مثلث عشقی
دلیل همنشینی این سه اثر در یک مجموعه، موضوع مشترک آنها، مثلث عشقی است. در این مجموعه، روایت‌ها از زبان یکی از عشاق دردمند که با هم‌جنس خود در ستیز است، بیان می‌شود. نخستین اثر، مونولوگی تک‌پرده‌ای است با عنوان «قوی‌تر»که آگوست استریندبرگ نمایش‌نامه‌نویس معروف سوئدی، نزدیک به ۱۲۰ سال پیش نوشته است. مونولوگی که در آن یک زن با خطاب قرار دادن رقیب خود، به شرح ماجرایی که این سه نفر در آن گرفتار آمده‌اند، می‌پردازد. حال و هوای غالب بر این اثر ناتورالیستی است و ظرافت‌های روایی جالبی دارد. اثر بعدی نوشته‌ای از یوجین اونیل نمایش‌نامه‌نویس آمریکایی است. او نیم قرن پس از به اجرا رفتن «قوی‌تر»، این مونولوگ تک‌پرده‌ای را نوشت. این اثر نیز با عنوان «پیش از صبحانه» مونولوگی نمایشی است که شخصیت زن با خطاب قرار دادن شوهر خود ماجرایش را تعریف می‌کند. این نمایش‌نامه تراژیک و ناتورالیستی قرابت زیادی با نوشته استریندبرگ دارد با این حال توانسته لحن و نگاه منحصر به فرد خود را به خوبی حفظ کند. نمایش‌نامه آخر «مونولوگ» نام دارد که هارولد پینتر نمایش‌نامه‌نویس مشهور انگلیسی در یک پرده آن را نوشته است. این نمایش‌نامه نیز تک‌گویی ساده‌ای است که فضایی تیره و تراژیک دارد. برخلاف دو اثر قبلی که راویان ماجرا زن بودند، در این نمایش‌نامه راوی ماجرا یک مرد است و رقیب خود را که در طول نمایش در وضعیتی نامعلوم است، خطاب قرار می‌دهد. این سه تک‌گویی با موضوع قرار دادن یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های بشر یعنی گرفتار آمدن در یک رابطه سه ضلعی نابرابر و البته قلم گیرای نویسندگانش توانسته‌اند بدل به آثاری ماندگار در ادبیات نمایشی جهان شوند. کتاب «سه تک‌گویی» با قرار دادن این سه نمایش‌نامه ارزشمند در کنار هم، فرصتی برای مقایسه و بررسی موضوعی با فاصله زمانی ۹۰ ساله به وجود آورده است.
ارسال نظر