نوبل اقتصاد، یک تاریخچه مختصر

ولی ورای این تصاویر، باید بدانیم که در ابتدا در مورد اضافه کردن جایزه جدید اقتصاد به سایر جوایز، جنگ و جدل وجود داشت. یک عضو خاندان سلطنتی باور داشت این جایزه می‌تواند به بهره‌کشی از مردم منجر شود. همچنین، سخت بود که کشف‌های جدید برای یک مساله تشخیص داده شوند؛ مخصوصا آنکه در علم اقتصاد در برخی موارد بیشتر از پاسخ دادن، پرسش‌ها چارچوب‌بندی می‌شوند. از طرف دیگر، در مورد تعلقات سیاسی اقتصاددان‌ها نیز مشکلاتی وجود داشت. به‌عنوان مثال، میلتون فریدمن به‌خاطر کار خود در تاریخ پولی و نظریه اقتصاد کلان مورد تقدیر آکادمی قرار گرفت، ولی چپ‌ها به تخصیص این جایزه به او معترض شدند. با اینکه فریدمن این جایزه را به‌خاطر اظهارات بعدی‌اش در مورد نقش دولت دریافت نکرد.اتفاق مهم دیگر در مورد جوایز نوبل در سال ۲۰۱۳ پیش آمد. سخت است تصور کنیم که در علوم فیزیکی دو عقیده موازی برنده یک جایزه شوند؛ ولی در این سال جایزه اقتصاد به‌طور مشترک به یوجین فوما و رابرت شیلر رسید. اولی باور دارد قیمت‌های بازار تمام اطلاعات موجود را منعکس می‌کنند؛ ولی اقتصاددان دوم در تمام مطالعاتش برای رد این ایده تلاش کرده است. این ثابت می‌کند که بینش هر دو اقتصاددان بسیار ارزشمند بوده است، ولی در ورای این موضوع تایید می‌کند که اقتصاد در بهترین حالت قرار است به ما «بینش» بدهد و نه «راه‌حل».

نکته مهم دیگر آن است که کمیته نوبل عاقلانه سعی نمی‌کند که بر تحقیقات آینده تاثیر بگذارد؛ این آکادمی بیشتر بر تلاش‌های گذشته ارج می‌نهد.در این میان ارزش واقعی جایزه نوبل اقتصاد را حداقل می‌توان این دانست که سالی یک بار توجه عمومی به مجموعه مهمی از ایده‌ها جلب می‌شود. در چند نوبت جایزه نوبل به‌صورت مشترک اهدا شده است و در حدود نیم‌قرن، ۸۴ اقتصاددان برنده داشته‌ایم.  با این حال یک عدم‌تعادل ناخوشایند در میان برندگان جایزه نوبل اقتصاد وجود داشته است: در این ۵۰ سال تنها دو زن برنده این جایزه شده‌اند و ۸۲ نفر دیگر مرد بوده‌اند. الینور استروم و استر دوفلو تنها دو اقتصاددان زنی هستند که نوبل را به خانه برده‌اند.سال گذشته، بیل نوردهاوس و پل رومر برای تحقیقاتشان در مورد رشد و مسائل زیست‌محیطی در اقتصاد برنده نوبل شدند. عده زیادی انتظار داشتند این دو برای کمک‌هایشان مورد تقدیر قرار بگیرند؛ با این حال بسیاری شگفت‌زده شدند که چرا یکی دیگر از مشارکت‌کنندگان مهم در اقتصاد محیط‌زیست یعنی مارتی وایزمن نادیده گرفته شده بود. تابستان امسال وایزمن، خودکشی کرد.آنچه مسلم است، رقابت بین اقتصاددانان دانشگاهی شدید است و اشتیاق برای شناخته شدن نیز تقریبا جهانی است. در میان اقتصاددانان می‌توان گفت جیمز مید یک استثنا بوده است. این اقتصاددان سخاوتمند در سال ۱۹۷۷، از کمبریج تا باکینگهام سوار اتوبوس شد تا در یک سمینار صحبت کند. در بازگشت وی توسط معاون دانشگاه باکینگهام و عده کثیر دیگری مورد استقبال قرار گرفت. آنها به او اطلاع دادند که جایزه نوبل را برنده شده است و با نوشیدن چند فنجان چای کنار هم جشن گرفتند.