انقلاب ارزهای دیجیتال
پول دیجیتال اکنون میدان اصلی نبرد بین شرکت‌های تکنولوژیک، کمپانی‌های پردازش پرداخت پول و بانک‌هاست؛ تمام این نهادها تلاش دارند تا خود را به‌عنوان مدخل اصلی این تکنولوژی جدید نشان دهند. جایزه‌ای که به برنده این مسابقه می‌رسد بسیار بزرگ است. پیش از این در چین، شرکت‌های Alipay و WeChat کنترل بیش از ۹۰ درصد پرداخت‌های موبایل را در اختیار داشتند. در سه سال اخیر، ارزش چهار شرکت بزرگ پرداخت پول، رشد بیشتری از شرکت‌های دیگر حوزه‌ها داشت که نشان از سودآوری این حوزه دارد.
فرصت‌های جدید
امروزه دیگر فرصت‌هایی که پول‌های دیجیتال در اختیار ما قرار می‌دهند بسیار روشن است. در کشورهای غربی، انتقال پول بسیار پرهزینه و غیرکارآ است و معمولا کسانی که بیشترین پرداختی را دارند، کمترین هزینه را متحمل می‌شوند. اخیرا بانک مرکزی انگلیس گزارشی منتشر کرده است که نتایج آن نشان می‌دهد، بهبود فرآیند‌های پرداخت پول عایدی زیادی برای اقتصاد و مطلوبیت زیادی نیز برای جامعه دارد.علاوه بر این، احتیاج و همچنین سود پول‌های دیجیتال برای بازارهای نوظهور، مخصوصا زمانی که مبادلات بین مرزی را هم شامل شود، بسیار بیشتر از کشورهای توسعه یافته است. براساس اطلاعات بانک جهانی هزینه حواله پول به‌طور میانگین در حدود ۷ درصد است. با اینکه تلاش‌هایی برای کاهش هزینه پرداخت پول در حال انجام است، اما راه‌هایی که تاکنون کمتر انتخاب شده است، هنوز قابل اطمینان نیست. به دلیل نگرانی از افزایش حجم انتشار لیبرا (ارز دیجیتال فیس‌بوک)، برخی از بانک‌های مرکزی، اقدام به گسترش انتشار ارزهای دیجیتال مخصوص به خود کرده‌اند و برخی از بانک‌های مرکزی دیگر مشغول مطالعه درباره چالش‌های قانونی برای مقابله با ارزهای دیجیتال در راستای محافظت از ثبات مالی و پولی خود هستند.
ملاحظات نهادهای رسمی
اگر بانک‌های مرکزی اروپا و حتی بانک‌های مرکزی کشورهای دیگر، بخواهند جزو اولین کشورهایی باشند که ارز دیجیتال منتشر کنند، فرصت‌های زیادی برای آنها وجود دارد. البته ملاحظاتی برای این بانک‌ها وجود دارد که باید در نظر بگیرند. اولین نکته این است که مقامات پولی این کشورها باید زیرساخت‌هایی را فراهم کنند تا روش‌های پرداخت جایگزین بتوانند با یکدیگر مبادله داشته باشند و ارتباط آنها برقرار باشد. ثانیا سیاست‌گذاران باید قواعد و مقررات نسل جدید روش‌های پرداخت را به خوبی مهیا کنند. قواعد جدید باید توان پاسخگویی به پیچیدگی‌های سیستم جدید را داشته باشد. نکته بعدی اینجاست که دولت‌ها نیاز دارند تا با شناخت بهتر رویه‌های جدید دیجیتال، راه‌های بهتر کنترل بازارهای مالی جدید را فرا بگیرند و از طرفی خود را آماده مبارزه با کلاهبرداری‌های سایبری کنند و همچنین بتوانند هزینه‌ها را نیز کاهش دهند.
