او هفته اخیر در جریان افتتاح نمایشگاه گل و گیاه پایتخت این‌چنین گفت: «توسعه فضای سبز چه در داخل محدوده چه به‌صورت کمربند سبز یک راه‌حل جدی است و ما در این دوره اقدامات بزرگی در دستور کار داشتیم و انجام دادیم؛ از جمله جلوگیری از تخریب باغات. ما پرونده‌های زیادی را تجدید نظر کردیم آن هم به‌دلیل حفظ باغات و دیگر شما در تهران برج باغ نخواهید داشت و تلاش می‌کنیم مالکان را به حفظ باغات ترغیب کنیم و شهرداری هم به کمک مالکان خواهد آمد.» او تاکید کرد: «هیچ راهی جز این نداریم اولا باید منشأ تولید آلاینده‌ها کاهش و سپس منشأ تولید اکسیژن هم افزایش یابد و در دسترس عموم باشد و این کمک همه را می‌طلبد. منفعت این کار به همه هموطنان خواهد رسید و باید بدانیم این کار به درد آیندگان هم می‌خورد و گره از مشکلات آینده هم باز می‌کند.» هرچند شهردار به شهروندان تهرانی قول داده که از این پس باغی در پایتخت تخریب نشود، اما پیش از این با وجود ابطال مصوبه برج‌باغ، مدیریت شهری اجازه صدور مجوز برای ساخت‌وساز در ۶۲ باغ پایتخت را صادر کرده بود.

ماجرا از این قرار است که شهردار هفدهم (محمدعلی افشانی) استفساریه‌ای را برای تعیین تکلیف باغاتی که همزمان با ابطال مصوبه موسوم به برج باغ، عوارض خود را برای صدور مجوز ساخت‌وساز به شهرداری تهران پرداخت کرده بودند به شورای شهر ارائه کرد. اعضای پارلمان محلی پایتخت نیز با تکیه بر این موضوع که حقوق مکتسبه‌ای به موجب پرداخت عوارض برای مالکان باغات ایجاد شده مجوز ساخت در باغات را صادر کردند. با صدور این مجوز، ۲ هزار و ۹۲ اصله درخت در ۱۲ منطقه پایتخت برای تغییر کاربری ۶۲ قطعه زمین سبز، از محیط زیست تهران حذف می‌شود. جزئیات مجوزی که اخیرا به شکل کلی برای احداث «برج باغ»‌ها در اراضی مشجر صادر شده است، نشان می‌دهد شهرداری تهران در ازای صدور پروانه ساختمانی روی ۱۶ هکتار از ذخایر سبز شهر - که در حالت بهینه باید از هر نوع ساخت‌و‌‌ساز به نفع منافع آتی شهر و شهروندان محافظت شوند - درآمدی کمتر از یک درصد بودجه سالانه اداره پایتخت کسب کرده است.

مقایسه بین هزینه واقعی (زیان) شهر تهران با درآمد شهرداری در این معامله شهری مشخص می‌کند امتیاز گیرنده‌ها، برنده حتمی و عموم شهروندان که همواره در سال‌های اخیر با تبعات زیست محیطی از دست رفتن ریه‌های شهر دست به گریبان بوده‌اند نیز بازنده اصلی «باغ کشی رسمی» هستند.