کامبیز مرادی افزود: در واقع تمام بخش‌های اتوبوس به غیر از سلول باتری آن در حال حاضر قابل داخلی‌سازی است. باتری بخش قابل توجهی از قیمت خودروهای الکتریکی را شامل می‌شود. از این رو گروه مپنا به این حوزه ورود کرده و امیدواریم با سرمایه‌گذاری مبسوطی که  انجام شده وابستگی‌های خارجی از بخش باتری نیز حذف شود.

مرادی درباره تفاوت اتوبوس‌های الکتریکی با دیزلی گفت: اتوبوس‌های الکتریکی مانند انواع دیزلی به قطعات مکانیکی زیادی نیاز ندارند. بلکه برخوردار از یک یا دو موتور الکتریکی و سیستم‌های کنترل، شارژ/ دشارژ و انتقال توان مبتنی بر مکانیزم‌های الکترونیک و پاور الکترونیک هستند. یکی از مزیت‌های رویکرد استفاده از خودروی الکتریکی در کشور همین موضوع است که به لحاظ فناوری وابستگی بسیار کمی نسبت به حمل و نقل بر مبنای موتور احتراقی به خارج کشور داریم. شرکت‌های مختلف تولیدی در کشور توان ساخت اجزای خودروهای برقی را دارند و این یکی از مزایایی است که باید روی آن تمرکز شود و به سمت تولید خودروهای برقی در کشور حرکت کنیم.

وی ضمن اشاره به چالش‌های برقی‌سازی گفت: با توجه به اینکه در کشور صاحب سوخت‌های فسیلی هستیم، خودآگاه یا ناخودآگاه رویکرد برقی‌سازی با چالش‌هایی همراه است، اما این رویکرد در سطح جهانی شکل گرفته و در کل کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه در حال انتقال از سمت موتور احتراقی به سمت موتور برقی هستند. ما نیز نباید از این قافله عقب بمانیم به ویژه اینکه در کشور توانمندی داریم و با اتخاذ رویکرد حمل و نقل الکتریکی سطح وابستگی ما در حمل و نقل کاهش پیدا خواهد کرد.  معتقدیم به غیر از مزایای خاصی که این موضوع در بخش حمل و نقل دارد یک مساله عام‌المنفعه نیز محسوب می‌شود. به طوری که به دلیل تغییر راندمان چاه تا چرخ در رویکرد جایگزینی نوع حمل ونقل از موتورهای درون‌سوز به الکتریکی میزان مصرف عمومی منابع به نصف کاهش خواهد یافت که قابل صرف و سودآوری در سایر حوزه‌های صنعت و تجارت است. کاهش آلایندگی و هزینه‌های سلامت جامعه مقوله دیگری است که تنها راهکار باقی‌مانده خروج از بحران آلودگی کلان‌شهر‌ها است و نیاز به توجه ویژه دارد.

اخبار مرتبط