پنج تا شش سال گذشته قبل از ورود به حوزه لجستیک مطالعات زیادی در این حوزه انجام و با شرکت‌های مختلف حمل و نقل مشورت و در نهایت به یک سامانه رسیدیم که در صنایع بزرگ کشور بهره‌برداری می‌شود. تمامی ‌افراد فعال در اکوسیستم حمل‌ونقل مانند بازارگاه‌ها، شرکت‌های حمل و نقل هوشمند، شرکت‌های حمل و نقل سنتی و رانندگان می‌توانند از این سامانه بهره‌برداری کنند.

کرمی‌ درباره مشخصات این سامانه گفت: در این سامانه به تغییر جریان توزیع بار از صاحبان بار به سمت شرکت‌های حمل و نقل ورود نکرده‌ایم، زیرا اعتقاد داریم شرکت‌های حمل و نقل زحمات زیادی در این حوزه کشیده‌اند، اما کسب و کار آنها باید توسعه یابد، اگر از این سامانه بهره‌برداری کنند کسب و کار آنها توسعه یافته و هزینه‌ها کاهش می‌یابد. به طور مثال اداره کل پایانه‌های استان تهران به عنوان یکی از مشتریان، این سامانه را تهیه و در پایانه نسیم شهر تهران راه‌اندازی و در حوزه اعلام بار، مدیریت پارکینگ بهره‌برداری کرده است. این سامانه توانسته در مدت کوتاهی بیش از ۶۰ درصد بارهای تهران را مدیریت کند و انتظار می‌رود به زودی به ظرفیت صددرصدی برسد.

وی افزود: البته دیگر مشتریان بزرگ ما صنایع بزرگ کشور هستند. زمانی که کالاها در یک صنعت تولیدی بزرگ فروش می‌رود، لجستیک آن از بارگیری تا تحویل آن روی این سامانه مدیریت می‌شود که از مزایای آن می‌توان به افزایش امنیت لجستیک، رصد بار در بیرون از مجتمع‌ها و تخصیص به شرکت‌های حمل و نقل و حذف کاغذ از فرآیندها اشاره کرد.

 به گفته وی در حال حاضر بیش از ۷۵۰ شرکت حمل و نقل از این سامانه بهره‌برداری می‌کنند.این کارشناس حمل و نقل هوشمند در ادامه گفت: در حال حاضر اطلاعات بار در صنعت حمل و نقل جاده‌ای به صورت جزیره‌ای بوده و یک واحد صنعتی بیشتر از اینکه نگران فروش محصولات خود باشد نگران حمل بارهای خود است که این موضوع در حمل و نقل بعضی صنایع از اهمیت بالایی برخوردار است به همین علت سامانه‌های مخصوص صنایع بزرگ را آماده کردیم که چند شرکت بزرگ از جمله تولیدکنندگان سیمان، مشتری و بهره‌بردار این سامانه هستند.

صدور بارنامه الکترونیکی به بهره وری صنعت حمل و نقل کمک می‌کند

کرمی ‌درباره ضرورت راه‌اندازی صدور بارنامه الکترونیکی گفت: سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای سال‌هاست که تلاش می‌کند صدور بارنامه را الکترونیکی کند که اخیرا نیز سامانه‌ای را آماده کرده و قرار است به زودی برای شرکت‌های حمل و نقل هوشمند راه‌اندازی شود که کار بسیار بزرگی در صنعت حمل و نقل جاده‌ای خواهد بود.

وی افزود: حذف کاغذ بارنامه فقط به معنای حذف فیزیکی بارنامه نبوده، بلکه باید منجر به افزایش بهره‌وری شود یکی از آسیب‌های بزرگ در بخش بهره‌وری همین نیاز به صدور بارنامه کاغذی است که رانندگان مجبور هستند برای تهیه این برگه‌ها ترددهای مضاعفی داشته باشند. الکترونیکی کردن بارنامه کمک زیادی به صنعت حمل و نقل است.

نگاه تازه به حمل و نقل

این کارشناس حمل و نقل هوشمند گفت: شاهد هستیم که سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای نگاه تازه‌ و ویژه‌ای به موضوع حمل و نقل هوشمند دارد که نور امیدی برای رفع دائمی ‌مشکلات اقتصاد حمل‌ونقل به وجود آورده است. امیدواریم دولت و صاحبان بار عمده به این نکته باور داشته باشند که تنها راه‌حل دائمی ‌مشکل حمل و نقل جاده‌ای کالای کشور، بهبود اقتصاد حمل‌ونقل بوده و تا زمانی که هدر رفت منابع در این حوزه زیاد باشد به این مهم نمی‌رسیم، مگر اینکه بهره‌وری را در این حوزه افزایش دهیم. این کار با راه‌اندازی زیرساخت داده‌ای امکان‌پذیر خواهد بود.

p29 (3)