در انتظار شفافیت

دکتر سید وحید عقیلی استاد ارتباطات در دهه گذشته بر اساس اطلاعات به‌دست آمده به ۵۰ تا ۶۰ فیلم اجازه نمایش داده نشد، به‌عنوان مدرس ارتباطات و روزنامه نگار از علت و چرایی این موضوع مطلع نیستم.

باید فهمید که چرا برای یک فیلم سرمایه‌گذاری می‌شود لوکیشن مشخص می‌شود سناریو نوشته می‌شود اما اجازه اکران پیدا نمی‌کند. این صرف کردن انرژی و از بین رفتن امکانات است بنابراین افکار عمومی و مردم باید از چرایی این موضوع کسب اطلاع کنند تا به این مسائل حساس شوند که اگر قرار هست این فیلم‌ها نمایش داده نشوند اصلا ساخته نشوند. این به دلیل بخشی از عدم شفافیت در کشور است از شفافیت اقتصاد و عملکرد مدیران سینمایی گرفته تا جریان آزاد اطلاعات که بحث کلی‌تر این مساله است.بررسی جریان آزاد اطلاعات به لحاظ حرفه‌ای نیز به مشاغل و حرفه‌هایی که فعالیت مربوط به تولید و توزیع اطلاعات و اخبار را دارند اطلاق می‌شود. در سطح بین‌المللی کشورهای غربی و در رأس آن ایالات متحده بیشترین میزان تولید اخبار و اطلاعات را دارند و به‌صورت یکجانبه تولید اطلاعات می‌کنند و می‌فرستند، بنابراین اگر به دنبال مقابله با تبلیغات این کشورها هستیم باید اخبار و اطلاعات بیشتری تولید کنیم. کشورهای عربی و منطقه هم بودجه‌های هنگفتی برای تولید اطلاعات و اخبار و با هدف مخدوش کردن وجهه جمهوری اسلامی ایران به راه انداخته‌اند، بنابراین در این فضا با کمک تکنولوژی برای تولید اطلاعات و اخبار صحیح و دقیق توسط حرفه‌ای‌ها دسترسی آزاد به اطلاعات مورد نیاز است. باید گفت شاید بخشی از فساد اداری و اقتصادی حال حاضر به دلیل عدم دسترسی مردم به اطلاعات آزاد است، دولت طی سال‌های گذشته چندین هزار میلیارد پول به مردم مال باخته داده است و دولت از پول مردم، فساد حاکم بر برخی موسسات مالی را جبران می‌کند و این یکی از آثار عدم دسترسی مردم به اطلاعات آزاد تلقی می‌شود. همین شرایط عینا به سینمای کشور نیز تسری پیدا کرده و باعث ایجاد شرایط کنونی شده است. از طرفی شفافیت اقتصادی درباره دستمزد‌ها و میزان هزینه‌ها وجود ندارد و ازطرف دیگر مشخص نیست چه کسی یا مجموعه‌ای چقدر سرمایه‌گذاری کرده و چقدر کسب درآمد داشته است. این خود زمینه‌ساز فساد اقتصادی در سینمای کشور نیز می‌شود.