«دنیای اقتصاد» موفقیت شرکت‌های بزرگ ریلی جهان را بررسی می‌کند
تقویت زیرساخت در سرزمین سفید
شرکت CN تنها شرکتی است که در این کشور، ساحل غربی و شرقی را به یکدیگر متصل می‌کند. این شرکت که در سال ۱۹۱۹ بنیان‌گذاری شد در ابتدا مجموعه‌ای از شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی ورشکسته بود که از سوی دولت فدرال اداره می‌شدند. این شرکت عملا تا سال ۱۹۹۵ که به بخش خصوصی واگذار شد، به هیچ عنوان در بین شرکت‌های مطرح دنیا جای نداشت اما مسیر ترقی بعد از واگذاری آغاز شد. شاید جالب باشد بدانید که بیل گیتس، نابغه دنیای تکنولوژی تا چندی پیش یکی از سهامداران عمده این شرکت بود.
براساس گزارش رسمی منتشر شده شرکت، درآمد آنها در سال ۲۰۱۷ نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۱ درصد رشد داشته است که قسمت عمده‌ای از آن را مدیون افزایش حجم بار هستند. افزایش درآمدی که بخشی از آن به قیمت زغال سنگ و تقاضای آن مربوط می‌شود و بخش دیگری از آن به رشد اقتصادی کانادا در این سال مرتبط است. در این گزارش همچنین اشاره شده است که مدیران این شرکت پیش‌بینی می‌کنند افزایشی بیشتر از سال گذشته را برای سال ۲۰۱۸ داشته باشند؛ زیرا سال گذشته زمستانی غیرمنتظره این کشور را تحت تاثیر قرار داد که آسیب‌هایی را برای این شرکت به همراه داشت، همچنین از سوی دیگر، افق روشن اقتصادی کانادا برای سال جاری، ماه‌هایی پرکار، چه در زمینه تکمیل طرح‌های توسعه‌ای و چه در زمینه خدمات‌دهی را نوید می‌دهد. اما برای تحقق این رشد درآمدی، شرکت راه‌آهن ملی کانادا یک برنامه سرمایه‌گذاری ۳ میلیارد دلاری را برای سال ۲۰۱۸ منتشر کرده‌است که مشخصا شامل دو مورد عمده ۶/ ۱ میلیارد دلار سرمایه برای تعمیر و نگهداری زیر ساخت‌ها و ۷۰۰ میلیون دلار نیز برای افزایش ظرفیت ناوگان است.
همچنین ۶۰ لکوموتیو جدید که بخشی از سفارش ۲۰۰ عددی آنهاست نیز در اواسط سال تحویل گرفته خواهد شد. رافائل سانتانا، مدیر بخش حمل‌ونقل جنرال موتورز در مصاحبه‌ای با ریل وی گزت، این قرارداد را بزرگ‌ترین سفارشی توصیف کرده که شرکت‌شان از سال ۲۰۱۴ دریافت کرده است. سایر طرح‌های گسترش این شرکت شامل ایجاد خطوطی اضافی در کریدور ساحل غربی به شیکاگو، پروژه‌های زیربنایی در تورنتو، ممفیس و تکمیل ناوگان بین‌المللی شرکت می‌شود. همچنین قرار است این شرکت ۴۰۰ میلیون دلار نیز صرف پیاده سازی سیستم کنترل مثبت قطار(PTC) در ۵۶۰۰ کیلومتر از خطوط خود در آمریکا کند که بخشی از تعهد آنها برای ۴/ ۱ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در این فناوری تا سال ۲۰۲۰ محسوب می‌شود. لوک جابین از مدیران اصلی شرکت راه‌آهن ملی کانادا، تمام این اقدامات را «مشتری‌مدارانه» توصیف کرده است و عنوان داشته، با تمرکز بر نیازهای مشتریان و برطرف کردن دغدغه‌های کسب‌وکار آنها، همچنین تقویت سیستم‌های ایمنی، موجب افزایش اعتماد آنها خواهیم شد که نتایج مثبتش، دو طرفه خواهد بود.
در سایت اصلی این شرکت عنوان شده است که ارتقای امنیت را نه تنها ضرورت، بلکه رسالت اصلی خود می‌دانند و برنامه آنها این است که به امن‌ترین شرکت حمل‌ونقلی «شمال آمریکا» بدل شوند. همچنین این شرکت اعلام کرده است که تا پایان سال‌جاری ۲ هزار نفر از کارکنان قراردادی خود را به استخدام رسمی درخواهد آورد. یکی از دلایل اصلی که مدیران این شرکت برنامه‌های توسعه‌ای خود را شدت بخشیده‌اند، زمستان عجیبی بود که این کشور پشت سر گذاشت و هر دو شرکت بزرگ راه آهنی کانادا ازجمله کانادا پاسیفیک، ضررهایی متحمل شدند. بعد از این موج بی سابقه سرما بود که هر دوی این شرکت‌ها اعلام کردند با ارتقای سیستم حمل‌ونقل و نگهداری خود، جلوی اتفاقات مشابه زمستان ۲۰۱۷ و از بین رفتن محصولات غلاتی را خواهند گرفت. واگن‌های جدید علاوه‌بر دارا بودن تجهیزات مدرن، قدرت حمل حداکثر ۱۳۰ تن بار را هم خواهد داشت.
در کنار این موارد باید اشاره کرد که تکنولوژی به‌کار رفته در لکوموتیوهای جدید این شرکت نیز روز به روز در حال انطباق بیشتر با فناوری‌های سبز است. بر اساس گزارشی که واحد فنی شرکت ملی راه آهن کانادا منتشر کرده است، در سال ۲۰۱۷ نسبت به ۲۰۱۰، مجموع گازهای گلخانه‌ای تولید شده آنها (به‌رغم افزایش ظرفیت) حدود ۲ درصد کاهش داشته است و مصرف برق این شرکت نیز حدود ۹ درصد افت پیدا کرده است. لکوموتیوهای دیزلی و بخار آبی و توربو و ... که در این شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند غالب آنها قابلیت تبدیل به وضعیتی سبزتر را دارا هستند.
مجموعه اقدامات این شرکت در طول این سال‌ها موجب شده است که نه تنها نسبت به سال‌های ابتدای خصوصی تفاوتی چشمگیر در نوع خدمات و وسعت فعالیت آن شاهد باشیم، بلکه نمود آن را در ارزش سهام این شرکت نیز مشاهده کنیم. مجموعه‌ای که تا دو دهه قبل، سبدی از شرکت‌های ورشکسته محسوب می‌شد امروزه به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های حمل‌ونقلی جهان شناخته می‌شود. مدیریت صحیح منابع و گسترش زیرساخت‌ها و ارتقای امنیت، در کنار بکر بودن بازار این کشور نسبت به همسایه جنوبی آن، رشدی چشمگیر را برای CN به ارمغان آورده است. به‌عنوان مثال شبکه ریلی کانادا هنوز خط آهن پرسرعت ندارد. خطوط پرسرعت متعددی مانند تورنتو ـ مونترال و مونترال ـ بوستون پیشنهاد شده اما تا سال ۲۰۱۴میلادی هیچ‌یک از آنها از سطح مطالعات اولیه فراتر نرفته بود.
ارسال نظر