دیابت، مولد بیماریها
تغییراتی که به منظور اصلاح شیوه زندگی در بیماری دیابت لحاظ میشود، برای کاهش خطر ابتلا به سرطان نیز موثر است. ارتباط کامل بیولوژیک بین دیابت و سرطان، هنوز بهطور کامل تبیین نشده است. یک توصیه کلی این است که در گام نخست باید از ابتلا به دیابت پیشگیری کرد که به موازات آن از برخی سرطانهای مرتبط احتمالی نیز پیشگیری میشود و در گام بعدی برای افرادی که به دیابت مبتلا شدهاند، باید این بیماری را تا جایی که امکان دارد از طریق یک شیوه زندگی سالم، کنترل کرد. این کتاب ابتدا به بررسی بیماری دیابت، موضوع مقاومت به انسولین و علل آن، تستهای آزمایشگاهی در ارتباط با تشخیص مقاومت به انسولین، درمان مقاومت به انسولین و سایر متغیرهای مربوط به آن میپردازد و در ادامه نقش مقاومت به انسولین در بروز سرطان، چاقی و افزایش بروز سرطان، دیابت و ارتباط آن با ۹ مورد سرطان و نگاهی کلی به نقش چاقی و وجود چربی اضافی در بروز سرطان را تشریح میکند.در طول دههها، محققان بهطور مکرر نشان دادند که بیمارانی با سطح بالایی از هورمون انسولین، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان هستند. حال با کمال تعجب، محققان مرکز دیابت جاسلین کشف کردند که اثرات اختلال انسولین میتواند خطر ابتلا به سرطان و بیماریهای قلبیعروقی را افزایش دهد. محققان مرکز جاسلین دریافتند که در موشهای مدل سرطان که سلولهای اپیتلیال روده آنها با دستکاری ژنتیک طوری تغییر کردهاند که در پاسخ به انسولین فعال نشوند، تومورهای روده به سرعت رشد میکنند. مورد شگفتانگیز دیگر این بود که محققان کشف کردند چنین تومورهایی در موشهایی که سلولهای رگهای خونی اطراف روده آنها به همان روش اصلاح ژنتیکی شدهاند، با سرعت بیشتری رشد میکنند. ابتلا به اضافه وزن و چاقی، هم در کشورهای در حال توسعه و هم در کشورهای توسعهنیافته به مرزهای اپیدمیک رسیده و تاکنون هیچ نشانی از ثابت ماندن یا کاهش آمارهای ابتلا به آن مشاهده نشده است. چاقی یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی سلامتی در تمام کشورهای دنیا بهشمار میرود، چراکه هم خود به تنهایی یک بیماری است و هم عامل خطر بسیار مهمی برای ابتلا به سایر بیماریهای مزمن شامل دیابت نوع ۲، پرفشاری خون، بعضی از سرطانها (روده بزرگ، مری، لوزالمعده، کلیه، اندومتر، پستان، مثانه و صفرا) بهشمار میرود. از اینرو چاقی نقش مهمی در افزایش بار بیماریها، تحمیل هزینههای درمانی برای فرد و سیستم بهداشتی کشور و کاهش کیفیت و امید به زندگی در افراد مبتلا به این عارضه دارد.
ارسال نظر