دلیل ادامه‌زندگی در دارالمجانین
کتاب را تمام کردم اما ایده اصلی داستان در من ماند و پرسشی ساخته شد با این مفهوم که چه باید بر یک آدم بگذرد تا بهترین جا برای ادامه زندگی را دارالمجانین بداند؟ و این پرسش در ذهن من باقی ماند و به این نتیجه رسیدم باید از آن اقتباس کنم. داستان را ابتدا به نمایشنامه‌ای با چند شخصیت تبدیل کردم اما به این نتیجه رسیدم که چرا همه شخصیت‌ها به یک شخصیت تبدیل نشوند. بنابراین شخصیت محمود را از جمالزاده وام گرفتم و در نهایت اقتباسی نیمه‌وفادار شکل گرفت و تبدیل به «نقل مکان» شد. «نقل مکان» را ابتدا به هوای اجرا در دهمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر آماده کردیم. سه ماه تمرین شد و آذر ۹۷ در پردیس باغ ملی دانشگاه هنر روی صحنه رفت. مطابق با متن مونودرام، بیش از ۱۰ شخصیت در شخصیت اصلی حلول می‌کنند. برای اجرای مونودرام و برای نمایش این حلول‌ها، ابتدا استفاده از اشیای متعدد و بازآفرینی فضای نمایش ایرانی در ذهنم بود اما با گفت‌وگو در تمرین‌ها تمام اکسسوارها را حذف کردیم و کوشیدیم آن حلول‌ها را از طریق بازیگر و ساخت فضای خودمان خلق کنیم که مهارت و تجربه امیر شمس بازیگر نمایش بسیار در این مسیر کمک‌مان کرد. از فرط زیاد بودن واژه‌های متن، مصمم بودیم فضای بصری را سبک و ساده بگیریم. پس از اجرای جشنواره و دریافت بازخوردهای بسیار زیاد اساتید و دوستان، مناسب دیدیم تا با تقویت فضای بصری اجرا به اجرای عمومی هم فکر کنیم. به نظرم متون ایرانی ظرفیت اجرای نمایشی را دارند. برای تبدیل آنها به نمایش، در برخی موارد باید عناصر نمایشی زیادی را ساخت و به آن ایده اقتباسی از داستان افزود تا حالت نمایشی پیدا کند. در برخی مواقع هم داستان خودش دارای مواد لازم جهت تبدیل‌شدن به یک نمایش است.
به گمانم وقتی یک قوطی نوشابه در کنار خیابان می‌تواند ایده‌هایی برای اجرا بدهد، یک متن داستانی یا تاریخی هم مطمئنا می‌تواند.اگر پیش‌فرض این باشد که اقتباس جوانان از متون معاصر ایرانی کم شده، باید پژوهش کرد و دید چرا چنین اتفاقی افتاده است.نمایش «نقل مکان» به کارگردانی فاطمه محمودی تا جمعه ۶دی در سالن کوچک تالار مولوی روی صحنه می‌رود.
